Biblia Wujka (1923)/Druga Księga Kronik 22
A obywatele Jeruzalem postanowili królem Ochozyasza, syna jego najmniejszego miasto niego; bo wszystkie starsze, którzy przed nim byli, pobili byli zbójcy Arabscy, którzy byli wtargnęli do obozu: i królował Ochozyasz, syn Joram, króla Judzkiego. [1]
2 Czterdzieści i dwa lata miał Ochozyasz, gdy począł królować, a jeden rok królował w Jeruzalem: a imię matki jego Athalia, córka Amry.
3 Ale i ten chodził drogami domu Achabowego; bo matka jego przywiodła go, żeby niezbożnie czynił.
4 Czynił tedy złość przed oczyma Pańskiemi jako dom Achabów; bo mu oni byli radą po śmierci ojca jego na zginienie jego.
5 I chodził wedle rady ich i jechał z Joramem, synem Achabowym, królem Izraelskim, na wojnę przeciw Hazaelowi, królowi Syryjskiemu, do Ramoth Galaad, i zranili Jorama Syryanie.
6 Który się wrócił, żeby się leczył, do Jezrahela; bo wiele ran był odniósł w bitwie namienionéj. Ochozyasz tedy, syn Jorama, króla Juda, zjechał nawiedzać Jorama, syna Achabowego, chorującego w Jezrahel.
7 Bo to była wola Boża przeciw Ochozyaszowi, aby jechał do Jorama: a gdy przyjechał, wyjechał z nim przeciw Jehu, synowi Namsy, którego był Pan pomazał, aby wytracił dom Achabów.
8 Gdy tedy Jehu wywracał dom Achab, nalazł książęta Judzkie i syny braci Ochozyaszowéj, którzy mu służyli, i zabił je.
9 Samego téż Ochozyasza szukając, poimał kryjącego się w Samaryi: a przywiedzionego przed się zabił: i pogrzebli go, przeto że był synem Jozaphata, który szukał Pana ze wszystkiego serca swego, ani było więcéj żadnéj nadzieje, by kto miał królować z narodu Ochozyaszowego.
10 Albowiem Athalia, matka jego, widząc, że umarł syn jéj, powstała i zabiła wszystek ród królewski domu Joram. [2]
11 A Jozabet, córka królewska, wzięła Joas, syna Ochozyaszowego, i ukradła go z pośród synów królewskich, gdy je zabijano, i skryła go z mamką jego do gmachu łóżek: a Jozabet, która go była skryła, była córką króla Joram, żona Jojady, wielkiego kapłana, siostra Ochozyasza: i przeto go Athalia nie zabiła.
12 A tak był z nimi w domu Bożym skryty przez sześć lat, w których Athalia królowała nad ziemią.