Zły dobrego uczyni winnego

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Zły dobrego uczyni winnego
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

98. Zły dobrego uczyni winnego.

Wilk wonczas, gdy dzień wielki,
Przyszedł pić wody do rzeki;
Tedyż sie też baran trafił,
A na dole przed wilkiem pił.
Uźrzawszy go, wilk jął załawiać        5
A z nim tako począł gadać:
„Baranie! czemu mię nie czcisz,

„Iż przede mną wodę mącisz?“
Rzekł baran: „Nie może to być,
„Bych [ci] ja wodę mógł zmącić:        10
„Ja na dole, ty na górze,
„Woda nawstecz iść nie może“.
Wilk mu na to odpowiedział:
„Takież mi twój ociec działał
„Dwie lecie przed tym miesiącem,        15
„Gdyś ty jeszcze był jagnięciem;
„Przeto, co mi on winien był,
„Chcę, aby mi ty zań płacił:
„Synciem za ojca winnego
„Winien odbywać każdego“.        20
On rzekł: „Jać-em nie tak stary,
„Dopieroć mi miesiąc wtóry:
„A nicam ci nie uczynił,
„Przecz żeby mię tako winił“.
On rzekł: „A, już mi przymawiasz,        25
„Mojej prawdzie sie przeciwiasz!
„Nie będziesz więcej mędrować:
„Też ci mi sie chciało śniadać“.
Takoć zły człowiek z dobrego
Wnet uczyni nieprawego        30
A wynajdzie wnet przyczynę,
Iż nań wwali wszystkę winę.









Romulus I, 2: Hervieux (II, 196) Lupus et agnus. D (1) De lupo et agnoi. [D (180) De lupo et agna (Rimicius)]. [H 274 Λύϰoς ϰαὶ ἀρνός; 274b Ἄλλως. Λύϰoς ϰαὶ ἀρήν.]. Phaedrus l, 1 Lupus et agnus. St. (81) Delupo et agno. C (56) O wilku a o beranu. — FE (1) O wilku i baranie. — Błażewski 74 Nie mąć, bracie, wody. Wilk i baran. — Niemirycz (18) Baranek i wilk (L 1, 10 Le loup et l’agneau) — Minasowicz (5) Łacno jest uciśnieniem niewinnych przytłumić. Wilk i baran — Tenże (117) Wilk i baran. — EW 35 Wilk i baranek. — BWF (5) Wilk i baran. — Jakubowski 10 Wilk i baranek (L j. w.). — Kniaźnin I, 8 Wilk i baranek. — Zabłocki IV (Napastował wilk srogi jagniąteczko młode ...). — Trembecki (74) Wilk i baranek. — Krasicki B IV, 3 Jagnię i wilki. — por. Niemcewicz I, 11 Lew i piesek. — por. Górecki (I, 124) Owca i wilki; tenże (I, 125) Szpak i wilk.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.