Zabytek Dawnej Mowy Polskiej

>>> Dane tekstu >>>
Autor anonimowy[1]
Tytuł Zabytek Dawnej Mowy Polskiej
Pochodzenie Kazania gnieźnieńskie[2]
Redaktor Ludwik Jagielski
Wydawca Tytus Działyński
Data powstania pocz. XV w.
Data wyd. 1857
Druk Ludwik Merzbach
Miejsce wyd. Poznań
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii


Zabytek
Dawnej Mowy Polskiej.




W POZNANIU,
CZCIONKAMI LUDWIKA MERZBACHA.
1857.




JEGO MOŚCI KSIĘDZU
BRODZISZEWSKIEMU
BISKUPOWI THEMISCYREŃSKIEMU,
SUFFRAGANOWI GNIEŹNIEŃSKIEMU, PRAŁATOWI METROPOLII GNIEŹNIEŃSKIÉJ,
PROBOSZCZOWI ŹNIŃSKIEMU, PRZEŁOŻONEMU NAD BIBLIOTEKĄ
ARCHIKATEDRALNĄ, KAWALEROWI ETC.
JAŚNIE WIELMOŻNEMU PANU I DOBRODZIEJOWI.







  1. Przypis własny Wikiźródeł Kazania polskie spisał prawdopodobnie Łukasz z Wielkiego Koźmina, bakałarz uniwersytetu praskiego, magister, profesor i rektor Akademii Krakowskiej.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Rękopis kazań zachował się w bibliotece kapituły katedralnej w Gnieźnie (sygn. Ms 24), stąd też zbiór nazywany jest Kazaniami gnieźnieńskimi.
  3. Przypis własny Wikiźródeł Spis rzeczy dodany przez zespół Wikiźródeł.
  4. Przypis własny Wikiźródeł Niniejsza publikacja nie zawiera tytułów poszczególnych kazań. Przyjęto więc nazewnictwo za opracowaniem Władysława Nehringa Kazania gnieźnieńskie. Tekst i glosy, Akademia Umiejętności, Kraków 1896.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Ludwik Jagielski.