Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1249

Ta strona została przepisana.

i Pudens, i Linus, i Klaudya, i bracia wszyscy.
22. Pan Iezus Chrystus niech będzie z duchem[1] twoim. Łaska Boża niech będzie z wami. Amen.




List Swiętego Pawła Apostoła do Tytusa.


ROZDZIAŁ I.


I. Uczy, jakimi bydź maią słudzy Boży 1 — 9. II. pokazuie, iakoby zamykać usta przeciwnikom 10. 11. III. obyczaie Kreteńczyków gani 12. 13. IV. i Żydów, którzy w pozwierzchnych obrzędach świętobliwość pokładali 14. 15.
Paweł, sługa[2] Boży i Apostoł Iezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych i znaiomości prawdy, która iest według pobożności,
2. Ku nadziei żywota wiecznego, który obiecał przed czasy[3] wiekuistymi ten, który nie kłama, Bóg, a obiawił czasów swoich,
3. To słowo swoie przez kazanie, które mi iest zwierzone według rozrządzenia zbawiciela naszego Boga:
4. Tytusowi, własnemu[4] synowi według spólnéy wiary, łaska,[5] miłosierdzie i pokóy niech będzie od Boga oyca, i Pana Iezusa Chrystusa, zbawiciela naszego.
5. Dla tegom cię zostawił w Krecie, abyś to, co tam ieszcze zostawa, w rząd dobry wprawił, i postanowił po miastach Starsze, iakomci ia był rozkazał,
6. Ieźli kto iest[6] bez nagany, mąż iednéy żony, dzieci wierne maiący, któreby nie mogły bydź obwinione w zbytku, albo niepoddane rządowi.
7. Albowiem Biskup ma bydź bez nagany, iako[7] szafarz Boży, nie sam sobie się podobaiący, nie gniewliwy, nie piianica wina, nie bitny, nie szukaiący zysku sprosnego;
8. Ale gościnny, dobre miłuiący, rostropny, sprawiedliwy, świętobliwy, powściągliwy,
9. Trzymaiący się onéy wiernéy mowy, która iest według nauki, iżby téż mógł napominać nauką zdrową, i tych, którzy się sprzeciwiaią, przekonywać,
II. 10. Albowiem iest wiele rządowi niepoddanych, próżnomownych, i zwodzicielów myśli, a naywięcéy tych, którzy są z obrzezki,
11. Którym trzeba usta zatkać; którzy całe domy podwracaią, ucząc rzeczy niesłusznych dla zysku sprosnego.
III. 12. Powiedział niektóry z nich, własny ich Prorok: Kreteńczycy zawsze są kłamcami, złymi bestyami, brzuchami leniwymi.
13. To świadectwo iest prawdziwe; dla któréy przyczyny ostrze ie karz, aby zdrowi byli w wierze,
IV. 14. Nie pilnuiąc Żydowskich[8] baśni i przykazań ludzi tych, którzy się odwracaią od prawdy.
15. Wszystkoć czyste[9] czystym, lecz pokalanym i niewiernym niemasz nic czystego, ale pokalany iest i umysł i sumnienie ich.
16. Udawaią, że Boga znaią; ale uczynkami swymi tego się zapieraią, będąc obrzydłymi i nieposłusznymi, a do wszelkiego dobrego uczynku nie sposobnymi.

ROZDZIAŁ II.


I. Pokazuie Tytusowi, do czegoby starych oboiéy płci 1 — 3. II. i młodych pań 4. 5. III. i młodzieńców 6 — 8. IV. i sług napominać, a iako dobrym przykładem wszystkim świécić miał 9. 10. V. Summa Chrześciaństwa naszego 11 — 15.

A ty mów, co należy na zdrową naukę.

  1. Filem. w. 25.
  2. Rzym. 1, 1.
  3. Rzym. 16, 25. Efez. 3, 9. Koloss. 1, 26.
  4. 1 Tym. 1, 2.
  5. Rzym. 1, 7.
  6. 1 Tym. 3, 2.
  7. 1 Kor. 4, 1.
  8. 1 Tym. 1, 4. r. 4, 7.
  9. Matt. 15, 11. Dzie. 10, 15. Rzym. 14, 20.