Biblia Wujka (1923)/List św. Jakuba 4


Poniżej znajduje się List św. Jakuba podzielony na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ IV.
Swarów się chroniąc, swym téż chciwościom nie folgując, łacwie od świata i od diabła odstąpiemy, a z Panem Bogiem, i z bliźnim się złączymy.

Zkądże walki i zwady między wami? Izali nie ztąd, z pożądliwości waszych, które wojują w członkach waszych?

Pożądacie, a nie macie: zabijacie, i zawiśni jesteście, a nie możecie dostać: wadzicie się i walczycie, a nie macie, dlatego, iż nie prosicie.

Prosicie, a nie bierzecie, przeto, iż źle prosicie, abyście na pożądliwościach waszych strawili.

Cudzołożnicy nie wiecie, iż przyjaźń tego świata jest nieprzyjaciółką Bożą? Ktobykolwiek tedy chciał być przyjacielem tego świata, stawa się nieprzyjacielem Bożym. [1]

Albo mniemacie, iż próżno Pismo mówi: Ku zazdrości pożąda duch, który w was mieszka?

Lecz większą łaskę daje; przeto mówi: Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę dawa. [2]

Bądźcie tedy poddani Bogu, a przeciwcie się djabłu, a uciecze od was. [3]

Przybliżajcie się do Boga, a przybliży się do was. Ochędóżcie ręce, grzesznicy! i oczyśćcie serca umysłu dwoistego.

Dręczcie się i żałujcie i płaczcie: śmiech wasz niech się obróci w żałość, a wesele w smutek.

10 Uniżcie się przed oblicznością Pańską, a podwyższy was. [4]

11 Nie uwłóczcie jeden drugiemu, bracia. Kto uwłacza bratu, albo który sądzi brata swego, uwłacza zakonowi i sądzi zakon. A jeźli sądzisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią.

12 Jeden jest zakonodawca i sędzia, który może zagubić i wybawić.

13 A ty ktoś jest, co sądzisz bliźniego? Oto teraz co mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego miasta i zmieszkamy tam rok i będziem kupczyć, będziem mieć zysk, [5]

14 Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para jest, okazująca się na mały czas, a potem zniszczona będzie.

15 Miasto tego, cobyście mieli mówić: Będzieli Pan chciał, i: Jeźli będziem żywi, uczyniemy to albo owo.

16 A teraz chlubicie się w hardościach waszych. Wszelkie chlubienie takie złoźliwe jest.

17 Umiejącemu tedy dobrze czynić, a nie czyniącemu, jest mu grzech.