Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 3
Synu mój! nie zapominaj zakonu mego, a przykazań moich niech strzeże serce twoje.
2 Przedłużenia bowiem dni i lat żywota i pokoju przydadzą tobie.
3 Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają: obwin je około szyje twojéj, i napisz na tablicach serca twego.
4 A najdziesz łaskę i rozum dobry u Boga i u ludzi.
5 Miéj ufność w Panu ze wszystkiego serca swego, a nie polegaj na roztropności twojéj.
6 Na wszystkich drogach twoich myśl o nim, a on wyprostuje ścieżki twoje.
7 Nie bądź sam u siebie mądrym: bój się Boga, a odstąp od złego; [1]
8 Zdrowie bowiem będzie żywotowi twemu, a odwilżenie kościom twoim.
9 Czcij Pana z majętności twojéj, a z pierwiastek wszelkiego zboża twego dawaj mu: [2]
10 A napełnią się gumna twoje obfitością, i prasy twe winem opływać będą.
11 Karania Pańskiego, synu mój, nie odrzucaj: ani ustawaj, gdy od niego karan bywasz. [3]
12 Bo kogo Pan miłuje, karze: a jako ojciec w synie kocha się.
13 Błogosławiony człowiek, który nalazł mądrość, i który obfituje w roztropności.
14 Lepsze jest nabycie jéj, niźli kupiectwo śrebra: i złota pierwszego i najczystszego owoc jéj.
15 Droższa jest nad wszystkie bogactwa: a wszystkie rzeczy, które bywają pożądane, nie mogą jéj być przyrównane.
16 Przedłużenie dni na prawicy jéj, a na lewicy jéj bogactwa i sława.
17 Drogi jéj drogi piękne, i wszystkie ścieżki jej spokojne.
18 Drzewem żywot jest tym, którzyby się jéj chwycili: i błogosławiony, który ją otrzyma.
19 Pan mądrością ugruntował ziemię, roztropnością niebiosa utwierdził.
20 Mądrością jego wyniknęły głębokości, i obłoki zsiadają się w rosę.
21 Synu mój! niech te rzeczy nie schodzą z oczu twoich: strzeż zakonu i rady:
22 I będzie żywotem duszy twojéj, i łaską szyi twojéj.
23 Tedy pójdziesz śmiele drogą twoją, i noga twoja nie potknie się.
24 Jeźli zaśniesz, nie zlękniesz się: będziesz odpoczywał, i będzie wdzięczny sen twój.
25 Nie ulękniesz się strachu nagłego, ani przypadających na cię mocy niezbożników.
26 Pan bowiem będzie przy boku twoim, i będzie strzegł nogi twojéj, aby cię nie poimano.
27 Nie broń dobrze czynić temu, który może: jeźli możesz, i sam dobrze czyń.
28 Nie mów przyjacielowi twemu: Idź, a wróć się, jutroć dam: gdy możesz zaraz dać.
29 Nie myśl przyjacielowi twemu złego, gdy on w tobie dufność ma.
30 Nie wadź się z człowiekiem bez przyczyny, gdy on tobie nic złego nie uczynił.
31 Nie zajrzyj człowiekowi niesprawiedliwemu, ani naśladuj dróg jego; [4]
32 Bo obrzydłością Panu jest każdy naśmiewca, a z prostymi rozmowa jego.
33 Ubóstwo od Pana w domu niezbożnego: lecz mieszkania sprawiedliwych będą błogosławione.
34 On się naśmieje z naśmiewców, a cichym da łaskę.
35 Sławę mądrzy osiągną: głupich wywyższenie zelżywość.