<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 81.

Gdy Cezarowi, jako piszą dzieje.
Egipski zdrajca głowę Pompejusza,
Chwalebną przysłał, — ten, choć wskroś go wzrusza
Namiętna radość — łzami się zaleje.
Hanibal znowu, wszelkie gdy nadzieje
Przesławnych zwycięztw los go rzucić zmusza,
By nie pokazał: iż w nim krzepnie dusza,
Wśród zasmuconych sam się jeden śmieje!
Tak bowiem bywa, kiedy umysł człeczy
Skrytą namiętność swoją, w płaszcz zwodniczy
Jasnej lub ciemnej barwy, spowić życzy.

Tak i ja nieraz śpiewani, lub od rzeczy
Śmieję się sobie — chociaż pierś mi targa
Tłumione łkanie lub łez pełna skarga! —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.