Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 1
| Genesis |
|---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25 -
26
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
| Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego |
|---|
| * – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, – koniec strony w kodeksie |
Poczynayó̗ sze pyrwe kszó̗gi Moyszesowi, genesis.
1 Na poczó̗tcze bog stworzyl nyebo y szemyó̗,
2 alye szemya bila nyeuszyteczna a proszna, a czmi bili na twarzy przepaszczy, a duch boszy naszweczye (!) nad wodamy.
3 Y rzekl bog: bó̗dz szwyatlo, y stworzono szwyatloszcz.
4 A uszrzal bog szwyatloszcz, ysze gest dobra, y roszdzelyl szwyatloszcz ode czmi,
5 y nazwal gest szwyatloszcz dnyem, a czmi noczó̗. y uczynyl wyeczyor a s yutra, dzeyn* geden.
6 Lepak rzecze bog: bó̗ó̗dz stworzenye[2] w poszrzod wod, a rozdzelyl wodi od wod.
7 Y uczynyl bog stworzenye[2] y rozdzelyl wodi, gesto bili pod stworzenym[2], ot tich, gesz bili nat stworzenym[2]. Y stalo sze gest tako.
8 Y nazwal bog stworzenye[2] nyebem. i stal sze wyeczor a z yutra, dzen drugi.
9 Weszrzal lepak bog y rzekl: sgromaczczye sze wodi, geszto pod nyebem só̗, w myasto gedno, a ukasz szó̗ suchoszoz. a stalo szó̗ gest tako.
10 Y nazwal bog suchoszcz szemyó̗, a zgromadzenye wod nazwal morze. y wydzal bog, ysze gest dobrze.
11 Y rzekl: wsplodz szemya szelye czynyó̗cz szemyó̗ (siemię) a drzewo yablko noszó̗cz czynyó̗cz owocze podlug swego przyrodzenya, gegosz szemye w sobye samem bó̗dz na szemy. A stalo sze gest tako.
12 Y wsplodzyla szema szele mayó̗cz szemyó̗ podlug plodu swego, a drzewo noszó̗cz owocze a mayó̗cz kaszdi szemyó̗ plodzó̗cz podlug przyrodzenya swego. y wydzal bog, ysze gest dobrze.
13 Y stalo sze z wyeczora a s yutra, dzen trzeczy.
14 I powyedzal bog: bó̗dzczye szwyatla w stworzenyu* nyebyeskyem, a rozdzelcze dzen s noczó̗, a bó̗dzczye na rozeznanye czasom y dnyom y latom,
15 abi szwyeczyly nad stworzenym nyebeszkym, a oszwyeczyly szemyó̗. i stalo sze tako.
16 I uczynyl bog dwye szwyeczi wyeliczi, szwyatlo wyó̗czsze, abi dnyu szwyeczylo, a szwyatlo mnyeysze, abi noczi szwyeczylo, a k temu gwyazdi,
17 geszto só̗ w stworzenyu nyebeskym, abi szwyeczyly nad szemyó̗,
18 a wlodly dnyem y noczó̗, a szwyatlo rozdzelily se czmó̗. y wydzal bog, ysze gest dobrze.
19 Y stalo szó̗ s wyeczora a z yutra, dzen czwarti.
20 Potem rzekl bog: wsploczczye wodi s szebye plod ribni,dusze zywne, i plod latayó̗czi nad szemyó̗ó̗ i pod stworzenym nyebyeszkym.
21 I stworzil bog wyeloribi y wszelkó̗ duszó̗ó̗ zywnó̗ y ruchayó̗czó̗, ktoró̗ szó̗ (są) s szebe wodi widali, kaszde osobnye w swem rodzayó̗*, y wszitek plod latayó̗czi podlug przyrodzenya swego. y wydzal bog, isze gest dobre.
22 I poszegnal temu stworzenyu, arzkó̗cz: roszczczye a rozmnoszczye szó̗, a napelnyczye szobó̗ wodi morskye, a ptasztwo só̗ rozplodz na szemy.
23 i stalo sze z wyeczora a z yutra, dzen pyó̗ti.
24 Opyó̗cz rzekl bog: wiwyecz szemya stworzenye szywe w swem porodze, dobitek, robaky y szwyerz szemsky gich podle podobyenstwa. y stalo sze gest tako.
25 Uczynyl bog szwyerzó̗ta szemska, kaszde podlug podobyenstwa gich, i dobitek, y rodziczne robaczstwo, ysto* szó̗ plodzy po szemy w swem przyrodzenyu. Y uszrzal bog, ze to gest dobrze.
26 Y rzekl: uczynmi czlowyeka ku oblyczu a ku podobyenstwu naszemu, abi panowal ribam morskym, a ptakom, geszto latayó̗ pot stworzenym* nyebyeszkym, y zwyerzó̗tom szemskym, y wszemu stworzenyu, y wszemu uczynyenyu trwayó̗czemu, geszto szó̗ rusza po szemy.
27 I stworzyl bog czlowyeka, ku oblyczyu y ku podobyenstwu swemu, a ku oblyczu boszemu stworzyl gego, samcza a samyczó̗, stworzyl ge,
28 y poszegnal gym bog arzkó̗cz: roszczczye a ploczczye szye, a napelnyczye szemyó̗, a oszyó̗gnyczye yó̗ sobye, a panuyczye ribam morskym, i ptasztwu, geszto po powyetrzu lata, y wszemu stworzenyu, geszto szó̗ rucha na szemy.
29 y rzekl bog: oto dalesm wam wszelkye szele noszó̗cz szyemyó̗ {{f*|(siemię) podlug przyrodzenya swego na szemy, a wszelkye drzewo, gezto ma w sobye samem szyemyó̗ przyrodzenya swego, abi bilo wam na pokarm
30 y wszem szwyerzó̗tom na szemy, y wszelkyemu ptaku pod nyebem, y wszemu stworzenyu na szemy, geszto sobó̗ wladnye, w gemszeto gest dusza szywa. Abi sobye myal na pokarmyenye. i stalo szó̗ tako.
31 I uszrzal bog wszitko, czsosz bil stworzil, a to wszitko gest barzo dobre. I stalo szó̗ z wyeczora a s yutra, dzen szosty.
- ↑
Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Zamiast: stwierdzenie (czesk. stvrzenie), firmamentum. Więc pomyłka tłómacza, lub też pisarza.
