Pieśni Petrarki/Sonet 181

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 181.

Pragnąłem niegdyś, w słusznych skarg wyrzuty
Całe gorąco serca najogniściej
Tchnąć pieśni słowem, — aż się przez nią zjiści
Skruszenie słodkie bezlitości lutej.
I tem działaniem walczyć wręcz dopóty.
Ażbym zapłaty słusznej, wziął korzyści —
Lub żebym chociaż mógł mieć w nienawiści
Tę, której wstrętem duch jest we mnie struty.
Dziś, gdy się dziwnie los nademną złości,
Ni nienawiści szukam ni litości,
Gdyż tej nie mogę, tamtej mieć nie życzę:

Więc tylko Laury śpiewam wciąż ponęty —
Aby gdy życiu będę precz odjęty,
Znał świat przedwczesnej śmierci mej słodycze. —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.