Poezye Michała-Anioła Buonarrotego/XXXIV

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michelangelo Buonarroti
Tytuł Poezye Michała-Anioła Buonarrotego
Podtytuł Sonety
Wydawca Redakcya „Niewiasty“
Data wyd. 1861
Druk K. Prochaska
Miejsce wyd. Kraków – Cieszyn
Tłumacz Lucjan Siemieński
Tytuł orygin. Rime
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Włoski oryginał
XXXIV.

Vivo al peccato, ed a me morto vivo;
Mia vita non è mia, ma del peccato,
Dalla cui fosca nebbia traviato,
Cieco cammino, e son di ragion privo.

Serva mia libertà, per cui fiorivo,
A me s’è fatta: oh infelice stato!
A che miseria, a quanto duol son nato,
Signor, se in tua pietade io non rivivo!

S’io mi rivolgo indietro, e veggio ’l corso
Di tutti gli anni miei pieno di errore,
Non accuso altri che ’l mio ardire insano;

Perchè lentando a’miei desiri il morso,
Il bel sentier che n’adduce al tuo amore,
Lasciai. Porgine or tu tua santa mano.






Polski przekład
XXXIV.

Żyję dla grzechu, dla siebie nieżywy,
Dni me do grzechu należą, nie do mnie;
W jego mgle gęstéj błądzę bezprzytomnie
Ślepy, po drodze pustynnéj i krzywéj.

Oblubienica moja, wolność miła
Dziś niewolnicą! — Sroga losu władza
Na taką nędzę w świat mię wyprawiła,
Że łaska pańska już mię nieodradza.

Gdy patrzę w siebie, wszystkie rzędem stoją
Przedemną lata, co ubiegły w błędzie,
A w nich zuchwalstwo i szaleństwo wszędzie.

Bo chuciom moim rozpuściwszy léjce,
Z drogi wiodącéj w prost po miłość Twoją
Zboczyłem Panie! podaj mi prawicę. —








Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Michał Anioł i tłumacza: Lucjan Siemieński.