Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 6
| Genesis |
|---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25 -
26
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
| Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego |
|---|
| * – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, – koniec strony w kodeksie |
1 A gdisz szó̗ ludze poczó̗li rospladzacz na zemy, a dzeczy[2] myewacz:
2 uszrzewszy syn[3] boży dzeczy[2] czlowyecze, isze bili krazne*, zpogymowaly sobye szoni, wibrawszy które bili nakraszsze.
3 Y powyedzal gest bog: duch moy nye bó̗dze w czlowyecze (człowiece) na wyeky przebiwawacz, abo gest czyalo. Y bó̗dó̗ dnyowye gego dwa dzeszczya a sto lat.
4 Y bó̗dó̗ mó̗szowye wznykly[4] tich czaszow. Potem szó̗ znydó̗ w czyeleszenstwye syn* boszy s szyostramy czlowyeczymy, a ti só̗ porodzyli. Ti to só̗ bili ot poczyó̗tka swyata sylny a zlawó̗tny mó̗szowye.
5 Potem wydzó̗cz Bog, isze gest wyelka zloszcz myedzi ludem na szemy, a gich wyelkye myszlenye serdeczne snazne kaszdemu po wsze czasy:
6 zzalilo szó̗ gego gemu, isze czlowyeka uczynyl na szemy. A [5]dotyczney boleszczy wnó̗trzney w szerczu, a wistrzegayó̗cz ge, isze bó̗dó̗ w wyeczu,
7 arzkó̗cz: Wzgló̗dny czlowyecze na szwyat a na czlowyeka, gegoszesm stworzył. Asz do szwyerzó̗t, ot plaszó̗cey*[5] twarzy asz do nyebyeskich ptaków, isto podnyebem latayó̗. Bo my gest zzal, ge stworzywszy.
8 Ale Noe ten gest nalazl myloszcz u gospodzyna.
9 Tocz gest pokolenye Noe. Noe bil mó̗sz sprawyedlywi, a wisszy nade wszitko swe pokolenye. S Bogem gest chodzyl,
10 a myal gest trzi syni: Sem, Cham, a Yozaphat*.
11 Zkaszyla szó̗ gest szemyó̗* przed gospodzynem a gest zloszczy napelnyona.
12 A gdisz uszrzal bog, isto zemya gest szó̗ skaszyla (albo bilo wszitko stworzenye, isto szó̗ skazylo na zemy):
13 y powyedzal bog ku Noe: konyecz wszego stworzenya przydzyczye* przed myó̗. Ya zatraczó̗ ge [z] szemye.
14 A ti uczyń sobye korab s drzewa heblowanego, przebitek po nyem rozlyczni sdzalasz, a klygem gy s wrnó̗trz a swnu (?) sprawysz a spogysz.
15 A tak gy udzalasz: trzysta lokyet na dluszó̗ bó̗dze, a pyó̗cz dzeszyó̗t na wisszó̗ gy uczynysz, a wyrzck gego na trzydzeszczy lokyet.
16 A konce[6] w nyem udzalasz, a wyrzch tego korabyu w snyesz w gromadó̗, wyrzch na lokyecz, dzwyrze lokyecz. Pot sobó̗ w nyem uczynysz szyen, a troge podnyebyenye w nyem uczynysz.
17 Bocz ya przywyodó̗ wodi s potopu na szemyó̗, a zagubyó̗ wszitko stworzenye, w gemzeto só̗ dusze zywe pod nyebem, a wszistko czsosz gest zywego na szemy, to pogynye.
18 Y utdwyrdzó̗ s tobó̗ (wypuszcz. przymierze). A ty wnydzesz w korab y synowye twogy, y zona twa a zoni twich synów s tobó̗
19 w korabyu bó̗dó̗[7], abi s tobó̗ zostali zywo, samczowye i samyce[7].
20 Abi mogly zywy bicz.
21 A nabyerzi s sobó̗ I kosz bil bog Noemu przykazal. A gdisz rozmagitego pokarmu, genze szó̗ godzy tobye y wszemu porodzonemu stworzenyu na pokarm.
22 A tak gest Noe uczynyl wszitko, czsosz gemu bog przikazal.
- ↑
Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
- ↑ 2,0 2,1 Wulgata: córy.
- ↑ Wulg.: synowie boży.
- ↑ Wulgata: Gigantes erant super terram...
- ↑ 5,0 5,1 Całe to miejsce zepsute i zupełnie odstępuje od textu Wulgaty i Biblii gdańskiéj.
- ↑ To całe zdanie znowu niezgodne z Wulgatą.
- ↑ 7,0 7,1 W tych miejscach, całych zdań braknie, które pisarz kodexu przez nieuwagę wypuścił.
