Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 14
Mądra niewiasta buduje dom swój: a głupia i zbudowany rękoma zepsuje.
2 Chodzący prostą drogą i bojący się Boga, wzgardzon bywa od tego, który bezecną drogą chodzi.
3 W uściech głupiego kij pychy: lecz wargi mądrych strzegą ich.
4 Kędy niemasz wołów, żłób próżny jest: a gdzie wiele zboża, tam jest jawna moc wołu.
5 Świadek prawdziwy nie kłama: lecz nieprawdę powiada świadek zdradliwy.
6 Szuka naśmiewca mądrości, a nie najduje: nauka roztropnych łacna.
7 Idź przeciw mężowi głupiemu, a nie zna warg mądrości.
8 Mądrość chytrego jest rozumieć drogę swoję: a nieopatrzność głupich obłędna.
9 Głupi będzie się śmiał z grzechu: a między sprawiedliwymi będzie mieszkała łaska.
10 Serce, które zna gorzkość dusze swojéj, do wesela jego nie przymięsza się obcy.
11 Dom niezbożnych zgładzon będzie: lecz przybytki sprawiedliwych zakwitną.
12 Jest droga, która się zda człowiekowi sprawiedliwa: ale koniec jéj prowadzi do śmierci.
13 Śmiech będzie zmięszan z żałością: a koniec wesela smutek posiada.
14 Drogami swemi nasycon będzie głupi: a nad nim będzie mąż dobry.
15 Prostak wierzy każdemu słowu: chytry rozważa kroki swoje. Syn zdradliwy nie będzie miał nic dobrego: ale słudze mądremu poszczęścią się sprawy, i wyprostuje się droga jego.
16 Mądry boi się i odstępuje od złego: głupi przeskakuje a dufa.
17 Niecierpliwy czynić będzie głupstwo: a mąż chytry przemierzły jest.
18 Maluczcy posiędą głupstwo: a opatrzni będą czekać umiejętności.
19 Będą leżeć źli przed dobrymi: a niezbożnicy u drzwi sprawiedliwych.
20 Ubogi i bliźniemu swemu omierzły będzie: ale bogatych jest przyjaciół wiele.
21 Kto gardzi bliźnim swoim, grzeszy: ale kto ma litość nad ubogim, błogosławiony będzie. Kto wierzy w Pana, miłosierdzie miłuje.
22 Błądzą, którzy źle czynią: miłosierdzie i prawda gotują dobra.
23 Ze wszelkiéj roboty będzie dostatek: ale, gdzie słów wiele, tam często niedostatek.
24 Korona mądrych bogactwa ich: szaleństwo głupich nieroztropność.
25 Wybawia duszę świadek prawdziwy: a zdradliwy kłamstwa mówi.
26 W bojaźni Pańskiéj ufanie mocy: i synowie jego nadzieję mieć będą.
27 Bojaźń Pańska zdrój żywota, aby uszli upadku śmierci.
28 W wielkości ludu godność królewska: a w trosze ludzi zelżywość książęcia.
29 Kto jest cierpliwy, wielką się mądrością rządzi: a kto niecierpliwy jest, wywyższa swe głupstwo.
30 Żywot ciała zdrowie serca: spróchnienie kości zazdrość.
31 Kto czyni krzywdę ubogiemu, urąga Stworzycielowi jego: a czci go, kto ma zmiłowanie nad ubogim.
32 Dla złości swéj niezbożnik wygnany będzie: ale sprawiedliwy nadzieję ma przy śmierci swojéj.
33 W sercu roztropnego odpoczywa mądrość: i wszelkie nieuczone wyćwiczy.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród: ale grzech czyni ludzie mizernymi.
35 Sługa roztropny wdzięczny jest królowi: niepożyteczny gniew jego odniesie.