Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 17
Lepszy jest kęs chleba suchego z weselem, niźli dom pełen ofiar z swarem.
2 Sługa roztropny będzie panował nad synmi głupimi: a między bracią będzie dzielił dziedzictwo. [1]
3 Jako w ogniu próbują śrebro, a złoto w piecu, tak Pan próbuje serca.
4 Złośnik posłuszen jest językowi złośliwemu: a zdradliwy słucha warg kłamliwych.
5 Kto gardzi ubogim, lży Stworzyciela jego: a kto się raduje z upadku drugiego, nie ujdzie karania.
6 Wieńcem starych są synowie synów: a chwała synów ojcowie ich.
7 Nie przystoją głupiemu słowa poważne, ani książęciu usta kłamliwe.
8 Kamień drogi najwdzięczniejszy, oczekiwanie czekającego: gdzie się kolwiek obraca, mądrze rozumie.
9 Kto tai grzech, szuka przyjaźni: kto inakszemi słowy powtarza, rozłącza złączone.
10 Więcéj waży upominanie u roztropnego, niźli sto plag u głupiego.
11 Zły człowiek zawsze swaru szuka: ale Aniół okrutny będzie wysłan przeciw jemu.
12 Lepiéj jest potkać się z niedźwiedzicą, kiedy jéj dzieci wezmą: niźli z głupim ufającym w głupstwie swojem.
13 Kto oddaje złe za dobre, nie wynidzie złe z domu jego. [2]
14 Kto spuszcza wodę, początkiem jest swarów: i niźli odniesie lekkość, odstępuje sądu.
15 Kto usprawiedliwia niezbożnego, i kto potępia sprawiedliwego, obadwaj są obrzydłymi Panu. [3]
16 Cóż pomoże głupiemu, że ma bogactwa: ponieważ mądrości kupić nie może? Kto dom swój wysoko podnosi, szuka obalenia: a kto się chroni nauki, we złe wpadnie.
17 Na każdy czas miłuje, kto jest przyjacielem: a brat doznan bywa w utrapieniu.
18 Głupi człowiek klaskać będzie rękoma, gdy zaręczy za przyjaciela swego.
19 Kto myśli o rozterkach, miłuje swary: a kto podnosi drzwi, upadku szuka.
20 Kto jest przewrótnego serca, nie najdzie dobra: a kto wywraca język, we złe wpadnie.
21 Głupi się urodził na sromotę swoję, ale ani ojciec głupiego będzie miał pociechy.
22 Serce wesołe czyni wiek kwitnący: duch smutny wysusza kości.
23 Dar z zanadrza niezbożnik bierze, aby wywrócił ścieżki sądowe.
24 Na twarzy roztropnego świeci się mądrość: oczy głupich na kończynach ziemie. [4]
25 Syn głupi gniewem ojcowi, a żałością matce, która go porodziła.
26 Nie dobrze jest, uszkodzić sprawiedliwego: anić bić przełożonego, który dobrze sądzi.
27 Kto miarkuje mowy swe, jest uczony i mądry: a drogiego ducha mąż ćwiczony. [5]
28 I głupi jeźli milczy, będzie mian za mądrego: a jeźli stuli usta swe, za roztropnego.
- ↑ Eccl. 10, 28. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
- ↑ Rzym. 12, 17. 1. Thess. 5, 15. 1.Petr. 3, 9.
- ↑ Isai 5, 23.
- ↑ Eccl. 2, 14. — 8, 1
- ↑ Jakób 1, 19.
