Nawrócona
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nawrócona |
| Pochodzenie | Poezye Goethego |
| Wydawca | Redakcja „Przeglądu Polskiego“ |
| Data wyd. | 1879 |
| Druk | Drukarnia „Czasu“ |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Tłumacz | Hugo Zathey |
| Tytuł orygin. | Die Bekehrte |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
NAWRÓCONA.
Słońce właśnie zachodziło,
Gdym samotna wyszła w las;
Jaś na flecie grał tak miło,
Ach! dość słyszeć było raz!
La la la la la la.
Przeszły mię calutką dreszcze,
Gdy mi słodki całus dał;
Potém proszę: zagraj jeszcze!
I chłopczyna jeszcze grał.
La la la la la la.
Tak spokojność moja znikła,
Moja radość znikła wnet,
Bom zanadto już przywykła
Słyszeć wciąż ten miły flet.
La la la la la la.
