wiara i nadzieja wasza w Bogu była.
22. Oczyściwszy dusze wasze w posłuszeństwie miłości ku braterskiéj miłości, z szczerego serca jedni drugie miłujcie goręcéj,
23. Odrodzeni nie z nasienia skazitelnego, ale nieskazitelnego przez słowo Boga żywego i trwającego na wieki.
24. Ponieważ wszelkie ciało jako trawa, a wszelka chwała jego jako kwiat trawy: uschła trawa, i kwiat jéj opadł. [1]
25. Lecz słowo Pańskie trwa na wieki. A to jest słowo, które wam jest przepowiadane.
Złożywszy tedy wszelaką złość i wszelaką zdradę i obłudności i zazdrości i wszystkie obmowiska, [2]
2. Jako dopiero narodzone niemowlęta, rozumnego bez zdrady mleka pożądajcie, abyście w niem urośli ku zbawieniu:
3. Jeźliście jedno skosztowali, iż słodki jest Pan.
4. Do którego przystąpiwszy, kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i uczczonego,
5. I wy jako żywe kamienie na nim się budujcie w dom duchowny, kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchownych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
6. Dla czego w Piśmie stoi: Oto kładę w Syonie kamień przedniejszy narożny, wybrany, kosztowny; a kto weń uwierzy, nie będzie zawstydzon. [3]
7. Wam tedy wierzącym cześć; a niewierzącym kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną, [4]
8. I kamieniem obrażenia i opoką zgorszenia tym, którzy się o słowo obrażają i nie wierzą, na co i postanowieni są. [5]
9. A wy, rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabycia, abyście cnoty opowiadali tego, który was wezwał z ciemności ku swojéj przedziwnéj światłości, [6]
10. Którzy niekiedy nie ludem, a teraz ludem Bożym, którzy co niedostąpili miłosierdzia, a teraz co miłosierdzia dostąpili. [7]
11. Najmilejsi! proszę was, jako przychodniów i gościów, abyście się wstrzymawali od pożądliwości cielesnych, które walczą przeciwko duszy, [8]
12. Mając obcowanie wasze dobre między pogany, aby w tem, w czem was pomawiają jako złoczyńce, z dobrych uczynków przypatrzywszy się wam, chwalili Boga w dzień nawiedzenia. [9]
13. Bądźcież tedy poddani wszelkie mu ludzkiemu stworzeniu dla Boga, chociaż królowi, jako przewyższającemu, [10]
14. Chociaż książętom, jako od niego posłanym ku pomście złoczyńców, a ku chwale dobrych.
15. Bo tak jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc usta zatkali niemądrych ludzi głupstwu.
16. Jako wolni, a nie jakoby mając wolność zasłoną złości; ale jako słudzy Boży.
17. Wszystkie czcijcie. Braterstwo miłujcie. Boga się bójcie. Króla czcijcie. [11]
18. Słudzy, bądźcie poddani panom we wszystkiéj bojaźni, nie tylko dobrym i skromnym, ale téż i przykrym. [12]
19. Bo to jest łaska, jeźli kto dla sumnienia Bożego odnosi frasunki, cierpiąc niesprawiedliwie. [13]
20. Bo co za chwała, jeźli grzesząc, a policzkowani będąc, cierpicie? Ale jeźli dobrze czyniąc, cierpliwie znosicie, to jest łaska u Boga.
21. Albowiem na to wezwani jesteście; bo i Chrystus ucierpiał za nas zostawując wam przykład, abyście naśladowali tropów jego.
22. Który grzechu nie uczynił, ani naleziona była zdrada w uściech jego. [14]
23. Który, gdy mu złorzeczono, nie złorzeczył: gdy cierpiał, nie groził,
- ↑ Isai. 40, 6. Jakób. 1, 10.
- ↑ Rzym. 6, 4. Eph. 4, 22. Kol. 3, 8. Żyd. 12, 1.
- ↑ Isai. 28, 16. Rzym. 9, 33.
- ↑ Psal. 117, 22. Matth. 21, 42. Dzie. 54, 11.
- ↑ Isai. 8, 14.
- ↑ Exod. 19, 6.
- ↑ Oze. 2, 23. Rzym. 9, 25.
- ↑ Rzym. 13, 14. Gal. 5, 16. 19.
- ↑ Niż. 3, 16.
- ↑ Rzym. 13, 1.
- ↑ Rzym. 12, 10.
- ↑ Eph. 6, 5. Kol. 3, 22. Tit. 2, 9.
- ↑ 2.Kor. 7, 10.
- ↑ Isai. 53, 9. 1.Jan. 3, 5.
