Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Księgi Judith/Rozdział XIV
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Bartłomiej Jabłoński i syn |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1839-1840 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
| Biblia Wujka - Stary Testament - Księgi Judith | |
|---|---|
|
I • II • III • IV • V • VI • VII • VIII • IX • X • XI • XII • XIII • XIV • XV • XVI | |
Wywieśili głowę Holofernesowę z muru: Achior się obrzezał, lud się z miasta na nieprzyiaćiela wytoczył, Assyriyczykowie chcąc obudźić Holofernesa, naleźli go bez głowy.
1 Y Rzekła Judith, do wszytkiego ludu: Słuchayćie mię braćia: zawieśćie tę głowę na murze naszym:
2 Y będźie gdy wznidźie słońce, weźmi każdy z was broń swoję, a wybieżćie pędem: nie żebyśćie mieli zbieżeć na dół, ale iako na nie naćierając.
3 Tedy szpiegowie muśi bydź że pobieżą obudźić hetmana swego ku bitwie.
4 A gdy rotmistrze ich przybieżą do namiotu Holofernesowego, y naydą go bez głowy we krwi swéy ukalonego, przypadnie na nie strach.
5 A gdy obaczyćie zeć ućiekaią, bieżcie po nich bespiecznie, bo ie Pan zetrze pod nogami waszemi.
6 Tedy Achior widząc moc którą uczynił Bóg Izraelski, opuściwszy obyczaie pogańskie, uwierzył Bogu, y obrzezał ćiało odrzezku swego, y przyłączony iest do ludu Izraelskiego, y wszytko potomstwo rodzaiu iego aż do dnia dźiśieyszego.
7 A wnet skoro się rozedniło, wywieśili głowę Holofernesa z muru, y wźiął każdy mąż broń swą, y wypadli z wielkim trzaskiem y wrzaskiem.
8 Co uyźrzawszy szpiegowie, przybiegli do namiotu Holofernesowego.
9 A ći którzy w namiocie byli i przychadzaiąc, a przed weszćiem pokoiu gruchocąc żeby ocknął, stucznie niepokóy czynili, aby nie od budzących ale od trzaskaiących Holofernes ocknął.
10 Bo żaden nieśmiał pokoiu mocy Assyriyskiéy kołacąc abo wchodząc otwierać.
11 Ale gdy przyszli hetmani, y tyśiącznicy, y wszyscy przełożeni woyska Króla Assyriyskiego, rzekli komornikóm.
12 Wnidźćie, a obudźćie go, bo myszy wyszedszy z iam swoich śmieią nas wyzywać ku bitwie.
13 Tedy Wagao wszedszy do pokoiu iego, stanął przed zasłoną, y klaskał rękoma swémi: bo mniemał żeby spał z Judith.
14 Ale gdy żadnego ruszania leżącego nie słyszał, przystąpił przybliżając się do zasłony, a podniówszy ią, y uyźrzawszy trupa bez głowy Holofernesowego, we krwi swéy uwalanego na źiemi leżącego, krzyknął głosem wielkim z płaczem, y rozdarł odźienie swoie.
15 A wszedszy do namiotu Judith, nie nalazł iéy: y wybiegł z pokoiu do ludu,
16 Y rzékł: Iedna Żydowska niewiasta uczyniła zamieszanie w domu Króla Nabuchodonozora: bo oto Holofernes leży na ziemi, a głowy iego niémasz na nim:
17 Co gdy usłyszeli kśiążęta śiły Assyriyskiéy, rozdarli wszyscy szaty swe, y nieznośny strach y drżenie przypadło na nie, y strwożyły się serca ich barzo.
18 Y stał się krzyk niewymowny w pośrzód obozu ich.
