Biblia Wujka (1923)/Pierwsza Księga Kronik 22
I rzekł Dawid: To jest dom Boży, i to ołtarz na całopalenie Izraelowi. [1]
2 I przykazał, aby zgromadzeni byli wszyscy nowonawróceni z ziemie Izraelskiéj, i postanowił z nich kamienniki na łamanie kamieni i ciosanie, aby był budowany dom Boży.
3 Żelaza téż bardzo wiele na gwoździe do drzwi i na spuszczanie i na spajanie nagotował Dawid i miedzi wagę niezliczoną.
4 Drzewa téż cedrowe nie mogły być oszacowane, których Sydończycy i Tyryjczycy nawieźli byli do Dawida.
5 I rzekł Dawid: Salomon, syn mój, jest dziecię maluczkie i kochane, a dom, który chcę, aby zbudowany był Panu, taki ma być, żeby był po wszech ziemiach sławny: a tak nagotuję mu potrzeby. I dlatego przed śmiercią swą nagotował wszystkie nakłady.
6 I zawołał Salomona, syna swego, i przykazał mu, aby zbudował dom Panu, Bogu Izraelowemu.
7 I rzekł Dawid do Salomona: Synu mój, była wola moja, zbudować dom imieniowi Pana, Boga mego.
8 Ale stała sie mowa Pańska do mnie, mówiąc: Rozlałeś wiele krwie i walczyłeś wiele walek, nie będziesz mógł budować domu imieniowi memu, tak wiele krwie rozlawszy przedemną.
9 Syn, który się tobie narodzi, będzie mąż bardzo spokojny; bo go uspokoję ode wszech nieprzyjaciół jego wokoło: i dla téj przyczyny będzie zwan Spokojny: i dam pokój i odpoczynienie w Izraelu po wszystkie dni jego.
10 On zbuduje dom imieniowi memu i on mi będzie za syna, a ja mu będę za ojca, i utwierdzę stolicę królestwa jego nad Izraelem na wieki. [2]
11 Teraz tedy, synu mój, niech Pan będzie z tobą, i niech ci się szczęści, i zbuduj dom Panu, Bogu twemu, jako mówił o tobie.
12 Niech ci téż Pan da roztropność i zmysł, abyś mógł rządzić Izraela, i strzedz zakonu Pana, Boga twego.
13 Albowiem tedy będziesz mógł postąpić, jeźli będziesz strzegł przykazań i sądów, które przykazał Pan Mojżeszowi, aby nauczył Izraela. Zmacniajże się, a czyń mężnie, nie bój się, ani się lękaj.
14 Oto ja w ubóstwie mojem nagotowałem nakłady na dom Pański, złota talentów sto tysięcy, a śrebra tysiąc tysięcy talentów: a miedzi i żelaza wagi niemasz; bo wielkość przechodzi liczbę: drzewa i kamienia przygotowałem na wszystkie nakłady.
15 Masz téż rzemieślników bardzo wiele, kamienników i murarzów i rzemieślników około drzewa i wszelkich rzemiosł, do czynienia dzieła bardzo roztropych:
16 Ze złota, ze śrebra i z miedzi i z żelaza, któremu niemasz liczby. A tak wstań a czyń, a będzie Pan z tobą.
17 Przykazał téż Dawid wszystkim książętom Izraelskim, aby pomagali Salomonowi, synowi jego, mówiąc:
18 Widzicie, iż Pan, Bóg wasz, jest z wami, i dał wam odpoczynek wokoło i dał wszystkie nieprzyjacioły wasze w ręce wasze, i poddana jest ziemia przed Panem i przed ludem jego.
19 Podajcież tedy serca wasze i dusze wasze, abyście szukali Pana, Boga waszego: a wstańcie i budujcie świątnicę Panu Bogu, aby wniesiona była skrzynia przymierza Pańskiego i naczynia Panu poświęcone do domu, który się buduje imieniowi Pańskiemu.