Sokół (Pol, 1921)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wincenty Pol
Tytuł	Sokół
Pochodzenie	Pieśni Janusza
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1921
Druk	Drukarnia Literacka w Krakowie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[67]

SOKÓŁ^[1]

„Skąd to bracie, Sokole! że tak skrzydła w półkole
 „Roztoczyłeś, jakbyś bił za słońcem?
„Czy to lecisz na łupy? czy to wietrzysz^[2] gdzie trupy?
 „Czyli może wysłano cię gońcem?“       4

Ni mię^[3] gońcem tak rano, w cudze kraje wysłano,
 Ni na łupy pospieszam ja krwawe;
Lecę z Lackiej krainy, w boju-m widział jej syny,
 Lecę światu głosić Lachów sławę.       8

Ponad Wisły brzegami stały Laszki^[4] z dziatkami,
 Starce bramy zalegli i gmachy^[5];
A po drugim wód brzegu, stali w gęstym szeregu,
 W miecz i rozpacz uzbrojone Lachy.       12

Długo stali, czekali, jasną zbroją^[6] błyskali:
 Potem śpiewy wysłano do Boga;
Lecz, gdy wróg się przybliżył, las się włóczni uniżył,^[7]
 I jak orły wypadli na wroga.       16

Pośród strzałów i wrzawy, pośród kłębów kurzawy,^[8]
 Ci i owi za tumanem gasną;
Jak ci silnie natarli, tamci wściekle odparli,^[9]
 I bój krwawy zawiązał się ciasno.       20

[68]

A z bram miejskich, ze łzami patrzyli za wnukami
 Drżące starce, jak gołębie siwe;
A padłszy na kolana, łzy i modły do Pana^[10]
 Słały w niebo niewiasty trwożliwe.       24

Aż gdy w krwawym obłoku miesiąc^[11] wyjrzał o zmroku,
 A Moskalem wymoszczono rolę,
Jakby cienie pobitych, Lackiej sławy już sytych^[12],
 Wyszły Laszki na Grochowskie pole:       28

Wyszły w ciężkiej boleści, lecz bez skargi niewieściéj,
 Niosły drobne sieroty^[13] w objęciu;
Każda swego szukała, broń przy każdym leżała,
 I przy każdym Moskali dziewięciu.       32

Odkąd wody w potoku i sokoły w obłoku,
 Nigdy tyle krwi nie zlało ziemię:
Hej! polecę pustkowiem, braciom orłom opowiem^[14],
 Jak za wolność walczy LECHA PLEMIĘ!       36

1. SOKÓŁ. Wiersz ten jest wiernem odźwierciedleniem nastroju Warszawy w dzień bitwy pod Grochowem, 25 lutego 1831 r. W autografie niema tytułu, tylko I.
2. w. 3 wietrzysz, w R: zwietrzasz.
3. w. 5 mię, w R: mnie.
4. w. 9 Laszki, w R: matki.
5. w. 10 gmachy, w R: dachy.
6. w. 13 jasną zbroją, w R: lancami.
7. w. 15 w R: Lecz gdy Moskal się zbliżył, wściekły wrzask się rozszérzył.
8. w. 17 w R: Pośród zgiełku, kurzawy i wystrzałów i wrzawy.
9. w. 19 w R: Jak ci wściekle natarli, tak ci silnie odparli.
10. w. 23 w R: Na kolanach od rana rzewne mdły do Pana.
11. w. 25 miesiąc, w R: księżyc.
12. w. 27 Lackiej sławy już sytych, w R: braci sławą okrytych.
13. w. 30 drobne sieroty, w R: drobne dziateczki.
14. w. 35 w R: Hej! polecę w zacisze, braciom orłom opiszę.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wincenty Pol.