Poezye Józefa Massalskiego/Powiem mamie

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Józef Massalski
Tytuł	Poezye
Podtytuł	Tom pierwszy
Data wyd.	1827
Druk	B. Neuman
Miejsce wyd.	Wilno
Źródło	skany na Commons
	Indeks stron

›››

Autorstwo tekstu wątpliwe. zob. też Dalibóg, że powiem mamie...

[93]

POWIEM MAMIE.

Dalibógże powiém mamie;
On cóś złego zrobić gotów;
Jęczy, wzdycha, ręce łamie,
Klnie potęgę mych przymiotów,

Nazwał serce moje lodem,
Wzrok sztyletem, jeszcze kłamie
Żem ja jego łez powodem;
Dalibógże powiém mamie.
W noc pod oknem mém narzeka,
Dzień przepędza nieprzytomnie,
Jak przy ludziach to z daleka,
Jak bez ludzi to on do mnie.
Chcę nań patrzyć, czuję trwogę,
Chcę doń mówić i nie umiém,
Chcę uciekać i nie mogę;
Sama siebie nie rozumiém.
Płakać muszę, gdy się żali;
Gdy mu kładę dłoń na ramię,
To mię jakiś ogień pali;
Nie wytrzymam: powiém mamie.
Lecz jak mama go połaje?
On przypłacić może zdrowiem,

Lub w dalekie pójdzie kraje;
Ach nikomu nic nie powiém.

Tekst lub tłumaczenie polskie tego autora (tłumacza) jest własnością publiczną (public domain),
ponieważ prawa autorskie do tekstów wygasły (expired copyright).