Setnik rymów duchownych wtory/CLXXI
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych wtory |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych wtory Cały zbiór |
| Indeks stron | |
CLXXI.
Dary łaski twej obracając marnie,
Pośmiech się zewsząd na mię, Panie, garnie.
Dobroci twojej skarby rozpraszając,
Ginę, swój żywot wszech zmaz pełen znając.
5
Zmiłuj się, Boże, nademną a złościMych pomnieć nie chciej, ni głupich sprosności;
Zmiłuj się, Panie, jak nad łotrem onym,
Z jawnogrzesznikiem tobie ukorzonym.
Ci miedzy ludźmi, gdy na świecie żyli,
10
Jak już straceni, wszem wzgardzeni byli;Ty je przyjąwszy w rozkoszyś wprowadził,
A jak wdzięcznymi syny raj osadził.
Nie wzgardzaj, proszę, pokuty serdeczny;
Aczem ci służąc nie jest pożyteczny[1];
15
Wyrwi z pośmiechu, wyrwi, Panie, z wzgardy,Którą ciężki jest pokornemu hardy.
Wszakeś nie przyszedł, abyś sprawiedliwych
Brał do pokuty, lecz w grzechach teskliwych.
Nie gardź mną, proszę, acz światu wzgardzonym,
20
Któryś od wieków wiecznie jest chwalonym.
