Autobiografia Salomona Majmona/Część druga
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Autobiografia Salomona Majmona | |
| Podtytuł | Część druga | |
| Wydawca | Józef Gutgeld | |
| Data wyd. | 1913 | |
| Druk | Roman Kaniewski | |
| Miejsce wyd. | Warszawa | |
| Tłumacz | Leo Belmont | |
| Źródło | skany na Commons | |
| Inne | Cała część druga | |
| ||
| Indeks stron | ||
|
Autobiografia
SALOMONA MAJMONA
CZĘŚĆ DRUGA.
Z ORYGINAŁU NIEMIECKIEGO WYD. W R. 1792 PRZEŁOŻYŁ
i PRZEDMOWĄ OPATRZYŁ LEO BELMONT.
WARSZAWA
Treść tomu drugiego.
Str. Rozszerzenie mego horyzontu poznania i rozwój mego charakteru. Rozstrzygający wpływ na mnie miały pisma słynnego Rabbi Mojżesza ben Majmona. Dokładne przedstawienie ducha tych pism 1 ROZDZIAŁ I. More Newochim, jego plan, cel i metoda. Teologia polityczna 10 ROZDZIAŁ II. Ciąg dalszy. Wykład wieloznacznych wyrażeń. Język jest tem w rękach teologów, czem glina w ręku garncarza. Antirousseau’wskie podniesienie pewnego zarzutu. Reguły ostrożności dla nowych metafizyków: wprzód trzeba nauczyć się pływać, nim się ktoś waży rzucić w morze życia 20 ROZDZIAŁ III. C. d. — Wrona zostaje ograbiona z piór, ukradzionych innym ptakom. Przymioty Boga 30 ROZDZIAŁ IV. C. d. — Wyjaśnienie różnorodnych imion Boga, jako nazw jego sposobów działania. Losy metafizyki. Stała się ona niewolnicą teologii. Jej przeobrażenie w djalektykę. Djalektycy 37 ROZDZIAŁ V. C. d. — Pojęcie o aniołach. Jedni pozostają na swoich poselskich stanowiskach, ale drudzy odwoływani są na rozkaz najwyższy. Sposób powstania i działania zwyczajnych istot. Idea Arystotelistów
o wieczności świata 49 ROZDZIAŁ VI. C. d. — Zasady przeciwne. Psychologiczne wyjaśnienie proroctw, na skutek którego nie tracą one nic ze swojej godności 59 ROZDZIAŁ VII. C. d. — Stosunek wszystkich zdarzeń naturalnych do Boga. Nader dogodna i pobożna metoda. Wóz boski, obraz kosmologiczny, o którym bodaj nie śniło się prorokowi Ezechielowi. Wyborna moralność, ale nie w nowym smaku. Pochodzenie zła. Jasnowidzenie. Przyczyny ostateczne 67 ROZDZIAŁ VIII. C. d. Usunięcie wątpliwości co do wszechwiedzy Boskiej. Księga Hioba, jako przewóz pewnej
metafizycznej rozprawy o Opatrzności 74 ROZDZIAŁ IX. Prawo Mojżeszowe. Niesmaczne pogaństwo Sabejczyków, jako podstawa wielu nie dających się
inaczej wyjaśnić praw, po których jeszcze broda została 79 ROZDZIAŁ X. Koniec More Newochim. Doskonała moralność. Określenie prawdziwej służby Bożej, które czyni duchowieństwo zbytecznem 86 ROZDZIAŁ XI. Moje przybycie do Berlina. Znajomości. Mendelsohn. Rozpaczliwe studja nad metafizyką. Zwątpienie. Odczyty o Lockem i Adlungu 95 ROZDZIAŁ XII. Mendelsohn. Rozdział, poświęcony pamięci czcigodnego przyjaciela 105 ROZDZIAŁ XIII. Moja pierwiastkowa niechęć dla sztuk pięknych i następne nawrócenie się. Wyjazd z Berlina.
Zatrzymanie się w Hamburgu. Topię się w ten sposób, jak strzela się zły aktor. Stara błaźnica zakochuje się we mnie i dostaje odkosza 120 ROZDZIAŁ XIV. Przyjeżdżam ponownie do Hamburga i jestem uznany przez luterańskiego pastora za parszywą owcę, niegodną przyjęcia do stada chrześciańskiego. Testem gimnazistą i zapędzam głównego rabina w kozi róg 137 ROZDZIAŁ XV. Trzecia podróż do Berlina. Rozumny plan zajęcia się hebrajską literaturą. Powrót do Wrocławia.
Rozwód 159 ROZDZIAŁ XVI. Czwarta podróż do Berlina. Przykre
okoliczności i ratunek. Studja nad pismami Kanta. Charakterystyka moich własnych prac 163 ROZDZIAŁ OSTATNI. Wesoły bal 179
Druk Romana Kaniewskiego, Zielna 20.
|
