Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Czwarte Esdraszowe/Rozdział XII

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu
Wydawca Bartłomiej Jabłoński i syn
Data powstania 1599
Data wyd. 1839-1840
Miejsce wyd. Lwów
Tłumacz Jakub Wujek
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron



Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Czwarte Esdraszowe

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIXIIIXIVXVXVI

ROZDZIAŁ XII.

Za modlitwą Esdraszową wykład tego widzenia, y wszytkich częśći iego.

Y Stało się gdy lew mówił te słowa do orła, y widźiałem,

A ono głowa która była pozostała, ale one cztery skrzydła które k niéy przystały, a podniosły się były, aby królowały, zniknęły: y było panowanie ich maluczkie, a zamieszania pełne.

Y widźiałem, a oto ich nie było widać, a wszytko ciało orłowe gorzało: a źiemia barzo się lękała: a ia z trwogi y odeszćia od pamięci, y od wielkiéy boiaźni ocuciłem się, y rzekłem duchowi memu:

Otóżeś ty mnie to sprawił, w tym iż się wywiaduiesz dróg Nawyższego.

Otom iescze iest spracowany na umyśle, y zemdlałem w duchu moim barzo: a niemasz ani małéy mocy we mnie, od wielkiego strachu który mię téy nocy przestraszył.

A przetóż teraz będę się modlił Nawyższemu, aby mię umocnił aż do końca.

Y rzekłem: Panuiący Panie, ieśliżem nalazł łaskę przed oczyma twemi, a ieśli mię masz za sprawiedliwszego nad wielu, a ieśliż pewnie dochodzi modlitwa moia przed oblicze twoie,

Potwierdźże mię, a oznaymi mnie słudze twemu, wykład y rozdźiał tego strasznego widzenia, abyś zupełnie ucieszył duszę moię:

Gdyżeś mię miał za godnego żebyś mi okazał ostateczne czasy. Y rzékł do mnie:

10 Tenći iest wykład widzenia tego.

11 Orzeł któregoś widźiał wychodzącego z morza, to iest królestwo, które Danielowi bratu twemu w widzeniu iest okazane.

12 Ale mu nie było wyłożone, przeto ia teraz wyłożę tobie.

13 Oto idą dni, y nastanie królestwo na źiemi, y będźie strach sroższy nad inne wszytkie królestwa które przed nim były.

14 A w nim królować będą królów dwanaśćie ieden po drugim.

15 Bo wtóry pocznie królować, a on dłużéy trzymać będzie niż dwanaśćie.

16 A tenći iest wykład dwanaśćie skrzydeł któreś widźiał.

17 A głos któryś słyszał mówiący, nie z głów iego, ale z pośrzodku ciała iego, pochodzący.

18 Ten iest wykład, iż po czaśie królestwa onego zaczną się zwady niemałe, y będzie bliskie upadku: a w ten czas nieupadnie, ale znowu przydźie do początku swego.

19 A żeś widział ośm piór pod skrzydły iego tkwiące,

20 Ten iest wykład. Nastaną w nim ośm królów, których czasy lekkie będą y lata prędkie, a dwa z nich zginą.

21 A gdy się śrzedni czas przybliżać będzie, zachowani będą cztérzéy do czasu, gdy się pocznie przybliżać czas iego, aby się dokończył: ale dwa zachowani będą do końca.

22 A iżeś widział trzy głowy w pokoiu stoiące,

23 Ten iest wykład: Nawyższy wzbudźi trzy królestwa w czasy ostateczne iego, y zaś wróći do nich wiele, a będą panować nad źiemią,

24 Y nad tymi którzy mieszkaią na niéy, z pracą więtszą niż wszyscy którzy byli przed nim: przetóż ie nazwano głowami orlemi.

25 Bo ony zgromadzą niezbożnośći iego, y dokonaią ostatków iego.

26 A iżeś widział że więtszéy głowy nie widać było, to znaczy, iż ieden z nich ma umrzeć na łożu swym, a wszakże z mękami.

27 Bo dwa którzy pozostaną, miecz ich pożrze.

28 Bo iednego miecz pożrze, tego który z nim, a wszakóż y ten na ostatek od miecza upadnie.

29 A żeś widział, iż dwie pióra podskrzydlne przeszły do głowy, która iest po prawéy stronie.

30 Ten iest wykład: Ci są które zachował Nawyższy ku końcowi swemu, to iest, królestwo maluczkie, y zamieszania pełne.

31 Iakoś widźiał y lwa, któregoś widział z lasa czuiącego, y ryczącego, a mówiącego do orła, y iegoż strofuiąccgo, y niesprawiedliwośći iego, wszytkimi mowy swemi iakoś słyszał:

32 Ten iest wiatr który Nawyższy zachował ku końcowi na nie, y na złośći ich: y karać ie będéie y wyrzuci im na oczy drapiestwa ich.

33 Bo ie postawi na sądzie żywo: y będźie gdy ie prawem przekona, pokarze ie.

34 Bo ostatek ludu mego wybawi przez trapienie, którzy są zachowani w granicach moich: a rozweseli ie aż przydźie koniec, dźień sądny, o którymem ći naprzód powiedźiał.

35 Ten sen któryś widział, y te wykłady.

36 Tyś tedy sam stał się godnym, abyś wiedźiał tę taiemnicę Nawyższego.

37 A przetóż wszytko to coś widźiał napisz w księgi, a schoway ie na skrytym miejscu:

38 Y nauczysz ie mądrych ludu twego, których serca znasz iż mogą zrozumieć, y zachować te taiemnice.

39 A ty tu iescze potrway przez drugie śiedm dni, abyć okazano cokolwiek się będzie zdało Nawyższemu okazać tobie.

40 Y odszedł odemnie. Y stało się gdy usłyszał wszytek lud, że minęło śiedm dni, a iam się nie wrócił do miasta: zeszli się wszyscy od namnieyszego aż do nawiętszego, a przyszedszy mówili do mnie, mówiąc:

41 Cośmyć zgrzeszyli, y cośmy niesprawiedliwego uczynili przeciw tobie, że nas opuściwszy siadłeś na tym miejscu?

42  Boś nam ty sam pozostał ze wszytkiego ludu, iako grono z winnice, a iako świeca na ciemnym mieyscu, y iako port y okręt zachowany od nawałnośći.

43 Czyli nie dosyć mamy złego które nas potyka?

44 A tak ieśli ty nas opuśćisz, iako nam lepiéy było byśmy byli zgorzeli y my w popaleniu Sion.

45 Bośmy nie lepszy nad te którzy tam pomarli: Y płakali wielkim głosem. Y odpowiedźiałem im, y rzekłem:

46 Ufay Izraelu, a nie troscz się ty domie Jakobów.

47 Bo Nawyższy pamięta na was, a Mocny, nie zapomniał was w pokuszeniu.

48 Bo ia nieopuśćiłem was, anim się od was oddalił, alem przyszedł na to mieysce, abym się modlił za spustoszeniem Sionu, iżbych szukał miłosierdzia, dla poniżenia świętego mieysca waszego.

49 A teraz idźcie każdy z was do domu waszego, a ia przydę do was po tych dniach.

50 Y odszedł lud, iakom mu powiedźiał, do miasta:

51 A iam siedźiał na polu przez śiedm dni, iako mi roskazal: y iadłem tylko kwiatki polne, a iedno z źiół był mi pokarm przez one dni.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: zbiorowy i tłumacza: Jakub Wujek.