11. W pilności nie leniwi, duchem pałający, Panu służący,
12. Nadzieją się weselący, w utrapieniu cierpliwi, w modlitwie ustawiczni,
13. Potrzebom świętych udzielający, w gościnności się kochający. [1]
14. Błogosławcie prześladującym was: błogosławcie, a nie przeklinajcie. [2]
15. Weselcie się z weselącymi, płaczcie z płaczącymi.
16. Tóż jeden o drugim rozumiejąc, wysoko nie rozumiejąc, ale się z pokornymi zgadzając. Nie bądźcie mądrymi sami u siebie. [3]
17. Żadnemu złem za złe nie oddawając, przemyśliwając to, coby było dobrego, nie tylko przed Bogiem; ale téż i przed wszystkimi ludźmi. [4]
18. Jeźli można rzecz, ile z was jest, ze wszystkiemi ludźmi pokój mający, [5]
19. Nie mszcząc się sami, najmilejsi! ale dajcie miejsce gniewowi; albowiem napisano jest: Mnie pomstę, Ja oddam, mówi Pan. [6]
20. Ale jeźli łaknie nieprzyjaciel twój, nakarmij go; jeźli pragnie, napój go; bo to czyniąc, węgle ogniste zgromadzisz na głowę jego.
21. Nie daj się zwyciężyć złemu, ale zwyciężaj złe w dobrem.
Wszelaka dusza niechaj będzie poddana wyższym zwierzchnościom; albowiem niemasz zwierzchności jedno od Boga. A które są, od Boga są postanowione. [7]
2. Przeto kto się sprzeciwia zwierzchności, sprzeciwia się postanowieniu Bożemu. A którzy się sprzeciwiają, ci potępienia sobie nabywają.
3. Albowiem przełożeni nie są na postrach dobremu uczynkowi, ale złemu. A chcesz się nie bać urzędu, czyń, co jest dobrego, a będziesz miał chwałę od niego.
4. Albowiem jest sługą Bożym tobie ku dobremu. Lecz jeźli uczynisz co złego, bój się; bo nie bez przyczyny miecz nosi, albowiem jest sługą Bożym: mścicielem ku gniewu temu, który złość czyni.
5. Przetóż z potrzeby bądźcie poddani, nie tylko dla gniewu, ale téż dla sumnienia.
6. Albowiem téż dlatego podatki dawacie, albowiem są sługami Bożemi, na to samo służący.
7. Oddawajcież tedy wszystkim, coście powinni: komu podatek, podatek; komu cło, cło; komu bojaźń, bojaźń; komu cześć, cześć. [8]
8. Nie bądźcie nikomu nic winni, jedno abyście się spółecznie miłowali; bo kto miłuje bliźniego, zakon wypełnił.
9. Albowiem: Nie będziesz cudzołożył; Nie będziesz zabijał; Nie będziesz kradł; Nie będziesz mówił świadectwa fałszywego; Nie będziesz pożądał, i jeźli które jest insze przykazanie, w tem słowie się zamyka: Będziesz miłował bliźniego twego, jako siebie samego. [9]
10. Miłość bliźniego złego nie czyni: wypełnienie tedy zakonu jest miłość.
11. A to wiedząc czas, iż jest godzina, abyśmy już ze snu powstali; albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedyśmy uwierzyli.
12. Noc przeminęła, a dzień się przybliżył. Odrzućmyż tedy uczynki ciemności a obleczmy się w zbroję światłości.
13. Jako w dnie uczciwie chódźmy, nie w biesiadach i pijaństwach, nie w łożach i niewstydliwościach, nie w zwadzie i w zazdrości. [10]
14. Ale się obleczcie w Pana Jezusa Chrystusa, a starania o ciele nie czyńcie w pożądliwościach.
A słabego w wierze przyjmujcie, nie w sporach myśli.
2. Bo jeden wierzy, iż może jeść wszystko: a który słaby jest, jarzyny niech jada.
- ↑ Żyd. 13, 2. 1.Piotr. 4, 9.
- ↑ Matth. 5, 44. 1.Kor. 3, 13.
- ↑ Przyp. 3, 7. Isai. 5, 21.
- ↑ Przyp. 20, 22. 1.Piotr. 3, 9. 2.Kor. 8, 21.
- ↑ Żyd. 12, 14.
- ↑ Matth. 5. 39. Deut. 32, 35. Żyd. 10, 30. Przyp. 25, 21.
- ↑ Tit. 3, 1. 1.Piotr 2, 13.
- ↑ Matth. 22, 21.
- ↑ Exod. 20, 14. Deut. 5, 18. Matth. 19. 18. — 22, 39. Lev. 19, 18. Marc. 12, 31. Gal. 5, 14. Jak. 2, 8.
- ↑ Łuk. 21, 34. Gal. 5, 16. 1.Piotr. 2, 11.
