Poezye Michała-Anioła Buonarrotego/XLI

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michelangelo Buonarroti
Tytuł	Poezye Michała-Anioła Buonarrotego
Podtytuł	Sonety
Wydawca	Redakcya „Niewiasty“
Data wyd.	1861
Druk	K. Prochaska
Miejsce wyd.	Kraków – Cieszyn
Tłumacz	Lucjan Siemieński
Tytuł orygin.	Rime
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

Włoski oryginał [82] XLI. Posciach’ appreso ha l’arte intera e diva Dalcun la forma e gli atti, indi di quello; D’umil materia in semplice modello Fa il primo parto, e’l suo concetto avviva. Ma nel secondo in dura pietra viva S’adempion le promesse del martello, Ond’ei rinasce, e fatto illustre e bello, Segno non è che sua gloria prescriva. Simil di me model nacqu’io dapprima, Di me model, per opra più perfetta Da voi rinascer poi, Donna alta e degna. Se il men riempie, e’l mio soperchio lima Vostra pietà, qual penitenza aspetta Mio cieco e van pensier, se la disdegna?

Polski przekład [83] XLI. [1] Gdy sztuce boskiéj pochwycić się zdarzy Czyj rys i postać — zaraz z gliny podłéj Urabia model podług swojéj modły, I ten najpierwszy poród życiem darzy. W drugim dopiero swojéj obietnicy Dłuto dotrzyma na żywym kamieniu, I dzieło sztuki w udoskonaleniu Niema już żadnéj swéj sławie granicy. Tak i ja na świat przyszedłem najprzódy Modelem sobie; dziś przy łasce Twojéj W doskonałości przerodzę się cudy, Jeśli twa litość co zbytnie wykroi, A brak wypełni; — lecz jeśli mną wzgardzi, Dotkniesz mię w pyszném złudzeniu najbardziéj.

---

1. XLI. W zbiorze poezyj sonet ten, równie jak sonet oznaczony liczbą XIX, noszą na tytule napis: Alla Signora Vittoria Colonna Marchesana di Pescara. Są one z rzędu tych, z któremi niepotrzebował się taić, gdyż trzymały się w granicach uwielbienia dla dostojnéj Pani, będącéj przedmiotem powszechnego szacunku. Sonet wyżéj wymieniony najlepiéj oddaje charakter tego związku między artystą a margrabiną. Uważa się on jako model wyszły z rąk natury, który dopiero wydoskonali jej ręka, jeżeli ona przez litość

   „co zbytnie wykroi
   „A brak wypełni“ —

    M. A. często używa tego rzeźbiarskiego porównania, wziętego ze sposobu modelowania w glinie przez nakładanie i rzeźbienia w kamieniu przez odcinanie dłutem niepotrzebnych cząstek. Widocznie prosi ją, żeby się zajęła jego moralném wykształceniem; lęka się jednak odmowy, bo ta upokorzyłaby go boleśnie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Michał Anioł i tłumacza: Lucjan Siemieński.