Kandyd, czyli Optymizm

DeutschEnglishEsperantofrançaisitalianoportuguês

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wolter
Tytuł	Kandyd, czyli Optymizm
Pochodzenie	Powiastki filozoficzne / Tom pierwszy
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1922
Druk	Drukarnia »Czasu« w Krakowie
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Tadeusz Boy-Żeleński
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[23]

KANDYD

CZYLI OPTYMIZM^[1].

DZIEŁO PRZEŁOŻONE Z NIEMIECKIEGO RĘKOPISU

DOKTORA RALFA^[2],

Z PRZYCZYNKAMI, ZNALEZIONYMI W KIESZENI TEGOŻ DOKTORA,
ZMARŁEGO W MINDEN, R. P. 1759.

---

I. 

Jak Kandyd chował się w pięknym zamku i jak go stamtąd wygnano.

II. 

Jak Kandyd dostał się między Bułgarów.

III. 

Jak Kandyd umknął z pomiędzy Bułgarów i co mu się przytrafiło.

IV. 

Jak Kandyd spotkał swego dawnego mistrza filozofii, doktora Panglossa i co z tego wynikło.

V. 

Burza, rozbicie, trzęsienie ziemi, jakoteż inne przygody doktora Panglossa, Kandyda i anababtysty Jakóba.

VI. 

Jak uczyniono piękne „autodafé“ aby zapobiedz trzęsieniom zielni i jak Kandydowi wychłostano siedzenie.

VII. 

Jak pewna staruszka zaopiekowała się Kandydem i jak odnalazł przedmiot swojego kochania.

VIII. 

Historya Kunegundy.

IX. 

Co się przygodziło Kunegundzie, Kandydowi, wielkiemu Inkwizytorowi oraz Żydowinowi.

X. 

O tem, w jakiej niedoli Kandyd, Kunegunda i stara przybyli do Kadyksu i jak wsiedli na okręt.

XI. 

Historya starej.

XII. 

Dalszy ciąg nieszczęść staruszki.

XIII. 

Jako Kandyd zmuszony był rozstać się z piękną Kunegundą i staruszką.

XIV. 

Jakie przyjęcie znaleźli Kandyd i Kakambo u Ojców Jezuitów w Paragwaju.

XV. 

Jako Kandyd zabił brata Kunegundy.

XVI. 

Co przygodziło się wędrowcom z dwoma dziewczętami, dwiema małpami oraz dzikiem plemieniem noszącem miano Uszaków.

XVII. 

Jako Kandyd i jego sługa przybyli do kraju Eldorado i co tam ujrzeli.

XVIII. 

Co ujrzeli w krainie Eldorado.

XIX. 

Co im się zdarzyło w Surinam i w jaki sposób Kandyd zawarł znajomość z Marcinem.

XX. 

Co się zdarzyło Kandydowi i Marcinowi na morzu.

XXI. 

Kandyd i Marcin zbliżają się do wybrzeży Francyi i rozumują.

XXII. 

Co się zdarzyło Kandydowi i Marcinowi we Francyi.

XXIII. 

Jak Kandyd i Marcin przybijają do brzegów Anglii i co tam widzą.

XXIV. 

O Pakicie i bracie Żyrofli.

XXV. 

Odwiedziny u pana Prokuranta, szlachcica weneckiego.

XXVI. 

Jak Kandyd i Marcin spożyli wieczerzę z sześcioma cudzoziemcami i kim byli owi cudzoziemcy.

XXVII. 

Podróż Kandyda do Konstantynopola.

XXVIII. 

Co się zdarzyło Kandydowi, Kunegundzie, Panglossowi, Marcinowi etc.

XXIX. 

Jak Kandyd odnalazł Kunegundę i staruszkę.

XXX. 

Zakończenie.

---

1. Kandyd jest odpowiedzią na List o Opatrzności Jana Jakóba Rousseau, oraz na filozofię „optymizmu“ Leibnitza, cieszącą się w owym czasie wielką wziętością. W swojej argumentacyi „ad hominem“, przypomina nieco Wolter Sganarela z Molierowskiego Małżeństwa z Musu, który, zniecierpliwiony krańcowym sceptycyzmem filozofa Marfuryusza, okłada go kijem, aby mu, w najkrótszej drodze, udowodnić, że nie wszystkie wrażenia są względne i zwodnicze.
2. Dr. Ralf jest oczywiście fikcyjną osobistością. Wolter wydawał wszystkie swoje pisma filozoficzne bezimiennie, aby uniknąć prześladowań. Że ostrożność ta była usprawiedliwiona, dowodzi, iż, w tymże samym roku 1759, Kandyd został spalony w Genewie, na rozkaz Rady, ręką kata.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Franciszek Maria Arouet i tłumacza: Tadeusz Boy-Żeleński.