Cyrenejczyk i Manahen, który był społu wychowan z Herodem Tetrarchą, i Szaweł.
2. A gdy oni ofiarę [1] czynili Panu i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Szawła i Barnabasza ku sprawie, do któréjem ich wziął. [2]
3. Tedy poszcząc i modląc się i włożywszy na nie ręce, odprawili je.
4. A tak oni wysłani od Ducha Ś. odeszli do Seleucyi, a ztamtąd wodą się puścili do Cypru.
5. A gdy przyszli do Salaminy, opowiadali słowo Boże w bóżnicach Żydowskich. A mieli i Jana na posłudze.
6. A przeszedłszy wszystkę wyspę aż do Paphu, naleźli niektórego męża czarnoksiężnika, fałszywego proroka, Żyda, któremu było imię Barjesu.
7. Który był przy staroście Sergiuszu Pawle, człowieku mądrym. Ten przyzwawszy Barnabasza i Szawła, żądał słuchać słowa Bożego.
8. Ale się im sprzeciwiał Elymas czarnoksiężnik; (albowiem się tak wykłada imię jego), starając się, jakoby odwrócił starostę od wiary.
9. Tedy Szaweł, który i Paweł, napełniony Ducha Świętego, wejrzawszy nań,
10. Rzekł: O pełny wszelkiéj zdrady i wszelkiéj przewrotności, synu djabelski, nieprzyjacielu wszelkiéj sprawiedliwości! nie przestawasz wywracać prostych dróg Pańskich?
11. A oto teraz ręka Pańska nad tobą, i będziesz ślepym, nie widząc słońca aż do czasu. A natychmiast padł nań mrok i ciemność, a chodząc w około szukał, ktoby mu rękę podał.
12. Tedy starosta widząc, co się stało, uwierzył, zdumiewając się nad nauką Pańską.
13. A puściwszy się wodą z Paphu Paweł i ci, co z nim byli, przyszli do Pergi Pamphilii. A Jan odszedłszy od nich, wrócił się do Jeruzalem.
14. Ale oni przeszedłszy Pergę, przyszli do Antyochii Pizydejskiéj: a wszedłszy do bóżnice w dzień sobotni, usiedli.
15. A po przeczytaniu zakonu i proroków, posłali Arcybóżnicy do nich, mówiąc: Mężowie bracia! jeźli macie u siebie mowę napominania do ludu, mówcie.
16. A powstawszy Paweł i ręką milczenie uczyniwszy, rzekł: Mężowie Izraelscy! i którzy się boicie Boga, słuchajcie:
17. Bóg ludu Izraelskiego obrał ojce nasze i wywyższył lud, gdy mieszkali w ziemi Egipskiéj, i wywiódł je z niéj wyniosłem ramieniem. [3]
18. I przez czas czterdzieści lat znosił obyczaje ich na puszczy. [4]
19. A wygładziwszy siedm narodów w ziemi Chananejskiéj, losem im podzielił ziemię ich, [5]
20. Jakoby po czterech set i piącidziesiąt lat, a potem dał Sędzie aż do Samuela proroka. [6]
21. A od onego czasu prosili o króla. I dał im Saula, syna Cysa, męża z pokolenia Benjamin, lat czterdzieści. [7]
22. I odjąwszy go, wzbudził im Dawida króla, któremu świadectwo wydawając, powiedział: Nalazłem Dawida, syna Jesse, męża wedle serca mego, który czynić będzie wszystkie woli moje. [8]
23. Z tegóż nasienia Bóg według obietnice wywiódł Izraelowi Zbawiciela Jezusa: [9]
24. Gdy przed oblicznością przyjścia jego Jan opowiadał chrzest pokuty [10] wszystkiemu ludowi Izraelskiemu. [11]
25. A gdy Jan wypełnił bieg swój, mówił: Kim mię być mniemacie? nie jestem ja, ale oto idzie za mną, którego obuwia nóg nie jestem godzien rozwiązać. [12]
26. Mężowie bracia, synowie narodu Abrahamowego, i którzy między wami boją się Boga, wam jest posłane słowo zbawienia tego.
- ↑ t. j. dosłownie: A gdy oni służbę odprawowali Panu.
- ↑ Rzym. 1, 1.
- ↑ Exod. 1, 1. — 15, 16. — 14, 22. 29.
- ↑ Exod. 16, 2.
- ↑ Jozu. 14, 2.
- ↑ Sędz. 3, 9.
- ↑ 1.Król. 8, 5. — 9, 16. 17. — 10, 1.
- ↑ 1.Król. 16, 1. 13. Psal. 88, 21.
- ↑ Isai. 11, 1.
- ↑ t. j. dosłownie: Jan opowiadał chrzest upamiętania.
- ↑ Matth. 3, 1. Marc. 1, 2. Luc. 3, 3.
- ↑ Jan. 1, 20. Matth. 3, 11. Marc. 1, 7. Luc. 3, 16. Jan. 1, 27.
