Biblia Wujka (1923)/Księga Estery 1


Poniżej znajduje się Księga Estery podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ I.
Aswerus król zawołany uczynił sławne gody, na które królowa proszona przyjść nie chciała, i złożona z królestwa: i postanowiono prawo, aby żony mężom posłuszne były.

Za dni Aswerusa, który panował od Indyi aż do Ethyopii nad stem dwiemadziesty i siedmią krain:

Gdy siedział na stolicy królestwa swego, Susan, miasto królestwa jego, początkiem było.

Trzeciego tedy roku panowania swego, sprawił wielką ucztę wszystkim książętom i służebnikom swoim, najmożniejszym z Persów i najzacniejszym z Medów, i starostom krain przed sobą.

Aby okazał bogactwa chwały królestwa swego i wielkość a chlubę możności swéj, przez długi czas, to jest przez sto i ośmdziesiąt dni.

A gdy się dni uczty dokończyły, wezwał wszystkiego ludu, który się nalazł w Susan, od największego aż do najmniejszego: i kazał przez siedm dni ucztę nagotować w wejściu ogrodu i gaju, który królewską ozdobą i ręką był szczepiony.

I wisiały po wszystkich stronach opony białe i zielone i hiacyntowe, zawieszone na sznurach bisiorowych i szarłatnych, które były przez kolca kości słoniowéj przewleczone i na słupiech marmurowych zawieszone. Łóżka téż złote i srebrne rozłożone były na tle smaragdowem i marmurowem kamieniem położonem, które dziwną rozmaitością malowanie zdobiło.

A którzy byli naproszeni, pili z kubków złotych, i na inszych i inszych naczyniach wnoszono potrawy: wina téż, tak jako wielmożności królewskiéj przystało, dostatkiem a co najlepszego nalewano.

A nie był, ktoby niechcących do picia przymuszał: ale jako był król postanowił, przystawując do stołów po jednemu z książąt swoich, aby każdy brał, coby chciał.

Wasthi téż królowa sprawiła ucztę na białegłowy na pałacu, gdzie król Aswerus mieszkać był zwykł.

10 A tak dnia siódmego, gdy sobie król podweselił a po zbytniem piciu zagrzał się winem, rozkazał Maumam i Bazatha i Harbona i Bagatha i Abgatha i Zethar i Charchas, siedmi rzezańcom, którzy przed oczyma jego służyli,

11 Aby wwiedli królową Wasthi przed króla, włożywszy na głowę jéj koronę, aby okazał wszystkim ludziom i książętom piękność jéj; bo bardzo piękna była.

12 Która zbraniała się i na królewskie rozkazanie, które był przez rzezańca wskazał, przyjść nie chciała. Przezco król rozgniewany i wielką popędliwością zapalony,

13 Spytał mędrców, którzy według zwyczaju królewskiego zawżdy przy nim byli, i za ich radą wszystko czynił, którzy umieli ustawy i prawa przodków:

14 (A byli pierwsi i najbliżsi Charsena i Sethar i Admatha i Tharsys i Mares i Marsana i Mamuchan, siedm książąt Perskich i Medskich, którzy patrzali na oblicze królewskie, i pierwsi po nim zwykli byli siadać.)

15 Któremu wyrokowi Wasthi królowa podległa, która rozkazania Aswerusa króla, które przez rzezańce wskazał, uczynić nie chciała?

16 I odpowiedział Mamuchan, co król słyszał i książęta: Nie tylko króla obraziła królowa Wasthi, ale i wszystkie narody i książęta, które są po wszystkich ziemiach króla Aswerusa.

17 Bo wynidzie mowa królowéj do wszystkich niewiast, że wzgardzą męże swe i rzeką: Król Aswerus kazał, aby królowa Wasthi wzeszła do niego, a ona nie chciała.

18 I tym przykładem wszystkie żony książąt Perskich i Medskich lekce sobie będą ważyć mężów rozkazania. Przetóż słuszny jest królewski gniew.

19 Jeźlić się podoba, niech wynidzie wyrok od oblicza twego, a niech będzie napisan wedle prawa Persów i Medów, którego się przestępować nie godzi, aby żadną miarą więcéj Wasthi do króla nie wchodziła, ale królestwo jéj insza, która jest lepsza niż ona, otrzymała.

20 A to po wszystkiem państwie, (które jest bardzo szerokie), ziem twoich niech będzie obwołano, i wszystkie żony tak wielkich jako i małych niech wyrządzają cześć małżonkom swoim.

21 Podobała się rada jego królowi i książętom: i uczynił król według rady Mamuchan.

22 I rozesłał listy po wszech ziemiach królestwa swego, aby każdy naród słyszeć i czytać mógł, różnemi języki i pismy, że mężowie są przedniejszymi i starszymi w domiech swoich: i żeby to po wszech narodach obwołano.