Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Czwarte Esdraszowe/Rozdział II
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Bartłomiej Jabłoński i syn |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1839-1840 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
| Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Czwarte Esdraszowe | |
|---|---|
|
I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI | |
Bożnicę pod figurą Matki, odwodźi od złośći iéy ku lepszemu żywotowi.
1 TO mowi Pan: Iam wywiódł lud ten z niewoléy, y którymem podał przykazania przez sługi moie proroki, których słuchać niechćieli, ale wniwecz obrócili rady moie.
2 Matka która ie porodźiła, mówi im: Idźcie synowie, boćiem ia iest wdową y opusczoną.
3 Wychowałam was z weselem, a utraciłam was z płaczem y z żałością: Bowiemeśćie zgrzészyli przed Panem Bogiem waszym, y co źle iest przed nimeśćie czynili.
4 A teraz cóż mam czynić z wami? Iam iest wdowa y opusczona: idźcież synowie, a proście od Pana miłosierdzia.
5 A ia ćiebie biorę za świadka oycze na matkę synów, którzy przymierza mego zachować niechćieli,
6 Abyś ie dał na pohańbienie, a matkę ich na złupienie, żeby nie było narodu ich.
7 Niech będą imiona ich rozprószone między pogany, niech będą wygładzeni z źiemie: gdyż wzgardźili przyśięgę moię.
8 Biada tobie Assur, który kryiesz niesprawiedliwe u siebie. Narodźie zły, wspomni com uczynił Sodomie y Gomorze,
9 Których źiemia leży w smolnych bryłach, y w kupach popiołu: tak tym uczynię którzy mię nie słuchali, mówi Pan wszechmocny.
10 To mówi Pan do Esdrasza: Opowiedz ludowi memu, iż im dam królestwo Jerozolimskie, którem miał dać Izraelowi.
11 Y wezmę sobie chwalę ich, a dam im wieczne przybytki, którem był onym nagotował.
12 Drzewo żywota będźie im na wonność maśći drogiéy, a nie będą robić, ani się spracuią.
13 Idźcież, a weźmiecie. Prośćie sobie aby się nie przez wiele dni odwłóczyło. Iużći wam królestwo zgotowano: czuyćież.
14 Oświadcz się niebem y źiemią. Bom skruszył złe, a stworzyłem dobre, bo ia żywię, mówi Pan.
15 Matko obłap syny swoie, wychoway ie z weselem iako gołębica, utwiérdzay nogi ich: bom ćię obrał, mówi Pan.
16 Y wzbudzę umarłe z mieysc swoich, a wywiodę ie z grobów, bom poznał imię moie w Izraelu.
17 Niebóy się matko synów: bom ciebie obrał, mówi Pan.
18 Poślęć na pomoc sługi moie, Izaiasza, y Jeremiasza, za których radą poświęćiłem y zgotowałem ći dwanaście drzew rozmaitemi owocami oćiążonych,
19 Y tyleż też źrzódeł płynących mlékiem y miodem: y śiedm gor barzo wielkich, maiących róże y lilie, na których napełnię weselem syny twoie.
20 Czyń sprawiedliwość wdowie, czyń sąd sierocie, day niedostatecznemu, broń ośiéroćiałego, przyodźiy nagiego,
21 Opatrz ułomnego y niemocnego, nie naśmićway się z chromego, broń iednorękiego, a ślepego przypuść ku widzeniu światłości moiéy.
22 Zachoway starego y młodego między mury twemi.
23 Gdzie naydźiesz umarłe, naznaczywszy pochoway w grobie: a damći pierwsze siedzenie w zmartwychwstaniu moim.
24 Wytchni a odpoczni ludu móy, boć przydźie odpoczynienie twoie.
25 Mamko dobra wychoway syny twoie, a zmocni nogi ich.
26 Sługi którem ći dał żaden z nich nie zginie: bo się ia będę o nich dowiadował z pocztu twego.
27 Nie ustaway: Bo gdy przydźie dźień ucisku y utrapienia, drudzy płakać y smęćić się będą, a ty wesoła obfitująca będziesz.
28 Będąć zayźrzeć pogani, a nic nie będą mogli przeciw tobie, mówi Pan.
29 Zasłonią ćię ręce moie, aby synowie twoi piekła nie widzieli.
30 Wesel się matko z syny twemi: bo ia ciebie wyrwę, mówi Pan.
31 Wspomni na syny twoie, śpiące, iż ie ia wywiodę z boków źiemie, y uczynię z nimi miłośierdźie, bom iest miłośierny, mówi Pan wszechmocny.
32 Obłapże syny swe aż ia przydę a uczynię im miłośierdźie: bo obfituią źrzódła moie, a łaska moia nie ustanie.
33 Ia Esdrasz wziąłem roskazanie od Pana na górze Oreb, abych szedł do Izraela: do których gdym przyszedł, odrzućili mię, y wzgardźili roskazanie Pańskie.
34 A przetóż wam mówię narodowie, którzy słuchacie y rozumiecie: Czekayćie pasterza waszego, odpoczynienie wieczne da wam: bo blisko iest ten, który przydźie ha skończeniu świata.
35 Bądźcie gotowi ku odpłaćie królestwa: bo iasność wieczna będźie wam świećiła czasy wiecznemi.
36 Ućiekayćie przed cieniem tego świata: a burzcie wesele chwały waszéy. Ia się oświadczam iawnie stworzyćielem moim.
37 Weźmićie dar zalecony, a weselćie się dźiękuiąc temu który was wezwał do królestwa niebieskiego.
38 Powstańcież, a stóyćie, a obaczćie liczbę naznaczonych na gody Pańskie.
39 Którzy się z ćienia świata przenieśli, wzięli świetne szaty od Pana.
40 Prziymi Sion liczbę twoię, a zamkni swe w białe szaty ubrane, którzy zakon Pański wypełnili.
41 Zupełna iest liczba synów twoich, którycheś pożądał. Proś roskazania Pańskiego, aby był poświęcony lud twóy, który iest wezwan od początku.
42 Ia Esdrasz widźiałem na górze Sionie rzeszą wielką, któréyem zliczyć nie mógł, a wszyscy pieśniami wespół chwalili Pana.
43 A wpośrzodku ich był młodźieniec wyższy wzrostem wysoki wyższy nad one wszytkie, y każdemu z nich kładł korony na głowy, a więcéy się wywyższał: A iam się dźiwował.
44 Tedym pytał Anioła y rzekłem: Panie którzy to są?
45 Który odpowiedaiąc rzékł mi: Ci są którzy szatę śmiertelną złożyli, a wzięli nieśmiertelną, a wyznali imię Pańskie: Teraz ie koronuią, y biorą palmy.
46 Y rzekłem Aniołowi: On młodźieniec co zacz iest, który na nie kładzie korony, a palmy w ręce daie?
47 A odpowiedaiąc rzékł mi: Ten iest syn Boży, którego na świecie wyznawali. A iam ich wielmożyć począł którzy mężnie się dla imienia Pańskiego zastawiali.
48 Tedy mi rzékł Aniół: Idźże, a powiedz ludowi memu iakie y iako wielkieś widźiał cuda Pana Boga.
