Wyznania (Augustyn z Hippony, 1847)/Księga Czwarta

<<< Dane tekstu >>>
Autor Augustyn z Hippony
Tytuł Wyznania
Część Księga Czwarta
Wydawca Piotr Franciszek Pękalski
Data wyd. 1847
Druk Drukarnia Uniwersytecka
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Piotr Franciszek Pękalski
Tytuł orygin. Confessiones
Źródło Skany na Commons
Inne Cała Księga Czwarta
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii

Rozd. I. Przez 9 lat zwodził i był zwodzony dumą i kacerstwem 
 81.
Rozd. II. Naucza retoryki, łączy się nieprawym związkiem z jedną niewiastą; ofiarami pewnego wieszcza pogardza 
 82.
Rozd. III. O jego zbyteczném zamiłowaniu w astrologii 
 83.
Rozd. IV. O zgonie jego przyjaciela 
 86.
Rozd. V. Dla czego łzy w prośbie i strapieniu słodkie są i przynoszą ulgę? 
 88.
Rozd. VI. Wyraża wielką żałość zniesioną z utraty swego przyjaciela 
 89.
Rozd. VII. Żadnéj pociechy w Tagaście nie znajdując, przenosi się do Kartaginy 
 90.
Rozd. VIII. Żałość jego z upływem czasu zmniejszyła się po trosze 
 91.
Rozd. IX. Że nie masz prawdziwéj przyjaźni tylko w Bogu 
 92.
Rozd. X. Dusza nie znajdzie swego spoczynku w stworzeniach 
 93.
Rozd. XI. Stworzenia odmieniają się, sam tylko Bóg jest nieodmienny 
 94.
Rozd. XII. Dusze znajdują w Bogu nieodmienność i spoczynek 
 95.
Rozd. XIII. Zkąd pochodzi miłość; namienia o księgach, które pisał o piękném i stósowném 
 97.
Rozd. XIV. Te księgi przypisał Hieryuszowi mowcy, którego sławy przykładem nie zaś kogo bądź innego, pragnął być z nauk słynnym 
 98.
Rozd. XV. Jego umysł zaciemniony zmysłowemi obrazami, pojąć nie mógł istot duchownych 
 100.
Rozd. XVI. Mówi o bystrości swego geniuszu 
 103.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Augustyn z Hippony i tłumacza: Piotr Franciszek Pękalski.