Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Czwarte Esdraszowe/Rozdział XVI

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu
Wydawca Bartłomiej Jabłoński i syn
Data powstania 1599
Data wyd. 1839-1840
Miejsce wyd. Lwów
Tłumacz Jakub Wujek
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron



Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Czwarte Esdraszowe

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIXIIIXIVXVXVI

ROZDZIAŁ XVI.

Straszne spustoszenie świata, które bydź ma na końcu.

BIada tobie Babilonie y Asia, biada tobie Egyptćie y Syrya.

Opaszćie się wormi, y włosienicami, a płaczcie synów waszych, a żałuyćie: bo bliskie iest zginienie wasze.

Pusczon iest na was miecz, a kto iest coby go odwróćił?

Pusczon iest na was ogień, któż iest kto ji ugaśi?

Pusczono na was niesczęśćia, a któż iest co ie odpędźi?

Izali kto odpędźi lwa głodnego w lesie, abo ugaśi ogień w słomie zaraz gdy pocznie gorzeć?

Izali kto odpędźi strzałę od mocnego strzelca wypusczoną?

Pan mocny przepuscza niesczęśćia, a któż iest co ie odpędźi?

Wyszedł ogień od gniewu iego, a któż iest co ji zagasi?

10 Puśći błyskawicę, a któż się bać nie będźie? zagrzmi, a któż się nie zlęknie?

11 Pan pogroźi, a któż nie zginie z gruntu przed oblicznośćią iego?

12 Źiemia zadrżała y grunty iéy, morze się z głębokośći wzrusza, y nawałnośći iego rozbiią się, y ryby iego przed oblicznośćią Pańską, a przed chwałą mocy iego.

13 Bo mocna prawica jego która łuk ciągnie! a strzały iego ostre któremi strzelać nie ustaną, gdy ie pocznie wypusczać na granice źiemie.

14 Oto pusczone są plagi a nie wrócą się, aż przydą na źiemię.

15 Ogień iest zapalon, y nie zagaśnie, aż wypali fundamenty źiemie.

16 Iako się nie wraca strzała od mocnego strzelca wypusczona, tak się nie wrócą plagi które będą pusczone na źiemię.

17 Biada mnie, biada mnie, któż mię w one dni wybawi?

18 Początek boleści y mnogiego wzdychania, początek głodu y wielkich upadków, początek walek, a będą się lękać mocy, początek złego a będą wszyscy drżeć.

19 W tym co będę czynił, gdy niesczęśćia przydą?

20 Oto głód y płacz, utrapienie y ucisk zesłane są kaźni ku polepszeniu:

21 A w tym wszytkim nie nawrócą się od nieprawośći swoiéy, ani będą zawsze pamiętać karania.

22 Oto będzie taniość zboża na źiemi, tak iż się im zdać będźie, iakoby dany był pokóy: a na ten czas wyrosną plagi na źiemi, miecz, głód, y wielkie zamieszanie.

23 Bo wiele z tych którzy mieszkaią na źiemi od głodu poginą: a miecz wytraći inne którzy po głodzie zostaną:

24 A umarli będą porzuceni iako gnóy, a nie będźie ktoby ie poćieszył. Bo źiemia pusta zostanie, a miasta iéy będą obalone.

25 Niezostanie ktoby miał źiemię sprawować, y ktoby śiał na niéy.

26 Drzewa dadzą owoce, a kto ie zbierać będźie?

27 Iagody się winne dostoią, lecz kto ie tłoczyć będźie: bo będźie na mieyscach wielkie spustoszenie.

28 Bo człowiek człowieka będźie pragnął widźieć, głos iego słyszeć.

29 Bo ich zostanie z miasta dźieśięć, a dwa ze wśi, którzy się utaili w gęstych leśiech, y w śidlinach skalnych.

30 Iako zostaną w oliwnicy na każdym drzewie trzy abo cztéry oliwki.

31 Abo iako na winnicy pozbieranéy bywaią zostawione grona od tych którzy winnice pilnie obiéraią:

32 Tak zostaną onych czasów trzéy abo cztérzéy po tych którzy mieczem domy ich wyszpérają:

33 A ziemia zostanie spustoszona, pola iéy zarostą, a po wszytkich y drogi iéy y ścieżki wszytkie iéy ćierznie rodźić będą, przeto że ludzie po nich chodźić nie będą.

34 Płakać będą panny nie maiąc oblubieńców: będą płakać niewiasty nie maiące mężów, będą płakać córki ich, nie maiąc ratunku.

35 Oblubieńcy ich poginą na walce, a mężowie ich od głodu pozdychają.

36 Słuchayćież tego, a zrozumieyćie to słudzy Pańscy.

37 Oto słowo Pańskie, prziymićież ie: nie wiérzcie bogom o których Pan mówi:

38 Oto się przybliżaią plagi, a nie mieszkaią.

39 Iako brzemienna gdy dźiewiątego mieśiąca syna swego rodźi, gdy nadchodzi godzina iéy porodzenia, przed dwiema abo trzema godzin boleści obchodzą żywot iéy: a gdy iuż dźiećiątko z żywota wychodzi, nieomieszkaią punktu iednego:

40 Tak nieomieszkaią plagi aby niemiały przyśdź na źiemię, a świat wzdychać będzie, y boleśći go ogarną.

41 Słuchayćie słowa ludu móy, gotuyćie się na bitwę, a w kłopoćiech tak bądźcie iako goście na źiemi.

42 Ten kto przedawa iako ten kto ućieka: a kto kupnie, iako ten który ma straćić.

43 Który kupczy, iako ten który nie weźmie pożytku: a kto buduie, iakoby niemiał mieszkać.

44 Kto śieie, iakoby żąć niemiał: tak y który obrzezuje winnicę, iakoby wina zbierać niemiał.

45 Którzy się żenią, tak iakoby niemieli mieć synów: a którzy się nie żenią tak iako wdowcy.

46 Przeto iż którzy robią, próżno robią.

47 Bo urodzaie ich, cudzoźiemcy pożną, y maiętność ich rozchwycą, y domy wywrócą, y syny ich w niewolą zabiorą: iż na poymanie y na głód rodzą dźieci swoie.

48 Y którzy kupczą z łupiestwiem, iako długo ochędażaią miasta y domy swe, y ośiadłośći, y osoby swe:

49 Tym się barźiéy rozżarzę na nie dla grzechów ich, mówi Pan.

50 Iako niewiasta wszeteczna ma w nienawiśći uczćiwą y dobrą:

51 Tak nienawidźieć będźie sprawiedliwość nieprawośći, gdy się stroi, y w oczy skarży na nie, gdy przydźie który ma hamować wynayduiącego wszelki grzech na źiemi.

52 Dla tego nie naśladuyćie ani iéy, ani spraw iéy.

53 Bo iescze mało a będźie zięta nieprawość z źiemie, a sprawiedliwość będźie w was panowała.

54 Niechże nie mówi grzesznik że nie grzeszył: bo węgle ogniste będźie palił na głowie tego który mówi: Nie zgrzeszyłem przed Panem Bogiem, y przed maiestatem iego.

55 Oto Pan pozna wszytkie sprawy ludzkie, wynalazki y myśli ich, y serca ich.

56 Bo rzekł: Niech się stanie źiemia, y stała się: Niech się stanie niebo, y stało się.

57 Y na iego słowo ugruntowane są gwiazdy, y wié liczbę gwiazd.

58 Który przegląda głębokośći y skrytośći ich: który rozmierzył morze y łożysko iego.

59 Który zamknął morze w pośrzodku wód, a słowem swym zawieśił ziemię nad wodami.

60 Który rozćiągnął niebo iako sklep, nad wodami ie ugruntował.

61 Który postawił na pusczy źrzódła wód, a ieźiora na wierzchu gór, na wypusczenie rzék z wysokiéy skały, aby napoił źiemię.

62 Który stworzył człowieka y położył serce iego wpośrzodku ćiała, y wpuśćił w weń ducha, żywot, y rozum.

63 Y tchnienie Boga wszechmocnego który wszytko stworzył, y świadom iest wszytkich rzeczy zakrytych w skrytośćiach źiemie:

64 On wié wynalazki wasze, y to co myślićie w sercach waszych, grzesząc, a chcąc zakryć grzechy wasze.

65 Przetóż Pan macaiąc wymacał wszytkie sprawy wasze, y rozsławi was wszytkich,

66 A wy się wstydać będźiećie, gdy wynidą grzechy wasze przed ludzie, a nieprawośći będą które staną oskarżycielami dnia onego.

67 Cóż będźiećie czynić, abo iako zataicie grzechy wasze przed Bogiem y przed Anioły iego?

68 Oto Bóg sędźia, bóyćie się go. Przestańcie grzechów waszych, a zapamiętayćie iuż na wieki czynić nieprawośći waszych, a Bóg was wywiedźie y wybawi ze wszego ucisku.

69 Bo oto zapala się na was zapalczywość ludu mnogiego, y porwą niektóre z was, y skarmią zabiwszy bałwanom,

70 A którzy im zezwolą, będą u nich w pośmiewisku, y w pohańbieniu, y w podeptaniu.

71 Bo będźie mieyscóm mieysce, y w okolicznych mieśćiech będźie wzruszenie wielkie przećiwko tym którzy się Pana boią.

72 Będą iako szaleni, nikomu nie folguiąc, łupiąc y niscząc te którzy się Pana boią.

73 Bo spustoszą y rozchwycą maiętnośći, a z ich domów ie wyrzucą.

74 Tedy się pokaże doświadczenie wybranych moich iako złoto które probuią w ogniu.

75 Słuchayćież mili moi, mówi Pan: Oto blisko są dni utrapienia, y z tych was wybawię.

76 Niebóyćie się ani wątpcie boć iest Bóg wodzem waszym.

77 A kto strzeże mandatów y przykazań moich, mówi Pan Bóg niech was nie przeważaią grzechy wasze, ani się niech nie wynoszą nieprawośći wasze.

78 Biada którzy są związani grzechy swemi, a które okryły nieprawośći ich: iako pole ścieśnione bywa od lasu, a ścieżka iego okryta bywa ćierniem, przez którą nie przechodzi człowiek y bywa wypchniony y wyrzucony na pożarćie ognia.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: zbiorowy i tłumacza: Jakub Wujek.