Krakusy (Pol, 1921)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Wincenty Pol
Tytuł Krakusy
Pochodzenie Pieśni Janusza
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1921
Druk Drukarnia Literacka w Krakowie
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
KRAKUSY[1]

Grzmią pod Stoczkiem[2] armaty,
Błyszczą białe rabaty,[3]
A Dwernicki[4] na przedzie
Na Moskala sam jedzie.       4


„Hej, za lance chłopacy!
„Czego będziem tu stali?
„Tam się biją rodacy,
„A myż będziem słuchali?[5]       8

„Chodźwa trzepać Moskala,
„Bo dziś Polska powstała![6]
„Niech nam Polski nie kala —
„Hej, zabierzwa mu działa!“[7]       12

I zerwali się razem,
Posterunek rzucili,
Nie wołani rozkazem
Na batalją przybyli.       16

„Coż tu słychać, ułanie?“
Pyta jeden z nich żwawo.
— „Kropią naszych, Mospanie.
„Słońce zeszło dziś krwawo!“       20

„Ejże? kropią, mówicie?!
„Jakże kropić nie mają,
„Kiedy wy tu stoicie,
„A wej[8] oni strzelają?!       24

„Wszak to działa nie dziwo?
„Wszak to blisko, Wiarusy?[9]
„Hej, na działa — a żywo!
„Dalej naprzód[10] Krakusy!“ —       28


I krzyknęli wraz „hurra!!!“
Właśnie, gdy wróg nacierał.
„Co tam leci za chmura?“
Pyta sztabu Jenerał.       32

— „Jenerale! Krakusy
„Znać swą pocztę[11] rzucili“ —
„Oszaleli wiarusy,
„Bez rozkazu ruszyli[12]!       36

„A to czyste warjaty,
„Patrz, jak lecą po roli!
„Patrz, jak wiercą granaty[13]!
„Nie daruję swawoli!“       40

Lecz, gdy wódz się tak gniéwa,
Groźnie patrzy dokoła;
Ktoś od walki[14] przybywa,
I zdaleka już woła:       44

— „Jenerale! to chwaty!
„Od lewego tam skrzydła
„Wiodą cztery armaty,
„I Moskali jak bydła!“ —       48

Lecą, lecą wzdłuż błonia,
Grzmią krakowskie kopyta:
A Dwernicki spiął konia,
I okrzykiem ich wita:       52

„Dzielnieście[15] się spisali!
„Zawsze Polak tak bije!“
A Krakusy wołali:
„Nasza Polska niech żyje!!!“       56






  1. KRAKUSY w autografie (R) niema tego nagłówka, tylko III.
  2. w. 1 pod Stoczkiem, ob. obj. wiersza 3.
  3. w. 2 rabaty, wyłogi na mundurach; z franc. rabat.
  4. w. 3 A Dwernicki, w R: A generał. — Dwernicki Józef, generał polski (1778–1857), rodem z Podola, zaczął od służby w legjonach pod Dąbrowskim, uczestniczył w wojnach Napoleońskich; pobił pod Stoczkiem podlaskim generała rosyjskiego Geismara.
  5. 'w.8 'słuchali, w R: czekali.
  6. w. 10 w R: Chodźwa dusić Kozaka.
  7. w. 12 w R: Moskal jucha! sobaka!“
  8. w. 24 A wej, w R: a tam; wej, w gwarze krakowskiej = a dyć! = wszak.
  9. w. 26 w R: Czyż nie polskiej my dusy!?
  10. w. 28naprzód, w R: chodźwa.
  11. w. 34 pocztę = posterunek (ob. w. 14).
  12. w. 36 ruszyli, w R: przybyli.
  13. w. 39 wiercą granaty, w R: świecą armaty.
  14. w. 43 od walki, w R: z tumanu.
  15. w. 53 Dzielnieście, w R: Tęgoście.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wincenty Pol.