Biblia Gdańska/Pierwsze Księgi Moyżeszowe 17
I. Bóg przymierze z Abramem stanowi 1 — 4. II. Abrahamem go nazywa 5 — 9. III. Obrzezanie na znak przymierza rozkazuie 10 — 14. IV. I obiecuie mu syna z Sary, imieniem Izaaka 15 — 27.
A gdy iuż było Abramowi dziewięćdziesiąt lat i dziewięć lat, ukazał[1] się Pan Abramowi, i rzekł do niego: Iam iest Bóg Wszechmogący; chodź przed obliczem moiém, a bądź doskonały.
2. A uczynię przymierze moie, między mną i między tobą, i rozmnożę cię bardzo obficie.
3. Tedy upadł Abram na oblicze swoie, i rzekł do niego Bóg, mówiąc:
4. Iam iest, oto stanowię przymierze moie z tobą, i będziesz oycem wielu narodów.
II. 5. I nie będzie zwane daléy imię twoie Abram; ale będzie imię twoie Abraham; abowiem[2] oycem wielu narodów postanowiłem cię.
6. A rozmnożę cię bardzo, i rozkrzewię cię w narody, i królowie z ciebie wynidą.
7. I utwierdzę przymierze moie między mną i między tobą, i między nasieniem twoiém po tobie, w narodziech ich umową wieczną; żebymci był Bogiem i nasieniu twemu po tobie.
8. Dam téż tobie, i nasieniu twemu po tobie ziemię, w któréy teraz iesteś gościem; wszystkę ziemię Chananeyską w osiadłość wieczną i będę Bogiem ich.
9. Nad to rzekł Bóg Abrahamowi: Ty téż przymierza mego przestrzegać będziesz, ty i nasienie twoie po tobie, w narodziech swoich.
III. 10. A toć iest przymierze moie, które zachowywać będziecie, między mną, i między wami, i między nasieniem twoiém po tobie, aby był obrzezany między wami każdy męszczyzna.
11. Obrzezecie tedy ciało nieobrzeski waszéy; a[3] to będzie znakiem przymierza między mną, i między wami.
12. Syn[4] ośmiu dni, będzie obrzezany między wami każdy męszczyzna w narodziech waszych, taw doma narodzony, iako i kupiony za pieniądze, od iakiegożkolwiek cudzoziemca, któryby nie był z nasienia twego.
13. Koniecznie obrzezany będzie, urodzony w domu twoim, i kupiony za pieniądze twoie; a będzie przymierze moie na ciele waszém, na przymierze wieczne.
14. A nie obrzezany męszczyzna, któregoby nie było obrzezane ciało nieobrzeski iego, będzie wytracona dusza ona z ludu swego; abowiem zgwałcił przymierze moie.
IV. 15. Potym rzekł Bóg do Abrahama: Sarai, żony twoiéy, nie będziesz zwał imienia iéy Sarai, ale Sara będzie imię iéy.
16. I będę iéy błogosławił, a dam ci z niéy syna; będę iéy błogosławił, i będzie rozmnożona w narody, a królowie narodów z niéy wynidą.
17. Tedy Abraham padł na oblicze swoie, i rozśmiał się, a mówił w sercu swém: Zaż człowiekowi stoletniemu urodzi się syn? i azaż Sara w dziewiąciudziesiąt lat porodzi?
18. I rzekł Abraham do Boga: O by tylko Ismael żył przed obliczem twoiém!
19. I rzekł Bóg:[5] Zaiste, Sara, żona twoia, urodzi tobie syna, i nazowiesz imię iego Izaak; i utwierdzę przymierze moie z nim, umową wieczną, i nasieniem iego po nim.
20. O Ismaela téż wysłuchałem cię; Oto, błogosławiłem mu, i rozrodzę go, i rozmnożę go bardzo wielce. Dwanaście Książąt spłodzi, i rozkrzewię go w naród wielki.
21. Ale przymierze moie utwierdzę z Izaakiem, którego tobie urodzi Sara, o tym czasie w roku drugim.
22. A przestawszy mówić z nim, odszedł Bóg od Abrahama.
23. Tedy wziął Abraham Ismaela, syna swego, i wszystkie urodzone w domu swym, i wszystkie kupione za pieniądze, każdego męszczyznę z mężów domu Abrahamowego, i obrzezał ciało nieobrzeski ich, onegożto dnia, iako mówił z nim Bóg.
24. A Abrahamowi było dziewięćdziesiąt lat i dziewięć, gdy obrzezane było ciało nieobrzeski iego.
25. A Ismaelowi synowi iego było trzynaście lat, gdy obrzezane było ciało nieobrzeski iego.
26. Tegoż dnia obrzezany iest Abraham, i Ismael, syn iego.
27. I wszyscy mężowie domu iego, urodzeni w domu, i kupieni za pieniądze od cudzoziemców, obrzezani są z nim.
 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 16 |
Pierwsze Księgi Moyżeszowe 17 | Pierwsze Księgi Moyżeszowe 18  |
|