[142]Skan zawiera grafikę.
NIE WRACAJ.
Nie, nie! Nie wracaj!... Zostań za morzami
I za górami! Jam nasze kochanie
Zabiła, — patrzaj, krew jeszcze mnie plami, —
Bom nazbyt cierpiała na nie!
Jam je rozdarła na strzępów tysiące...
Zamordowałam! — Teraz milczy przecie!
Nakoniec — milczy! Wolniej fale wrzące
W pierś płyną... Lżej mi na świecie.
Cicho usypiam na posłaniu mojem,
Nie przyzywając ciebie w nocnej głuszy...
I w tym półzmierzchu oddycham spokojem
Milczącej, zmartwiałej duszy.
Ach, ona przędzie długie nici we mnie,
Aż się w szarości pajęczyn pogrzebie
Ślepa i zimna. Nie wracaj daremnie,
Bo nienawidzieć chcę ciebie!
[143]
Chcę nienawidzieć tak, jakem kochała,
Za moją młodość strawioną w tęsknocie...
Za biedną młodość, co się próżno rwała
Ku tobie, ku twej pieszczocie...
Lecz z nienawiści mej są łzy, jest męka...
A cień twój nigdy nie da mi spokoju,
Choć go odtrącam! I serce mi pęka,
I sił już nie mam do boju...
Ciszy chcę!... Wielkiej ciszy chcę mogiły!
Każcie tym jękom milczeć... Tam, tam, na dnie
Duszy mej, ktoś się skarży... ktoś niemiły...
Wróg chory jęczy tam, na dnie...
Ktoś udręczony, którego ramiona
Przytłoczył ciężar, i ujść chce daremnie...
Ktoś, co ratunku woła... ktoś, co kona,
A umrzeć nie chce — jest we mnie!
Skan zawiera grafikę.
• PDF 
• MOBI 
