Biblia Wujka (1923)/Druga Księga Kronik 10


Poniżej znajduje się Druga Księga Kronik podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Druga Księga Kronik

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36


ROZDZIAŁ X.
Roboam, syn Salomonów, porzuciwszy radę starych ludzi, a jąwszy się rady młodych, królestwa połowicę większą utracił: także już dzieliło się królestwo Izraelskie od Judzkiego.

I jechał Roboam do Sychem; bo się tam był zszedł wszystek Izrael, aby go królem postanowił. [1]

Co gdy usłyszał Jeroboam, syn Nabatów, który był w Egipcie; (bo tam był uciekł przed Salomonem), wnet się wrócił.

I przyzwali go, i przyszedł ze wszystkim ludem Izraelskim: i mówili do Roboama, mówiąc:

Ojciec twój cisnął nas bardzo twardem jarzmem, ty lżéj rozkazuj, niż ojciec twój, który na nas włożył ciężką niewolą, i ulżyj trochę z ciężaru, abyśmyć służyli.

Który rzekł: Po trzech dniach wróćcie się do mnie. A gdy lud odszedł.

Radził się król starszych, którzy stawali przed ojcem jego Salomonem, póki jeszcze był żyw, mówiąc: Co za radę dajecie, żebych odpowiedział ludowi?

Którzy mu rzekli: Jeźli się podobasz ludowi temu, a zmiękczysz je słowy łaskawemi, będąc służyć przez wszystek czas.

Ale on opuścił radę starych a z młodymi zaczął radę, którzy z nim wychowani byli i przy nim byli.

I rzekł do nich: Co się wam zda? albo co mam odpowiedzieć ludowi temu, który do mnie mówił: Ulżyj jarzma, które na nas twój ojciec włożył?

10 A oni odpowiedzieli jako młodzieńcy, wespółek z nim w rozkoszach wychowani, i rzekli: Tak powiesz ludowi, któryć mówił: Ojciec twój obciążył jarzmo nasze, ty ulżyj: i tak mu odpowiesz: Najmniejszy palec mój mięższy jest niż biodra ojca mego.

11 Ojciec mój kładł na was ciężkie jarzmo, a ja większy ciężar przyłożę: ojciec mój siekł was biczmi, a ja was siec będę basałykami.

12 A tak Jeroboam i wszystek lud przyszli do Roboama dnia trzeciego, jako im był rozkazał.

13 I odpowiedział król surowie, opuściwszy radę starszych.

14 I mówił do nich według woli młodzieńców: Ojciec mój włożył na was ciężkie jarzmo, które ja cięższem uczynię: ojciec mój siekł was biczmi, a ja was będę siekł basałykami.

15 I nie przyzwolił na prośbę ludu; bo była wola Boża, aby się spełniła mowa jego, którą był rzekł przez rękę Achiasza Sylończyka do Jeroboama, syna Nabat.

16 A lud wszystek, gdy król surowie mówił, tak rzekł do niego: Nie mamy części w Dawidzie, ani dziedzictwa w synu Isai. Wróć się, Izraelu, do przybytków twoich, a ty paś dom swój, Dawidzie. I odszedł Izrael do przybytków swoich.

17 A nad syny Izraelskimi, którzy mieszkali w mieściech Judzkich, królował Roboam.

18 I posłał Roboam Adurama, który był nad pobory, i ukamienowali go synowie Izraelscy, i umarł: a król Roboam pokwapił się wsięść na wóz i uciekł do Jeruzalem.

19 I odstąpił Izrael od domu Dawidowego aż do dnia tego.