Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/1119

Ta strona została uwierzytelniona.

ku, ten błogosławiony będzie w sprawie swojéj.

26.A jeźli kto mniema, że jest nabożnym, powściągając języka swego, ale zawodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.

27.Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich, a siebie zachować niezmazanym od tego świata.


ROZDZIAŁ II.
Przyjmowania osób szkodliwe, uczynki miłosierne mają być czynione, na wiarę krom uczynków się nie spuszczając.

Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa chwalebnego.

2.Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mający złoty pierścień w szacie świetnéj, wszedłby téż i ubogi w plugawéj szacie, [1]

3.I patrzylibyście na tego, co się odział w świetną szatę, i rzeklibyście mu: Ty siedź tu dobrze! a ubogiemubyście rzekli: Ty stój tam! albo siedź pod podnóżkiem nóg moich,

4.Azaż nie sądzicie sami między sobą i nie staliście się sędziami myśli złościwych?

5.Słuchajciez, bracia moi najmilsi! Azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie bogatymi w wierze, i dziedzicmi królestwa, które Bóg obiecał tym, którzy go miłują?

6.A wyście nie uczcili ubogiego. Aza bogacze przez moc was nie uciskają, i ci was do sądów nie pociągają?

7.Aza oni nie bluźnią dobrego imienia, które wzywane jest nad wami?

8.Jednak jeźli zakon królewski pełnicie według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie,

9.Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech czynicie, przekonani od zakonu jako przestępcy.

10.A ktobykolwiek zachował, wszystek zakon, a w jednymby upadł, stał się winien wszystkiego. [2]

11.Bo który rzekł: Nie cudzołóż, rzekłci téż: Nie zabijaj. A jeźlibyś nie cudzołożył, alebyś zabijał, stałeś się przestępcą zakonu.

12.Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy mają być sądzeni przez zakon wolności.

13.Albowiem sąd bez miłosierdzia temu, który miłosierdzia nie czynił. A miłosierdzie przewyższa sąd.

14.Cóż za pożytek, bracia moi! gdyby kto mówił, iż ma wiarę, a, uczynkówby nie miał? Izali go może wiara zbawić?

15.A jeźliby brat i siostra byli nadzy i potrzebowaliby powszedniéj żywności, [3]

16.A rzekłby im który z was: Idźcie w pokoju, zgrzejcie się, a nie dalibyście im, czego potrzeba ciału, cóż pomoże?

17.Także i wiara, jeźliby nie miała uczynków, martwa jest sama w sobie.

18.Ale rzecze kto: Ty wiarę masz, a ja mam uczynki; okaż mi wiarę twą bez uczynków, a ja tobie okażę wiarę moję z uczynków.

19.Ty wierzysz, iż jest jeden Bóg. Dobrze czynisz; i czarcić wierzą i drżą.

20.A chcesz wiedzieć, o człowiecze próżny, iż wiara bez uczynków martwa jest?

21.Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, ofiarowawszy Izaaka, syna swego, na ołtarzu? [4]

22.Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara się wykonała.

23.I wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu, i poczytano mu jest ku sprawiedliwości, i nazwan jest przyjacielem Bożym. [5]

24.Widzicie, iż z uczynków bywa usprawiedliwiony człowiek, a nie z wiary tylko?

25.Tak i Rahab nierządnica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, przyjąwszy posły i inszą drogą wypuściwszy? [6]

26.Albowiem jako ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest.


  1. Lev. 19, 15. Deut. 1. 16. — 17, 16. 19. Przyp. 24, 23.
  2. Lev. 19, 15. 18. Matth 22, 39. Marc. 12, 31. Rzym. 13, 9. Gal. 5, 14. Deut. 1, 18. Matth. 5, 20.
  3. 1. Jan. 3, 17.
  4. Gen. 22, 9.
  5. Gen. 15, 6. Rzym. 4, 3. Gal. 3, 6.
  6. Jozue. 2, 1. 4. 6, 25. Żyd. 11, 32.