Biblia Wujka (1923)/Druga Księga Kronik 31
A gdy się to porządnie odprawiło, wyszedł wszystek Izrael, który się najdował w mieściech Judzkich, i połamali bałwany i wyrąbali gaje i popsowali wyżyny i ołtarze pokazili, nie tylko ze wszystkiego Juda i Benjamin, ale i z Ephraim téż i Manasse aż do szczętu wywrócili: i wrócili się wszyscy synowie Izrael do osiadłości i miast swoich.
2 A Ezechiasz postanowił hufy kapłanów i Lewitów, według rozdziałów ich, każdego na swym własnym urzędzie: to jest, tak kapłanów, jako i Lewitów do całopalenia i zapokojnych, aby służyli i wyznawali i śpiewali w bramach obozu Pańskiego.
3 A powinność królestwa była, żeby z własnéj majętności jego ofiarowane było całopalenie poranu zawżdy i w wieczór, w Sabbathy téż i w pierwsze dni miesiąców i w inne święta, jako napisano w zakonie jest Mojżeszowym.
4 Rozkazał téż ludowi mieszkających w Jeruzalem, aby dawali części kapłanom i Lewitom, aby mogli pilnować zakonu Pańskiego.
5 Co gdy się rozgłosiło w uszu pospólstwa, synowie Izraelscy ofiarowali bardzo wiele pierwocin zboża, wina i oliwy, miodu téż i wszystkiego, co rodzi ziemia, dziesięciny ofiarowali.
6 Ale i synowie Izrael i Juda, którzy mieszkali w mieściech Judzkich, ofiarowali dziesięciny wołów i owiec i dziesięciny świętych, które byli poślubili Panu, Bogu swemu: a zniósłszy to wszystko, naczynili stogów bardzo wiele.
7 Miesiąca trzeciego poczęli zakładać fundamenty stogów a dokończyli ich miesiąca siódmego.
8 A gdy weszli Ezechiasz i książęta jego, oglądali stogi i błogosławili Panu i ludowi Izrael.
9 I spytał Ezechiasz kapłanów i Lewitów, czemuby tak leżały stogi?
10 Odpowiedział mu Azaryasz, kapłan pierwszy, z pokolenia Sadok, mówiąc: Odtąd jako poczęły być ofiarowane pierwociny w domu Pańskim, jedliśmy i byliśmy nasyceni: i zostało bardzo wiele, przeto iż błogosławił Pan ludowi swemu: a ostatków to mnóstwo jest, które widzisz.
11 Rozkazał tedy Ezechiasz, aby sprawiono szpichlerze w domu Pańskim. Które gdy sprawiono,
12 Wniesiono tak pierwociny jako i dziesięciny i cokolwiek byli poślubili, wiernie: a nad onemi rzeczami był przełożony Choneniasz Lewit i Semei, brat jego, wtóry.
13 Po którym Jahiel i Azaryasz i Nabath i Asael i Jetymoth, Jozabad téż i Eliel i Jesmachiasz i Mahat i Banajasz, urzędnicy pod ręką Choneniasza i Semeja, brata jego, z rozkazania Ezechiasza króla i Azaryasza, najwyższego kapłana domu Bożego, do których wszystko należało.
14 Kore lepak, syn Jemna, Lewit i odźwierny wschodniéj bramy nad temi rzeczami był przełożny, które dobrowolnie ofiarowano Panu, i nad pierwocinami i nad poświęconemi do świętego świętych.
15 A pod pieczą jego Eden i Benjamin, Jesue i Semejasz, Amaryasz téż i Secheniasz w mieściech kapłańskich, aby wiernie rozdawali braci swojéj części, mniejszym i większym.
16 Wyjąwszy mężczyzny we trzech leciech i wyżéj, wszystkim, którzy wchodzili do kościoła Pańskiego, i czego jedno było potrzeba na każdy dzień w służbie, i w zachowaniu według rozdziałów ich.
17 Kapłanom według domów a Lewitom ode dwudziestego roku i wyżéj według rzędów i hufców.
18 I wszystkiemu ich mnóstwu, tak żonom, jako i dzieciom ich obojéj płci, obrok wiernie dawano z tego, co było poświęcono.
19 Ale i z synów Aaronowych po rolach i przedmieściach miasta każdego byli rozłożeni mężowie, którzyby rozdawali działy wszystkiéj płci męskiéj z kapłanów i Lewitów.
20 Uczynił tedy Ezechiasz wszystko, cośmy powiedzieli, po wszystkim Judzie: i czynił to, co było dobrego i prawego i prawdziwego przed Panem, Bogiem swoim.
21 We wszystkiéj sprawie posługi domu Pańskiego, według zakonu i Ceremonii, chcąc szukać Boga swego ze wszystkiego serca swego, i uczynił, i powodziło mu się.