Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 28
Ucieka niezbożny, choć go nikt nie goni: ale sprawiedliwy jako lew śmiały bez bojaźni będzie.
2 Dla grzechów ziemie wiele książąt jéj: a dla mądrości człowieka, i wiadomości tego, co się mówi, przedłuży się żywot książęciu.
3 Człowiek ubogi potwarzający ubogie, jest podobien dżdżowi gwałtownemu, który głód przynosi.
4 Którzy odstępują zakonu, chwalą niezbożnego: którzy go strzegą, zapalają się przeciw niemu.
5 Źli ludzie nie myślą o sądzie: a którzy szukają Pana, obaczywają wszystko.
6 Lepszy jest ubogi chodzący w prostości swéj, aniźli bogaty w drogach przewrótnych.
7 Kto strzeże zakonu, syn mądry jest: ale który karmi obżerce, zawstydza ojca swego.
8 Kto zbiera bogactwa z lichwy i z płatu, zbiera je szczodremu na ubogie.
9 Kto odwraca uszy swe, aby nie słuchał zakonu, modlitwa jego obrzydła będzie.
10 Kto zawodzi sprawiedliwe na złą drogę, w upadku swym zginie: a prości posiędą dobra jego.
11 Człowiek bogaty zda się sobie mądry: ale ubogi roztropny doświadczy go.
12 Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława: gdy królują niezbożni, są upadki ludzi.
13 Kto pokrywa złości swe, poszczęścion nie będzie: lecz kto się spowiada a opuści je, miłosierdzie otrzyma.
14 Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi: a który jest twardego serca, we złe upadnie.
15 Lew ryczący i niedźwiedź łaknący, Pan niezbożny nad ubogim ludem.
16 Książę nie mające roztropności, wielu uciśnie przez potwarz: a kto nienawidzi łakomstwa, dni jego będą przedłużone.
17 Człowieka, który potwarza krew dusze, by téż do grobu uciekł, nikt nie dzierży.
18 Kto chodzi w prostości, zbawion będzie: kto przewrótnemi drogami idzie, raz upadnie.
19 Kto sprawuje rolą swą, naje się chleba: lecz kto się próżnowaniem bawi, będzie syt ubóstwa. [1]
20 Mąż wierny wielce chwalon będzie: lecz kto się prędko chce zbogacić, nie będzie bez winy.
21 Kto ma wzgląd u sądu na osobę, nie dobrze czyni : ten i dla kęsa chleba odstępuje prawdy.
22 Człowiek, który się prędko chce zbogacić, a innym zajrzy, nie wie, iż nań przyjdzie niedostatek.
23 Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę najdzie u niego, niźli ten, który łagodnym językiem zwodzi.
24 Kto bierze co u ojca swego albo u matki, a mówi, że to nie grzech, jest towarzyszem mężobójce.
25 Kto się chlubi i szerzy, wszczyna zwady: lecz kto ma nadzieję w Panu, uzdrowion będzie.
26 Kto ufa w sercu swojem, głupi jest: ale kto mądrze sobie postępuje, ten zbawion będzie.
27 Kto daje ubogiemu, nie zubożeje: kto gardzi proszącym, będzie niedostatek cierpiał.
28 Gdy powstają niezbożnicy, tedy się kryją ludzie: gdy oni zginą, mnożyć się będą sprawiedliwi.
- ↑ Eccl. 20, 30. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
