Biblia Wujka (1923)/Księga Przysłów 20


Poniżej znajduje się Księga Przysłów podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Przysłów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ XX.
Wino, gniew królewski, waga i miara nieprawa, jakie to są rzeczy; snu się warować, i chleba zdradliwego, złego za złe nie oddawać, ojcu nie złorzeczyć, co twierdzi stolicę królewską.

Rozpustna rzecz wino, i zwadliwe pijaństwo: ktokolwiek się w nich kocha, nie będzie mądrym.

Jako ryk lwi, tak i strach królewski: kto go drażni, grzeszy przeciw duszy swojéj.

Poczciwość jest człowiekowi, który się odłącza od zwady: a wszyscy głupi wdawają się w swary.

Dla zimna leniwiec orać nie chciał: przetóż będzie żebrał lecie, a nie dadzą mu.

Jako woda głęboka, tak rada w sercu męża: ale człowiek mądry wyczerpnie ją.

Wiele ludzi miłosiernymi zowią: ale męża wiernego kto najdzie?

Sprawiedliwy, który chodzi w prostocie swojéj, błogosławione po sobie syny zostawi.

Król, który siedzi na stolicy sądowéj, rozprasza wszystko złe pojrzeniem swojem.

Któż może mówić: Czyste jest serce moje, jestem próżen grzechu? [1]

10 Waga i waga, miara i miara: oboje obrzydłe jest u Boga.

11 Po zabawach jego poznać dziecię, jeźli czyste i prawe są uczynki jego.

12 Ucho słuchające a oko widzące, Pan oboje uczynił.

13 Nie kochaj się w spaniu, aby cię ubóstwo nie ścisnęło: otwórz oczy swoje, a najedz się chleba.

14 Złe jest, złe jest, mówi każdy kupujący: a odszedłszy tedy się będzie chwalił.

15 Jest złoto i obfitość pereł i naczynie drogie usta umiejętności.

16 Weźmij suknią tego, który ręczył za obcego: a za obce weźmij fant od niego.

17 Słodki jest człowiekowi chleb kłamstwa, a potem napełnią się piaskiem usta jego.

18 Myśli poradami się utwierdzają: a rządem mają być sprawowane wojny.

19 Z tym, który objawia tajemnice, a chodzi zdradliwie, a rozwodzi wargi swe, nie miéj towarzystwa.

20 Kto złorzeczy ojcu swemu i matce, pochodnia jego zgaśnie w pośród ciemności. [2]

21 Dziedzictwo, do którego się z przodku kwapią, na końcu błogosławieństwa mieć nie będzie.

22 Nie mów: Oddam złość. Czekaj na Pana a wybawi cię. [3]

23 Brzydliwość jest u Pana waga i waga: szala zdradliwa nie jest dobra.

24 Od Pana bywają prostowane kroki męża: a któryż z ludzi może zrozumieć drogę swoję?

25 Upadek jest człowiekowi, pożreć święte: a ślubiwszy odmienić.

26 Król mądry rozpędza niezbożniki i obraca na nie koło.

27 Duch człowieczy jest pochodnia Pańska, która wypatruje wszystkie skrytości wnętrzne.

28 Miłosierdzie i prawda strzegą króla: a łaskawością umacnia się stolica jego.

29 Wesele młodych, moc ich: i ozdoba starych szędziwość.

30 Siność rany otrze złości, i razy we wnętrznościach brzucha.