Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/1003

Ta strona została uwierzytelniona.


5.I podobała się mowa przed wszystką gromadą. I obrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Ś., i Philipa i Prochora i Nikanora i Tymona i Parmena i Mikołaja, nowożydowina Antyocheńczyka.

6.Te postawili przed oczyma Apostołów, a modliwszy się, włożyli na nie ręce.

7.A słowo Pańskie rosło i mnożył się poczet uczniów bardzo w Jeruzalem, wielkie téż mnóstwo kapłanów posłuszne było wierze.

8.A Szczepan pełen łaski i mocy czynił cuda i znaki wielkie między ludem.

9.I powstali niektórzy z bóżnice, którą zowią Libertynów i Cyrenejczyków i Alexandryanów i tych, którzy byli z Cylicyi i z Azyi, gadając się z Szczepanem.

10.I nie mogli się sprzeciwić mądrości i duchowi, który mówił.

11.Tedy naprawili męże, którzyby mówili że go słyszeli mówiącego słowa bluźnierskie przeciw Mojżeszowi i Bogu.

12.A tak wzruszyli lud i starsze i Doktory a zbieżawszy się, porwali go i przywiedli do rady.

13.I postawili fałszywe świadki, którzy mówili. Ten człowiek nie przestawa mówić słów przeciw miejscu świętemu i zakonowi.

14.Albowiemeśmy go słyszeli mówiącego: Iż Jezus Nazareński ten zburzy to miejsce i odmieni podania, które nam podał Mojżesz.

15.A patrząc nań pilnie wszyscy, którzy siedzieli w radzie, widzieli oblicze jego jako oblicze Anielskie.


ROZDZIAŁ VII.
Szczepan po długiem starych tajemnic powiadaniu z miasta wyrzucon, ukamionowan.

I rzekł najwyższy kapłan: Jeźli się to tak ma?

2.Który rzekł: Mężowie bracia i ojcowie! słuchajcie. Bóg chwały ukazał się ojcu naszemu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, przed tem niż mieszkał w Charan.

3.I rzekł do niego: Wynidź z ziemie twéj i z twojéj rodziny a idź do ziemie, którąć ukażę. [1]

4.Tedy wyszedł z ziemie Chaldejskiéj i mieszkał w Charan; a ztamtąd, gdy umarł ojciec jego, przeniósł go do téj ziemie, w której wy teraz mieszkacie.

5.I nie dał mu w niéj dziedzictwa i na krok nogi, a obiecał mu ją dać w osiadłość i nasieniu jego po nim, gdy nie miał syna.

6.I mówił mu Bóg: Że nasienie jego przychodniem będzie w cudzéj ziemi, i podbiją je w niewolą i źle się z nimi obchodzić będą przez cztery sta lat. [2]

7.A naród, któremu służyć będą, Ja sądzić będę, rzekł Pan; a potem wynidą i będą mi służyć na tem miejscu.

8.I dał mu testament obrzezania: i tak zrodził Izaaka i obrzezał go dnia ósmego, a Izaak Jakóba, a Jakób dwanaście Patryarchów. [3]

9.A Patryarchowie nienawidząc Józepha, przedali do Egiptu, i był Bóg z nim. [4]

10.I wyrwał go ze wszystkich jego ucisków, a dał mu łaskę i mądrość przed oczyma Pharaona, króla Egipskiego, i postanowił go nad Egiptem i nad wszystkim domem swoim. [5]

11.I przyszedł głód na wszystek Egipt i Chanaan i wielkie uciśnienie, i nie najdowali żywności ojcowie nasi.

12.A usłyszawszy Jakób, iż było zboże w Egipcie, posłał ojce nasze pierwszy raz. [6]

13.A za wtórym razem poznany jest Józeph od braciéj swojéj, i oznajmiony jest Pharaonowi naród jego. [7]

14.A Józeph posławszy, przyzwał ojca swego Jakóba, i wszystkiéj rodziny swéj w siedmdziesiąt i piąci duszach.

15.I zstąpił Jakób do Egiptu, i umarł on i ojcowie nasi. [8]

16.I przeniesieni są do Sychem i położeni są w grobie, który kupił Abraham za summę śrebra u synów Hemora, syna Sychem. [9]

17.A gdy się przybliżył czas obietnice, którą był przysiągł Bóg

  1. Gen. 12, 1.
  2. Gen. 15, 13.
  3. Gen. 17, 10.21, 2. 4.25, 24. 26.29, 32.35, 23.
  4. Gen. 37, 28.
  5. Gen. 41, 37.
  6. Gen. 42, 2.
  7. Gen. 45, 3. 4.
  8. Gen. 46, 1. 5.49, 32.
  9. Gen. 50, 7.23, 16.50, 13. Jos. 24, 32.