Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0580

Ta strona została uwierzytelniona.


PSALM CIV.
U Żydów 105.
Przypomina Prorok rozliczne dobrodziejstwa Boże, czem nas ku dziękom i chwały czynieniu przywodzi.

1.Alleluja. [1]

Wyznawajcie Panu, i wzywajcie imienia jego, opowiadajcie między pogany sprawy jego. [2]

2.Śpiewajcie mu, i grajcie mu: oznajmiajcie wszystkie dziwy jego.

3.Chlubcie się w imieniu świętem jego: niech się weseli serce szukających Pana.

4.Szukajcie Pana, a bądźcie umocnieni: szukajcie oblicza jego zawsze.

5.Pamiętajcie na dziwy jego, które uczynił: na cuda jego, i sądy ust jego.

6.Nasienie Abrahamowe, słudzy jego! synowie Jakóbowi, wybrani jego!

7.Onci Pan, Bóg nasz: po wszystkiéj ziemi sądy jego.

8.Pamiętał wiecznie na Testament swój: na słowo, które przykazał na tysiąc narodów.

9.Które postanowił z Abrahamem: i na przysięgę swą z Izaakiem. [3]

10.I postanowił ją Jakóbowi za przykazanie: a Izraelowi za Testament wieczny,

11.Mówiąc: Tobie dam ziemię Chanaan, sznur dziedzictwa waszego.

12.Gdy byli w małéj liczbie, bardzo trocha, i obywatele ich:

13.I przechodzili od narodu do narodu, i z królestwa do innego ludu:

14.Nie dopuścił im krzywdy czynić człowiekowi: i pokarał dla nich króle.

15.Nie tykajcie pomazańców moich: a na proroki moje nie bądźcie złośliwymi. [4]

16.I zawołał głodu na ziemię, i skruszył wszystko posilenie chleba.

17.Posłał przed nimi męża: za niewolnika przedan jest Józeph. [5]

18.Poniżyli w pętach nogi jego, żelazo przeszło duszę jego: [6]

19.Aż przyszło słowo jego: mówienie Pańskie zapaliło go.

20.Posłał król, i rozwiązał go: Pan ludu, i wypuścił go. [7]

21.Postanowił go panem domu swego: i książęciem wszystkiéj dzierżawy swojéj:

22.Aby ćwiczył książętą jego jako siebie samego: a starce jego mądrości nauczył.

23.I wszedł Izrael do Egiptu: i Jakób był obywatelem w ziemi Cham. [8]

24.I rozmnożył lud swój bardzo: i zmocnił go nad nieprzyjacioły jego. [9]

25.Odmienił serce ich, aby nienawidzieli ludu jego, i czynili zdrady nad sługami jego.

26.Posłał Mojżesza, sługę swego: Aarona, którego obrał. [10]

27.Położył w nich słowa znaków swoich, i cudów w ziemi Cham. [11]

28.Puścił ciemności i zaćmił: i nie uprzykrzył słów swoich. [12]

29.Obrócił wody ich w krew: a ryby ich pomorzył. [13]

30.Zrodziła ziemia ich żaby w pokojach królów ich. [14]

31.Rozkazał, i przyszła rozmaita mucha: i mszyce we wszystkich granicach ich. [15]

32.Uczynił dżdże ich gradem: i ogień palący na ich ziemi.

33.I potłukł winnice ich i figi ich: i pokruszył drzewa w ich granicach.

34.Rzekł, i przyszła szarańcza, i chrząszcz, któremu nie było liczby. [16]

35.I pojadł wszystkę trawę w ich ziemi: i pojadł wszystek owoc ziemie ich.

36.I pobił wszystkie pierworodne w ziemi ich: pierwiastki wszelkiéj prace ich. [17]

37.I wyprowadził je ze śrebrem i złotem: a nie był między ich pokoleniem chory. [18]

38.Radował się Egipt z wyjścia ich; bo był przyszedł na nie strach ich.

39.Rozciągnął obłok na okrycie ich: a ogień, aby im świecił w nocy. [19]

40.Żądali i przyleciała przepiórka: i chlebem niebieskim nasycił je. [20]

41.Rozszczepił opokę, i wypłynęły wody: płynęły rzeki na suszy. [21]

42.Albowiem pomniał na słowo

  1. 1.Par. 16, 8.
  2. 1.Par. 16, 8. Isai. 12, 4.
  3. Gen. 22, 16.
  4. 2. Król. 1, 14. 1. Par. 16, 22.
  5. Gen. 37, 36.
  6. Gen. 39, 20.
  7. Gen. 41,14.
  8. Gen. 46, 6.
  9. Exod. 1, 7. Dzie. 7, 17.
  10. Exod. 3, 10.4, 29.
  11. Exod. 7, 10.
  12. Exod. 10, 21.
  13. Exod. 7, 20.
  14. Exod. 8, 6.
  15. Exod. 8, 16. 24.
  16. Exod. 10, 12.
  17. Exod. 12, 29.
  18. Exod. 12, 35.
  19. Exod. 13, 21. Psal. 77, 14. 1. Cor. 10, 1.
  20. Exod. 16, 13.
  21. Num. 20, 11.