Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 15
Odpowiedź łagodna uśmierza gniew: ale mowa przykra pobudza.
2 Język mądrych zdobi umiejętność: usta głupich wywierają głupstwo.
3 Na każdem miejscu oczy Pańskie wypatrują dobre i złe.
4 Język łagodny drzewo żywota: a który niemierny jest, zetrze ducha.
5 Głupi śmieje się z strofowania ojca swego: lecz, kto strzeże karności, chytrszy będzie. W obfitéj sprawiedliwości moc jest największa: a myśli niezbożnych będą wykorzenione.
6 Dom sprawiedliwego moc wielka: a w dochodziech niezbożnego zamięszanie.
7 Wargi mądrych siać będą umiejętność: serce głupich inaksze będzie.
8 Ofiary niezbożnych obrzydłe Panu: modlitwy sprawiedliwych przyjemne. [1]
9 Obrzydłość jest Panu droga niezbożnego: który idzie za sprawiedliwością, jest umiłowany od niego.
10 Nauka zła opuszczającemu drogę żywota: kto nienawidzi karności, umrze.
11 Piekło i zatracenie przed Panem: jako daleko więcéj serca synów człowieczych.
12 Zaraźliwy nie miłuje tego, kto go karze, i do mądrych nie idzie.
13 Serce wesołe rozwesela oblicze: w frasunku serca duch upada.
14 Serce mądrego szuka nauki: a usta głupich karmią się nieumiejętnością.
15 Wszystkie dni ubogiego złe: myśl bezpieczna jako ustawiczne gody.
16 Lepsza jest trocha z bojaźnią Pańską, niż wielkie skarby a nienasycające.
17 Lepiéj jest być proszonym na jarzynę z miłością, niż na cielę tłuste z nienawiścią.
18 Mąż gniewliwy pobudza swary: który cierpliwy jest, uśmierza wzbudzone.
19 Droga leniwych jako płot cierniowy: droga sprawiedliwych bez obrazy.
20 Syn mądry uwesela ojca: a głupi człowiek gardzi matką swoją.
21 Głupstwo wesele głupiemu: a mąż mądry prostuje kroki swoje.
22 Rozpraszają się myśli, kędy niemasz rady: ale, gdzie jest wiele radzących, utwierdzają się.
23 Weseli się człowiek w zdaniu ust swoich: a mowa czasu swego rzeczona jest bardzo dobra.
24 Ścieżka żywota nad umiejętnym, aby się uchronił piekła najgłębszego.
25 Dom pysznych Pan wywróci: a granice wdów potwierdza.
26 Obrzydłość Panu myśli złe: a czysta mowa najpiękniejsza potwierdzona będzie od niego.
27 Mięsza dom swój, który łakomstwa naśladuje: a kto nienawidzi darów, będzie żył. Przez miłosierdzie i wiarę bywają oczyszczane grzechy: a przez bojaźń Pańską wszelki odstępuje od złego.
28 Serce sprawiedliwego rozmyśla posłuszeństwo: usta niezbożnych opływają złością.
29 Daleko jest Pan od niezbożnych: a modlitwy sprawiedliwych wysłucha.
30 Światłość oczu uwesela duszę: a dobra sława czyni tłuste kości.
31 Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
32 Kto odrzuca karność, wzgardza duszę swoję: ale kto przyjmuje karanie, panem jest serca.
33 Bojaźń Pańska ćwiczenie mądrości, a sławę uprzedza pokora.
- ↑ Eccl. 34, 21. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
