Pocałunek (Coppée)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Pocałunek |
Pochodzenie | Gomulickiego Wiktora wiersze. Zbiór nowy |
Data wyd. | 1901 |
Druk | Drukarnia A. T. Jezierskiego |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Wiktor Gomulicki |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór |
Indeks stron |
III.
Pocałunek.
Czar pocałunku w życiu mem całem
Ślad swój zapisał najtrwalej,
I już w dzieciństwie szczerze kochałem
Tych, co mię w twarz całowali.
Sporo mi kwiatów rzucił w odlocie
Wiek męzki i młodość pusta,
Gdym raj w miłośnej widział pieszczocie,
Gdy całowano mnie w usta...
Dziś w samotności życie me płynie,
Kwiaty powiędły wokoło;
Dziecięcia nie mam: — w śmierci godzinie
Któż ucałuje mi czoło?
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: François Coppée i tłumacza: Wiktor Gomulicki.