[301]
MSZE.
MSZA I.
MISSYJNA ZWANA
KTÓREJ NAUCZAJĄ LUDU W CZASIE MISSYI, GDZIE LUD
NIE ZWYKŁ ŚPIEWAĆ.
Na Introit.
Skan zawiera nuty.
[302]
Skan zawiera nuty.
Zacznijcie usta nasze chwalić Pana swego,
Zacznijcie i wychwalajcie Święte Imię jego.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,
Jak była na początku i teraz i zawsze
i na wieki wieków Amen.
[303]
Na Kyrie.
Melodyja druga
KYRIE Ojcze łaskawy!
Pobłogosław nasze sprawy,
Gdy na cześć twego Imienia,
Wdzięczne wznosim z serc swych pienia.
CHRYSTE Jezu! dobry Panie,
Wysłuchaj nasze wołanie;
Odpuść winy, daruj kary,
Przez moc tej świętej ofiary.
[304]
KYRIE Duchu najświętszy!
Spuść dar łaski najgorętszy,
Oświecaj rozum światłością,
Rozpalaj serca miłością.
TRÓJCO święta jeden Boże!
Spraw, co moc twej łaski może,
Aby cię wszyscy poznali,
Z nami wspólnie wychwalali.
Na Gloria.
Melodyja jak na Kyrie.
Chwała Bogu na niebiosach,
Niech zabrzmi w wdzięcznych odgłosach;
A ludziom co są dobremi,
Pokój niech będzie na ziemi.
Królu panujący w niebie!
Boże Ojcze wielbim ciebie;
Dzięki wznosim dla twej chwały,
Którą napełniasz świat cały.
Synu u Ojca jedyny!
Baranku! co gładzisz winy;
Przyjmij pokorne błaganie,
Pokaż twoje zlitowanie.
Boś ty sam Święty, sam Bogiem,
Z Duchem świętym w szczęściu błogiem,
I w chwale Ojca panujesz,
Po wszystkie wieki królujesz.
[305]
Na Graduał przed Ewangeliją.
Przybądź ku nam Panie, na nasze wołanie;
Wesprzyj łaską twoją, nas wszystkich wzdychanie:
Abyśmy pobożnie prawdy twej słuchali,
I onę wykonywali.
Na Credo.
Melodyja jak na Kyrie.
Wierzę mocno w jedynego
Boga, Ojca wszechmocnego,
Który z niczego świat cały,
Słowem stworzył dla swej chwały.
|
|
|
Wierzę i w Syna Bożego,
Jezusa Pana naszego;
Który dla ludzi zbawienia,
Dla nas grzesznych odkupienia,
|
|
|
Z Ducha świętego wcielony,
Z Maryi Panny zrodzony;
Będąc Ojcu równy w Bóstwic,
Wiódł żywot w nędzy, w ubóstwie.
|
⎫
⎬
⎭
|
Klęcząc.
|
[306]
Potem męczon, ukrzyźowan,
Umarł i w grobie pochowan;
Zmartwychwstał, wsłąpił do chwały,
Zkąd przyjdzie sądzić świat cały.
Wierzę i w Ducha świętego,
Z Ojca z Syna idącego,
Równej chwały, równej mocy,
Z niego mówili Prorocy.
Wierzę Kościół, w nim zbawienie,
Wierzę grzechów odpuszczenie,
Czekam umarłych wskrzeszenia,
Chwały wiecznej dostąpienia.
Na Offertorium.
Melodyja jak na Graduał.
Przyjmij od nas Boże tę świętą Ofiarę,
Przyjmij ją za grzechy a daruj nam karę;
Wszak lo jest krew, ciało, najmilszego Syna,
W przymiotach chleba i wina.
Niech będzie przed tobą najmilszym zapachem,
Niech będzie dla piekła przeraźliwym strachem,
Niech będzie dla ludzi łask źródłem skutecznych,
Do zbawicnia poźytecznych.
Niech mają i dusze czyszczowe, ochłodę;
Niech spływa ztąd chwała i na świętych trzodę:
My ofiarujący przez ręce Kapłańskie,
Niech mamy oblicze Pańskie.
Na Sanctus.
Præludium.
[307]
UWAGA.
|
Po Podniesieniu śpiewa się jedna lub dwie strofy Pieśni o Najśw. Sakramencie, n. p. Rzućmy się.... Witam cię witam.... lub innej.
|
Melodyja druga.
UWAGA.
|
Jeżeli Błogosławiony, po Podniesieniu ma być śpiewane, to tu przydać należy: Hosanna na wysokości.
| [308]
Na Agnus.
Melodyja jak na Kyrie.
Baranku Boży! co winy
Ludzkie znosisz, tyś jedyny
Pośrednik za grzesznikami,
Pokaż twą litość nad nami.
Baranku Boży! nasz Panie,
Co znosisz grzechów karanie,
I wypłacasz zasługami,
Pokaż twą litość nad nami.
Baranku Boży! nim ciebie
Godni będziem widzieć w niebie,
Zasilaj tu ciałem swojem,
I obdarz świętym pokojem.
Na zakończenie Nabożeństwa.
[309]Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi, i poczęła z Ducha świętego. Zdrowaś Maryja i t.d.
Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. Zdrowaś Maryja i t. d.
A Słowo stało się Ciałem i mieszkało między nami. Zdrowaś Maryja i t. d.
UWAGA.
|
Od Wielkanoocy do Ś. Trójcy, zamiast: Anioł Pański, śpiewa się następująca Antyfona, z łacińskiego: Regina Cœli.
|
V. Ciesz się i raduj Panno Maryja Alleluja,
R. Bo zmartwychwstał Pan prawidziwie Alleluja.
Módlmy się.
Boże, któryś przez zmartwycbwstanie Syna twojego Pana naszego Jezusa Chrystusa, świat uweselić raczył: spraw to prosimy ciebie; abyśmy przez jego Rodzicielkę Pannę Maryją, wiecznego żywota wesele otrzymać mogli. Przez tegoż Chrystnsa Pana naszego. R. Amen.
[310]
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
a światłość wiekuista niechaj im świeci na wieki.
uwaga.
|
W niektórych Kościołach po Anioł Pański, na zakończenie Nabożeństwa, śpiewają następującą pieśń podług Melodyi: Ty, któraś pięknie.
|
Chwała bądź Bogu w Trójcy jedynemu,
Ojcu, Synowi, Duchowi świętemu,
Temu, który jest w Osobach trojaki,
W Bóstwie jednaki.
I Matce syna bez zmazy poczętej,
Panience świętej.
[311]
A kiedy przyjdzie ostatnia godzina,
Uproś nam łaskę u swojego Syna,
I żal za grzechy, bez zmazy poczęta
Panienko święta!
A ci którzy już dni swoje skończyli,
I ów straszliwy termin odprawili,
Niech mają pokój, pokój pożądany,
Jezu kochany!
Niech będzie pochwalony, i t. d.
uwaga.
|
Powyższy sposób śpiewania na Mszy ś. służy od Ś. Trójcy aż do Adwentu, i od Oktawy trzech Króli az do Niedzieli I. Postu.
|
|
Podług pierwszej Melodyi śpiewa się w Niedziele, a podług drugiej w Święta uroczyste: albo, śpiewając podług pierwszej całą Mszą, podług drugiej można śpiewać Credo.
W czasie Adwentowym, cała Msza śpiewa się jak:
Głos wdzięczny. — Na Roratach zaś jak: Urząd zbawienia.
Od Bożego Narodzenia az do Oktawy trzech Królów,
podług Melodyi niżej położonej.
Na wielki Post, Kyrie jak: Jezu Chryste, — Credo jak: Ojcze Boże, — Agnus jak: O duszo wszelka.
Przez czas Wielkanocny, cała Msza jak: Wesoły nam.
Przez Oktawę Bożego Ciała, jak: Jezusa słodkie wspomnienie, bez powtarzania ostatnich słów.
Śpiewanie zaś to odbywa się w ten sposób: że jedną strofę śpiewają Mężczyźni a drugą Niewiasty. W wielu zaś Kościołach zachowujący się od dawna porządek, iż Mężczyźni à cornu Epistolæ[1], a Niewiasty à cornu Evangelii[2] zajmują miejsce, niemało się przyczynia do porządnego śpiewania.
| [312]
Melodyja od Bożego Narodzenia do Oktawy Trzech Królów.
KYRIE Ojcze łaskawy!
Pobłogosław nasze sprawy,
Gdy na cześć twego Imienia,
Wdzięczne wznosim z serc swych pienia.
Skan zawiera grafikę. [313]
MSZA II.
Na Introit.
[314]Skan zawiera nuty.
Z pokorą upadamy, przed tobą o Boże;
Niech nas gdy ci śpiewamy, twa łaska wspomoże:
Przyjmij od nas łaskawie, pod czas tej ofiary,
Złożone ku twej sławie, wraz z nią w pieniach dary.
[315]
Dniem przed swą śmiercią srogą, Syn Boga jedyny
Chrystus, chcąc zgładzić drogą swą krwią ludzkie winy;
W Wieczerniku się stawił z uczniami pospołu;
Chleb, wino błogosławił, mówiąc im u stołu:
Bierzcie i pożywajcie to jest Ciało moje;
To krew moja, tą dajcie karmić dusze swoje:
To ciało za lud będzie okrutnie zmęczone;
Tą krwią wylaną, wszędzie dusze odkupione.
O Panie! tę ofiarę świętą, przyjmij mile;
Oddal za grzechy karę, daj swobodne chwile:
Wszak ci już nie zwierzęta ofiarujem Boże;
Lecz Jezusa co pęta niewoli znieść może.
Na Gloria.
Chwała Bogu, cześć, dzięki, od wszego stworzenia;
Moc Boskiej jego ręki, daje znak zbawienia:
Pokój głosi ten w skutku, byśmy trwale mieli;
I tobie bez trwóg, smutku, służyli weseli.
Baranku Boży Panie, który ludzkie złości
Gładzisz, oddal karanie, skłoń się do litości.
Miłości niepojęta Duchu święty Boże!
Prosim, twa łaska święta, niech nam dopomoże.
Przed Ewangeliją.
Ewangelija cała z ust boskich pochodzi;
Ta ludziom światło dała, ta nas Bogu rodzi:
Bóg sam naukę daje który nie omyla,
Iż się szczęśliwym staje kto do niej przychyla.
Te słowa ukazują nam drogę do nieba,
Te i ścieszki prostują klóremi iść trzeba.
Panie spraw! niech je mamy w sercu w pamięci,
Abyśmy w nieba bramy zostali przyjęci.
[316]
Na Credo.
Wierzę w Boga jednego Stwórcę nieba, ziemi,
Ojca wszechmogącego, co rządzi wszystkiemi:
W Jezusa Syna jego, który dla zbawienia
Ludu, z Ducha świętego nad bieg przyrodzenia;
Począł się i narodził z Maryi Dziewice,
Nauczając obchodził miast i wsiów ulice.
Za nas ukrzyżowany, umarł jako znamy;
I w grobie pochowany, zstąpił w piekłów bramy.
|
|
Klęcząc.
|
Zmartwychwstał dnia trzeciego, w Niebie na prawicy
Siadł w chwale Ojca swego, potem z tej stolicy,
Przyjdzie zmarłych i żywych, sądzić ostatecznie,
Nadgrodzi sług prawdziwych, złych ukarze wiecznie.
Wierzę w Ducha świętego; jeden kościół święty,
Który od Najwyższego Pasterza jest wzięty:
I świętyeh obcowanie, grzechów odpuszczenie,
Ciał ludzkich zmartwychwstanie, życia wieczne mienie.
Na Offertorium.
Przyjmij Panie łaskawy Ofiary złożone,
To wino i chleb prawy od ciebie stworzone;
Aby w twe święte Ciało i krew przemienione,
Żywym, zmarłym, zjednało na wieki obronę.
Myśl, wolą, serca tobie i dusze dajemy;
Rządź niemi w każdej dobie, dopóki żyjemy:
Abyśmy należycie twe prawa pełnili,
Bez grzechu wiodąc życie, Nieba dostąpili.
Wszystko co tylko mamy i co mieć możemy;
Od ciebie to być znamy, tobie oddajemy.
Spuszczaj rosę na ziemię, z twojej opatrzności;
Błogosław ludzkie plemię, udziel mu żyzności.
[317]
Na Sanctus.
Do Boga nasze głosy niechaj się podnoszą;
I trzykroć pod Niebiosy z Aniołami głoszą:
O święty , święty, święty! Zastępów nasz Boże!
Lud do wiary przyjęły, niech cię czcić pomoże.
Byśmy potem społecznie, cześć i chwałę dali;
Z miłości tobie wiecznie, Hosanna śpiewali:
A kto w twe Imie Panie, do ciebie się spieszy;
Niech szczęśliwym zostanie, i z tobą się cieszy.
Po Podniesieniu.
Dajemy w tym momencie, Bogu prawdziwemu
Pokłony, w Sakramencie dziwnie zakrytemu:
Wzrok, smak i dotykanie, w tobie się omyla;
Słów tylko twych słuchanie w wierze nas posila.
Na krzyżuś Bóstwo twoje ukrył, tu i ciało
Taisz przed nami swoje, które tam wisiało:
Ten cud któryś z miłości uczynił dla ludzi,
Nech do dzięk i wdzięczności, serca nasze wzbudzi.
O Jezu dobry Panie! dla ludu grzesznego,
Niech Krew twa łaźnią stanie, zmyje grzech każdego:
Tu zakrytego ciebie, pokornie błagamy;
Daj, niech cię jawnie w niebie, wszyscy oglądamy.
Na Agnus.
Cud się wielki przed nami chrześcijanie staje,
Pod chleba przymiotami, Pan nam siebie daje:
Tu Ciało ubóstwione, Krew Jezusa żywa,
Na Ołtarzu złożone tai i ukrywa.
Jezu Baranku Boży! któryś ludzkie winy
Zgładził; niech w nas pomnoży ten pokarm jedyny,
[318]
Łaski twe, byśmy jego godnie używali,
I ciebie Pana swego, tem więcej kochali.
Wszakże nas wiara uczy, że ten pokarm święty,
Ciało i duszę tuczy, nabożnie przyjęty;
Utwierdza nas w cnot woni, błogosławi sprawy,
Od śmierci wiecznej broni, sąd jedna łaskawy.
Dla czego niech ci będzie Jezu dobry Panie
Cześć, chwała, od nas wszędzie, żeś nam w nędznym stanie,
Dał krew twoją i ciało, dziwnie tu zakryte;
Aby nam życie dało, w radości obfite.
Wzbudź w nas mocne pragnienie tego Sakramentu,
Gdy z ciałem rozłączenie nastąpi, momentu
Pozwól, by uwolnieni od wszelakiej winy,
Zostali przeniesieni, w niebieskie krainy.
Na przeżegnanie.
Gdyśmy już wysłuchali, Mszy świętej o Boże!
Niech lud który cię chwali, twa łaska wspomoże:
Błogosław nam łaskawie, przyjmij tę ofiarę,
Ku twej większej czci, sławie, oddal od nas karę.
Niech nie znamy dnia tego, nieprzyjaciół mocy
Szkodliwej, broń od złego i dodaj pomocy;
Odpuść nam nasze winy, gdy staniem przed tobą,
Boże w Trójcy jedyny! daj nam mieszkać z sobą.
Skan zawiera grafikę.
[319]
MSZA III.
Na Introit.
Boże Stwórco nasz Panie! przed tobą padamy;
Usłysz nasze wołanie, pokornie żądamy:
Ofiarę zaczynamy, nowego zakonu,
Niosąc ją przez Kapłana, do twojego Tronu.
Którą jak każdy wierny, mocno temu wierzy,
Chrystus Pan ustanowił, przy onej wieczerzy;
Gdy wziąwszy chleb i wino, przemienił oboje,
Boską swą mocą i dał, między ucznie swoje.
[320]
Mówiąc im: pożywajcie, to jest moje Ciało,
Które za naród ludzki będzie umierało;
W kielichu jest krew moja, którą ja z miłości
Wyleję, za całego świata nieprawości.
Tegoż Jezusa, jego zasługi i rany,
Ofiarujemy tobie Ojcze nasz kochany!
Racz się dla nich zmiłować nad nami grzesznemi,
Zgładź nasze winy, obdarz nas darami twemi.
Na Gloria.
Chwała na wysokości Bogu wszechmocnemu,
Pokój na tej niskości ludowi wiernemu:
Pokoju tego Panie udzielaj nam z nieba,
Abyśmy ciebie chwalić mogli jak potrzeba.
Chryste Baranku cichy, tobie się kłaniamy,
Żeś zgładził nasze grzechy, dzięki ci dawamy.
I ciebie wysławiamy Duchu święty Boże,
Niechaj nam łaska twoja do cnoty pomoże.
Przed Ewangeliją.
Ewangelija święta jest fundament wiary,
Bo z ust Boskich pochodzi, tak jak zakon stary:
Wszyscy się ku niej mamy wierni Chrześcijanie,
I wiarę zakładamy na twej prawdzie Panie.
Ona nam oznajmuje nasze powinności,
I drogę ukazuje do wiecznej radości:
Nie tylko mocno wierzmy co Bóg oznajmuje,
Ale też wiernie czyńmy co nam rozkazuje.
Na Credo.
W trzech Osobach jednego Boga wyznawamy,
Stworzyciela wszystkiego Ojcem nazywamy:
[321]
Ten zrodził Syna sobie równego przed wiekiem,
Który się dla nas grzesznych, raczył stać człowiekiem.
Ten się bez męża z Panny Maryi narodził,
Ażeby nas z niewoli piekła wyswobodził:
W mękach srogich na krzyżu umarł zamęczony,
Trzeciego dnia zmartwychwstał chwałą uwielbiony.
|
|
Klęcząc
|
Wstąpił do nieba, siedzi w chwale Ojca swego,
Zkąd przyjdzie z Majestatem w dzień sądu strasznego;
Dobrym odda nadgrodę i niebem zapłaci,
A bezbożnych za grzechy, na wieki zatraci.
Także Ducha świętego Bogiem wyznawamy,
Z Ojcem i Synem pokłon boski mu dawamy.
Po zmartwychwstaniu ciała, w dzień sądu owego,
Spodziewamy się chwały żywota wiecznego.
Na Offertorium.
Przyjmij Panie ofiarę świętą twego Syna,
Którą tobie na chwałę Kapłan twój zaczyna:
Przyjm chleb i wino które za Boskiem twem słowem,
Przemienione staje się ciałem Chrystusowem.
Zdrowie, życie i wszystko, co z twej mamy ręki,
Ojcze! dajemy tobie, na powinne dzięki:
Wejrzyj okiem łaskawem, na nasze ofiary,
Pokaż się miłościwym, przyjmij nasze dary.
Dla męki Syna twego, miłosierny Panie!
Odwróć od nas doczesne i wieczne karanie:
Daj nam w czasie potrzebnym, deszcze i pogodę,
Niech ziemia z twej dobroci, wydaje urodę.
Na Sanctus.
Z Aniołami śpiewajmy: Święty, Święty, Święty!
Bóg nasz jest w Majestacie swoim niepojęty:
[322]
Niech go wszelkie stworzenie, w niebie i na ziemi,
Nieustannie uwielbia, z wszystkiemi świętemi.
Daj Boże! by cię wszelkie narody poznały,
A święte Imie twoje, godnie wychwalały:
Niechaj wszyscy społecznie, tu wielbimy ciebie,
Potem na wieki z tobą króhemy w niebie.
Po Podniesieniu.
Przed tobą w tej świętości skryty Boże! padam,
Twej Boskiej wielmożności, winny ukłon składam:
Zapieram się na twoje słowo mej źrenicy,
Ciebie Boże wyznaję, tu w tej Tajemnicy.
Na krzyżu samo tylko Bóstwo skryte było,
Tu zaś i Człowieczeństwo nam się utaiło:
Ta świętość pokazuje wielką miłość Boską,
Gdy na pamięć przywodzi, śmierć Jezusa gorzką.
Oczyść nas we krwi twojej z naszych nieprawości,
A zapal serca nasze, ogniem twej miłości:
Niechaj w niebie na twoje oblicze patrzymy,
Którzy cię w tej świętości, obecnego czcimy.
Na Agnus.
Wesel się duszo wierna, gdyż Chrystus swe ciało,
Na pokarm daje, które za ciebie cierpiało:
Masz pod osobą chleba Chrystusa żywego,
Bez kielicha pożywasz Ciała i krwi jego.
Jezu! ja grzesznik twojej niegodzien miłości,
Byś wszedł do serca mego, bo jest pełne złości:
Ale zgładź grzechy moje, wszak to możesz sprawić,
I jednem słowem twojem, duszę moją zbawić.
[323]
Boże zbawicielu mój, żywy z nieba chlebie,
Daj, byśmy czystem sercem {Jożywali ciebie:
A w ostatnim momencie, w śmiertelnej ciężkości,
Bądźże naszym posiłkiem, na drogę wieczności.
Na przeżegnanie.
Kończąc ofiarę świętą, prosimy cię Panie:
Niechaj się miłą w twojej obliczności stanie;
Przez krzyż Syna twojego i jego zasługi,
Zmiłuj się Panie! odpuść nam grzechowe długi.
Oddal od nas łaskawie dla tej to ofiary;
Powietrze, głód i wojnę, ogniowe pożary:
Nie wypuszczaj nas z twojej wszechmocnej opieki,
Bądź naszym Ojcem teraz i potem na wieki.
Skan zawiera grafikę.
[324]
MSZA IV.
HYMNUS LITURGICUS,
z którego przekład polski: Z pokorą upadamy,
i drugi: Boże Stwórco.
Ad Introitum.
Skan zawiera nuty.
Prosternimur credentes coram te Trinitas,
Exaudi concinentes o una Deitas!
En Hostuam litamus, quam lege juseras;
Nos simu immolatus, quibus te dederas.
[325]
Ascendat ut incensum isthæc oblatio;
Fiat munus impensum tui placatio:
Non vitulos donamus, ut Aaron fecerat;
In ara Christum damus, qui se sacraverat.
Servator ante cœnam, quæ fuit ultima,
Vadens in mortis pœnam, amoris Victima;
Panem, vinum accepit, dedit discipulis,
Hoc facerent , præcepit, sacris in epulis.
Vos, ait manducate hoc carnis epulum,
Et calicem libate salutis poculum:
Hoc mortis monumentum, ne mente abeat,
Amoris documentum in vobis maneat.
Ad Gloria.
O Deus Majestatis! libi laus, gloria;
Sit bonæ voluntatis cunctis lætitia:
Ne bella, fac clementer, fideles opprimant,
Altari confidenter qui tuo proximant.
Rex cœli, Pater magnus, glorificamus te.
O Fili! Dei Agnus! proni laudamus te.
Spiritui Divino compar sit gloria,
Honor sit Uni Trino, secla per omnia.
Ad Evangelium.
Est Dei Testamentum in Evangelio;
Hoc habet fundamentum vera Religio:
Hoc Lumen orbi dedit, qui nunquam fallitur;
Felix, qui firmus credit, et promptus sequitur.
Hoc verbum Veritatis commonstrat semitam,
Sanctæ beatitatis justis pollicitam.
Da Deus custodire, quæ per te credimus:
Ad vitam sic venire, ad quam contendimus.
[326]
Ad Credo.
Te Patrem confitemur, factorem omnium;
Et Filium fatemur salutis pretium.
Ad nos venit de cœlo natus de Virgine,
Confracto mortis telo, passus pro homine.
Crucis morti addixit illum gens impia;
Post dies tres revixit virtute propria:
Ascendens cœlos sedet in Patris gloria;
Venturus Judex reddet pœnas et præmia.
Paraclitum fatemur, quo d in Ecclesia
Communio, docemur, sit Sanctis socia:
Peccatum relaxatur; carnis surrectio,
Perpetuæque datur vitæ fruitio.
Ad Offertorium.
Æternus Deus unus oblatum suscipe,
Panis et vini munus placatus accipe;
Nam panis Corpus verum, pro cunctis Hostia,
Et sanguis Christi merum fiet propitia.
Sacra mus voluntatem, cor, corpus, omnia;
Juva fragilitatem suprema gratia:
Da leges custodire, quas jubes exsequi,
Malo non consentire, salutem adsequi.
Quæ das terrena bona, tihi offerimus:
Vitam, et cuncta dona litantes credimus.
Nunc pluviam faventem, nunc solem cedito,
Nunc rore immadentem tellurem pascito.
Ad Sanctus.
Mentem et cor levemus, ad Cœli atria;
Ter Sanctus insonemus Deo in gloria.
[327]
O! cujus Majestate plena sunt omnia,
Da gentes cæcitate leventur noxia.
Ut sic unito corde mens Hosanna pium,
Procul a quavis sorde applaudat omnium.
Benedictus qui venit in Dei nomine,
Qui probra nostra Ienit mundans nos crimine.
Ad Elevationem.
Adoro te devotè, velata Deitas!
Quis capit vel remotè modum, quo lalitas?
Hic sola fides regnat; nam est mysterium,
Fidelis ut quis credat tantum prodigium.
In cruce fuit tecta sola Divinitas;
Sed isthic et contecta manet humanitas.
Divinum Manna datur, panis cœlestium;
Mors Christi memoratur, salutis pretium.
O Jesu! nos immundos in tuo sanguine
Munda, et fac fœcundos cruoris germine:
Æternam, quam speramus, vitam in Patria,
Da, ut obtineamus in cœli curia.
Ad Communionem.
Gaudete piæ mentes, ecce Mysterium!
Este corde præsentes ad hoc convivium:
Sub velo panis latet Corpus indubiè,
Et Sanguis Christi latet sub vini specie.
Agnus Dei, qui deles mundi piacula,
Sacramento fideles pascens per sæcula:
O Jesu! miserere, contritos respice;
In pace nos tuere, nec abs te rejice.
[328]
Indigni quidem sumus, ad quos tu venias;
Mox tamen sani sumus, si nos respicias.
O! dic, hoc Sacramentum mundet nos crimine,
Sit nobis firmamentum in vitæ limine.
Ad Ite Missa est.
O Deus Gratiarum tibi litavimus,
Solemnia Missarum tibi dicavimus:
Obsequium cllatum clemellter suscipe,
Da nobis te placatum, nunquam nos despice.
O Deus Sancte, Fortis! tui dilectio
Sit in momento mortis nostra protectio,
Immunes peccatorum coram te Judice,
Ut Civium Sanctorum signemur indice.
UWAGA. Powyższe Melodyje Mszy II, III i IV mogą do każdej z nich być użyte.
Skan zawiera grafikę.
[329]
MSZA V.
Na Introit.
Melod. K. Kurpińskiego.
Nieogarniony całym światem Boże!
W tym tu przybytku przyjmij od nas dary:
Lecz cóż ci nędzne stworzenie dać może?
Przyjm Syna twego podczas tej ofiary.
Wszak przez nią cześć ci najwyższą składamy,
Za dobrodziejstwa wzięte czynim dzięki,
Za grzechy nasze gniew twój rozbrajamy,
I nowe dary bierzem z twojej ręki.
Na Gloria.
Chwała ci Boże na wysokiem niebie!
A pokój ludziom cnotliwym na ziemi:
[330]
Ciebie wielbimy, błogosławim ciebie,
Tobie cześć niesiem głosy złączonemi.
Potężny Boże dla twej wielkiej chwały,
Ojcze! którego niepojęta władza,
Ogarnia razem niebo i świat cały,
I grzechy ludzkie dobrocią zagładza.
Tyś co posadzon na Ojca prawicy!
Do ciebie wznoszą pokorne wołanie,
Piętnem przestępstwa okryci grzesznicy,
Okaż nad niemi twoją litość Panie.
Okaż ją ludziom w ich nieszczęściu srogiem,
Boś ty sam Święty, ty sam jesteś Panem,
Tyś sam najwyższy z Duchem świętym Bogiem
W chwale Ojcowskiej, w szczęściu nieprzebranem.
Przed Ewangeliją.
Powstańcie ludzie na głos niebios Pana,
Niech ziemia cała milczenie zachowa;
Oto Bóg żywy przez usta kapłana,
Odwiecznej prawdy głosić będzie słowa.
O ty! którego dzieła niepojęte,
Uwielbia wszelkie żyjące stworzenie;
Oczyść me serce by twe prawdy święte,
Znalazły godne dla siebie schronienie.
Na Credo.
W jednego wierzę Boga przedwiecznego:
Ojca, co wywiódł z niczego stworzenia,
I w Syna jemu we wszystkiem równego,
Co zstąpił z nieba dla ludzi zbawienia.
[331]
Cud niesłychany! zegnijmy kolana,
Bóg się człowiekiem, Słowo ciałem stało,
Panna zrodziła swego Stwórcę, Pana,
Mocą to Ducha świętego się działo.
|
⎫
⎬
⎭
|
Klęcząc.
|
Umarł na krzyżu, złożon w grób ze skały,
Potem zmartwychwstał jako jest w prorokach,
Wstąpił do nieba i zasiadł tron chwały,
A ztamtąd sądzić spuści się w obłokach.
Wierzę i w Ducha świętego od obu
Pochodzącego: Wierzę Kościół święty,
Win odpuszczenie, Ciał powstanie z grobu,
Żywot bez końca w chwale niepojęty.
Na Offertorium.
Ojcze przedwieczny! przyjmij tu złożone
Święte ofiary chleba oraz wina,
Które zostaną w krótce przemienione,
Na prawe ciało i krew twego Syna.
Przyjmij za Kościół i jego Kapłanów,
Za najwyższego Rządcę prawowiernych,
Za pokój, zgodę Chrześcijańskieh Panów,
Za wszystkich żywych i umarłych wiernych.
Na Sanctus.
Bogu zastępów co włada wojskami,
Którego chwałą cały świat objęty,
Łączmy swe głosy i z Serafinami
Wyśpiewujmy mu: Święty! Święty! Święty!
Po Podniesieniu.
Oto Bóg z nieba usty Kapłańskiemi
Sprowadzon do nas, niech zabrzmi hymn nowy!
[332]
Mówmy z dziatkami Jerozolimskiemi:
Hosanna tobie Synu Dawidowy!
Na Agnus.
Na krzyżu srodze dla nas zamęczony,
Co się pod chleba, wina postaciami,
Na pokarm duszny dajesz utajony,
Baranku Boży zlituj się nad nami!
Tyś jest Bóg prawy, Syn Boga jedyny,
Przed tobą grzechy wyznajem ze łzami:
Tyś za całego świata cierpiał winy,
Baranku Boży zlituj się nad nami!
Na domiar twojej bez granic miłości,
Karmisz niegodnych świętem ciałem twojem;
Uczyń godnemi, odpuść nasze złości
Baranku Boży, i obdarz pokojem.
Na Przeżegnanie.
Pobłogosław nas Ojcze dobrotliwy!
Wszak my twe dzieci udzielaj nam chleba,
Obdarzaj zdrowiem, daj żywot cnotliwy,
Po śmierci przyjmij z świętemi do nieba.
Skan zawiera grafikę.
[333]
MSZA VI.
Na Introit.
Co nam nakazuje nasza wiara,
Jest między inszemi i ta Ofiara:
Którą Bóg Syn, — Dla naszych win,
Na krzyżu sprawował aż do trzech godzin.
Tę dziś odnawiamy z tym Kapłanem,
Przed tobą o Boże! najwyższym Panem.
Kyrie elejson, — Chryste elejson,
Z serc naszych wstępuje przed twój święty Tron.
Przed tym twoim Tronem upadamy,
I dzięki uprzejme tobie składamy:
Za stworzenie, — Odkupienie,
I przez łaskę twoją nas poświęcenie.
[334]
Na Gloria.
Już na wysokości Bogu chwała,
Z narodzin Chrystusa Pana się stała:
A nam dany — Pożądany
Pokój na ziemi, niech trwa nieprzerwany.
Baranku niewinny, który znosisz
Grzechy świata, i za nas Ojca prosisz:
Ach zmiłuj się, — Prosimy cię;
Z Ojcem i z Duchem twym, wychwalamy cię.
Przed Ewangeliją.
Oświeć nas o Panie! słowem twojem,
Któreś nam zostawił w kościele swoim;
Tak pisanem , — Jak podanem,
Od zborów kościelnych za prawe znanem.
Przez Proroków najprzód nam mówiłeś,
Przez różnych sług twoich nas oświeciłeś:
Wreszcie nową, — Syn twój mową
Ogłosił i dał nam, Ewangeliją.
Na Credo.
Wierzymy o Panie! coś objawił,
Żeś niebo i ziemię z niczego sprawił:
Żeś twojego — Jedynego
Syna, dla zbawienia posłał naszego.
Wierzymy, że twój Syn z Panny czystej,
Przyjął człowieczeństwo dla nas ludzi: z tej
Narodzony, — Umęczony
Pod Piłatem na krzyż był zawieszony.
|
|
Klęcząc
|
[335]
Że z grobu zmartwychwstał dnia trzeciego,
I z nieba nam zesłał Ducha świętego:
Ducha tego, — Prawdziwego,
Co z nim i z Ojcem jest Bóstwa jednego.
Wierzymy i Kościół jeden, święty;
Który jest po całym świecie przyjęty:
Win zgładzenie, — Ciał wskrzeszenie,
Żywota wiecznego odziedziczenie.
Na Offertorium.
Przyjmij od nas Panie, te ofiary
Chleba i wina, jak twe własne dary;
Z których prawa — Duszy strawa,
Bo Ciało i Krew twa, dla nas się stawa.
Nikt już o tem wątpić ani może,
Boś nas nieomylny upewnił Boże,
Tak cudami, — Jak łaskami,
Których w Sakramencie tym doznawamy.
Na Sanctus.
Pozwólcie o święci Aniołowie,
Którzy też jesteście nasi stróżowie;
Niech wraz z wami, — Zaśpiewamy:
Swięty, święty, święty, Pan z zastępami.
Zastępami twemi otoczony,
O Boże Sabaoth! bądź pochwalony:
Niech cię znają, — Niech kochają,
Niech wszelkie stworzenia pokłon oddają.
Zmiłuj się też Panie nad owemi,
Co nam są przeciwni błędami swemi:
Do uznania, — Przyjmowania
Prawdy nakłoń, i do błędów składania.
[336]
Po Podniesieniu.
Ten co był na krzyżu zawieszony,
Ten sam jest w Hostyi tej utajony:
Bóg wcielony, — Uwielbiony,
I mnóstwem Aniołów swych otoczony.
Na krzyżu Bóstwo twe utajone,
Tu i człowieczeństwo jest zasłonione:
To oboje, — Lubo dwoje,
Jednym Panem jest przez złączenie swoje.
Niech więc ustępuje zakon stary,
Daleko przedniejsze są te ofiary,
Które nowy, — Chrystusowy
Kościół Bogu daje, według swej wiary.
Na Agnus.
Ten co się na krzyżu ofiarował,
W podobieństwie chleba nam się darował:
By ognistem — Sercem czystem
Przyjęty, obdarzył życiem wieczystem.
Tego gdy już kapłan sam pożywa,
Od nas też duchownie pożywan bywa:
Według miary, — Naszej wiary,
Hojnie nas zbogaca swojemi dary.
Już więc serca nasze otwierajmy,
Na przyjęcie Pana usposobiajmy;
Żeby sobie, — W nich jak w żłobie,
Albo jak po śmierci spoczywał w grobie.
Tym niebieskim chlebem posileni,
Tym napojem Pańskim już pokrzepieni;
Nie wątpimy, — Że zwalczymy,
Ciało, świat, z pokusami czartowskiemi.
[337]
Na przeżegnanie.
Kończy się ofiara ta bezkrwawa,
Którąśmy oddali już według prawa:
Więc klękajmy, — Odbierajmy
Zegnanie, i Panu się polecajmy.
Niech Ojciec, Syn, i Duch, Bóg jedyny,
Darowawszy już nam wszelakie winy;
Błogosławi, — I to sprawi,
Byśmy czynili, co nas wiecznie zbawi.
Skan zawiera grafikę.
[338]
MSZA VII.
ZA UMARŁYCH.
Na Introit.
Boże Sędzio sprawiedliwy! Usłysz nasze wołanie,
Ach Ojcze nasz dobrotliwy, pokaż twe zmiłowanie,
Nad duszami zmarłych wiernych, które za swoje grzechy,
Zostając w mękach niezmiernych, pragną od nas pociechy.
[339]
Na Graduał.
Wszyscy którzy spoczywają w grobach, Syna Bożego
Głos usłyszą i powstaną, w dzień ów sądu strasznego:
Sprawiedliwi za swe sprawy, chwałę wieczną osiędą;
A źli za żywot nieprawy, w piekło wtrąceni będą.
Wspomóżże nas Jezu drogi, Zbawicielu nasz Panie!
Daj chwalebne na ów błogi żywot, zmartwychpowstanie:
Użycz nam teraz skutecznej łaski twej, do poprawy;
Byśmy w on dzień trwogi wiecznej, mieli wyrok łaskawy.
Na Offertorium.
Święta jest myśl i zbawienna, modlić się za zmarłemi;
A tobie Boże przyjemna, przeto nie gardź naszemi
Pokornemi modlitwami, ale z wielkiej litości,
Zmiłuj się nad dłużnikami twojej sprawiedliwości.
Długi naszych siostr i braci tobie Ojcze kochany,
Niech Jezus Syn twój zapłaci, przez swoje święte rany:
Bądź im miłościw dla niego, dla krzyżowej ofiary;
I dla gorzkiej męki jego, uwolnij ich od kary.
Na Sanctus.
Święty, święty, nad świętemi! prośby naszej miłości,
Przyjmij za twemi wiernemi, odpuść ich ułomności;
Których jak Pan sprawiedliwy skazałeś do więzienia,
Lecz jak Ojciec miłościwy pragniesz ich wybawienia.
Boże wszelakiej pociechy, w tobie nadzieję mamy;
Odpuść zmarłej braci grzechy, których my polecamy,
Twojej Ojcowskicj miłości, dla zasług Syna twego,
Użycz im z twojej litości, odpoczynku wiecznego.
[340]
Po Podniesieniu.
Spojrzyj na Syna twojego, na boleści i rany,
Na tak gorzką mękę jego, Boże Ojcze kochany!
A zmiłuj się nad duszami, za które dał swe życie;
By w chwale twej z Aniołami, żywot miały obficie.
Wspomnij na twoje stworzenie, usłysz nasze wzdychanie;
Daj im wieczne odpocznienie, Stwórco wszechmocny Panie:
Światłość wieczna niech im świeci, niech odziedziczą ciebie;
Wszakże to są twoje dzieci, niech z tobą żyją w niebie.
Na Agnus.
O Baranku któryś zgładził grzechy świata całego,
Abyś nas wszystkich wprowadził do żywota wiecznego:
Niechże dusze zmarłych wiernych, doznają twej litości,
Będące w mękach niezmiernych za swoje ułomności.
Uśmierz sprawiedliwość srogą, przebłagaj Ojca swego,
Męką i krwią twoją drogą; a z miłosierdzia twego,
Ugaś czyszczowe upały, odpuść im nieprawości,
Wprowadź ich do wiecznej chwały, do niebieskiej radości.
Po Requiescat.
Zmiłuj się nad niemi Panie! a z miłosierdzia twego,
Racz im darować karanie, więzienia czyszczowego:
Przez Jezusowe zasługi, któreć ofiarujemy;
Odpuść im grzechowe długi, pokornie cię prosimy.
Nas żyjących wspomóż Panie, byśmy się nie dostali
Na tak surowe karanie: gdy będziemy konali,
Spojrzyj okiem miłosiernem, o Panie Jezu Chryste!
A po tem życiu mizernem, daj życie wiekuiste.
[341]
uwaga.
|
Z położonych tu kilku Mszy czyli sposobów śpiewania na Mszy ś. dosyć będzie dla ludu po Parafijach, zwłaszcza nieumiejącego czytać, gdy się nauczy jednej n. p. pierwszej: Kyrie Ojcze łaskawy, która w melodyjach do różnych czasów roku jest zastósowona, także i drugiej: którą by niekiedy dla odmiany lub na Wotywach śpiewał: inne zaś, mogą służyć bądź klerykom po Seminaryjach, bądź młodzieży szkolnej do codziennego śpiewania, albo gdy sam Organista śpiewa. Na Mszach czytanych można śpiewać i pieśni stósowne do czasu, n. p. w Adwencie, Adwentowe i t. p. lub na cześć świętego, którego tego dnia Kościół pamiątkę obchodzi, albo też zastósowane do dni w tygodniu, jako to: w Poniedziałek, Pieśń o Trójcy ś. Po całym świecie; we Wtorek, o śś. Aniołach: Zawitaj wojsko; we Środę, o ś. Patronie Kościoła, lub Ojcze nasz; we Czwartek, o Najśw. Sakram. Lauda Sion; w Piątek, o Męce Pańskiej: Patris Sapientia; w Sobotę, o Najśw. M. P. Omni die; co zależyć będzie od miejscowego Rządcy Kościoła.
|
Skan zawiera grafikę.
|