Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 15
Genesis |
---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25 -
26
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego |
---|
* – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, – koniec strony w kodeksie |
1 To tak gdisz przemynó̗lo, prziszedl gest glos bozy ku Abramowy rzekó̗cz: Nye straszy syó̗ Abramye, yacz yesm obronyenye twoge.
2 Y rzekl Abram: Panye boze, czso my dasz? Yacz szó̗dó̗ (?)[2] przez dzeczy. a syn wlodarzem[3] domu mego, ten gest Eliaser Damascus.
3 Y przyczyny Abram: Mnyey* gesto[4] nye dal syemyenya. a tocz wschowanyecz mnogy[5] bó̗dze dzedzycem mego sbosza.
4 A richlo przydze k nyemu słowo bosze rzekó̗cz: Nye bó̗dzecz tento twim dzedzycem, ale genze winydze s twich lyó̗dzwy, tego bó̗dzesz gymyecz dzedzycem.
5 Y wiwyodl gest gi precz y rzekl gest k nyemu: Weszrzy na nyebo a sliczy gwyazdi, acz moszesz. Y rzekl k nyemu: Takocz bó̗dze twe syemyó̗.
6 weszrzal Abram ku bogu, a sprawyedlywoszcz gemu obroczono.
7 Y rzekl k nyemu: Yacz gesm bog,genzem czyó̗ wiwyodl z Ur Kaldeyskich, iszecz bich dal zemyó̗ tuto, abi yó̗) gymyal.
8 Y odpowye Abram: Gospodzynye, ktoró̗ bich wydzal myeczy (mieci), ysze bich yó̗ gymyal w swey moczi?
9 A otpowyedzal pan bog: Weźmy my krew*[6] trzeczyego lata, a kozó̗ a skopyecz, wszitko trzeczyego lata, garlyczó̗ a goló̗bya. [7]to wszitko,
10 y przeczynay ge na dwoge y polosz na gromadó̗, ale ptakow nye rozdzely.
11 Y snydze na dol ptastwo na marchó̗, ale Abram syó̗ gym bronyl.
12 A gdisz bilo slunce za goró̗ zaslo, uderzy na Abrama drzemota, a groza wyelika w czyemnoszczy obydze gi.
13 Y rzeczono k nyemu: Wyedz to, zecz twe syemyó̗ ma bicz goszczynno w trzy (?)[8] zemye, a bó̗dze poddano w robotó̗ za trzysta lat. bó̗dze w tey naczy (?).
14 A wszedl lud, genzeto ma robotowacz, gez gy bó̗dó̗ udró̗czaczy[9]. Ale potem winydó̗ z wyelykym nabitkyem.
15 A ti potem poydzesz ku oczczom swim w pokoy, a bó̗dzesz pogrzebyon w dobrey staroszczy.
16 W czwartem potem wyeku sam szó̗ wroczysz[10], bo szó̗ gest geszczye nye dokonala Amoreyskich sloszcz az do dzyssego czasu.
17 A gdisz bilo slunce za goró̗ zaslo, y uczyny szyó̗ mrokowa czma, a blask syó̗ zyawy a szwyatle*[11] ognyowe, y da iskri a czyó̗szczy rozdzelone ognya.
18 A tego dnya za(s)luby pan bog s Abramem slub. arzekocz: Syemyenyu twemu dam zemyó̗ tuto, ot rzeky Egipskyey aze do wyelykyey rzeky Eufraten:
19 Czynayska, a Cenezayska, a Cetmoneyska,
20 Eteyska, a Pharezeyska, Raphaymska,
21 Amorreyska, Cananeyska, a Gregezeyska, a Gebuzeyska*.
- ↑ Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
- ↑ Wulg. ma: Ego vadam.
- ↑ Myłka zamiast: włodarza.
- ↑ Miało być: Mnie jeś ty itd.
- ↑ Zamiast: mój.
- ↑ Wulgata: krowę.
- ↑ Wypuścił: Wziąwszy.
- ↑ Wulg. in terra non sua.
- ↑ Całe to miejsce zepsute i niezgodne z textem oryginału.
- ↑ Niezgodnie z Wulgatą: revertentur huc.
- ↑ Lampas ignis.