Biblia Królowéj Zofii/Królewskie III

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Biblia Królowéj Zofii
Wydawca	Nakładem ks. Jerzego Henryka Lubomirskiego
Data powstania	XV w.
Data wyd.	1871
Druk	Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich
Miejsce wyd.	Lwów
Tłumacz	zbiorowy
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[242]

KRÓLEWSKIE III.

(XIII, 6).^[a]

...a modl syó̗ za myó̗, acz syó̗ nawrocy ró̗ka moya mnye. Y modlyl syo mó̗sz boszi oblyczu boszemu, y nawrocyla syó̗ ró̗ka krolyowa k nyemu, y uczinyla syó̗, iako drzewyey bila. Tedi kroi przemowyl ku mó̗szowy boszemu, rzekó̗c: Podz se mnó̗ do domu, abi obyad(o)wal, a obdaruió̗ cyó̗. Mó̗sz boszi otpowyedzal krolyowy: Bi my dal polowyczó̗ domu twego, nye poydó̗ s tobó̗, any gescz bó̗dó̗ chleba, any pycz wodi w tem myescye. bo my tak przikazano slowem boszim, gen my przikazal : Nye bó̗dzesz gescz chleba, any pycz wodi, any syó̗ wroczisz drogó̗, ió̗szesz prziszedl. Y odszedl gynó̗ drogó̗, a nye wrocyl syó̗ dró̗gó̗*, ió̗sz bil prziszedl do Betel. W tó̗ dobó̗ geden prorok stari bil w Betel, k nyemu prziszedszi sinowye gego, y rospowyedzó̗ oczczu swemu wszitko, czso bil uczinyl mó̗sz boszi tego dnya w Betel, a ta slowa, iasz bil mowyl ku krolyowy, rospowyedzely oczczu swemu. K nym ocyecz gich rzekl: Ktoró̗ drogó̗ odszedł? [243]Y ukazały drogó̗ sinowye gego, ió̗sz bil szedl mó̗sz boszi, gen bil prziszedl s Iuda. Y rzekl ku swim sinom: Osyodlaycye my osla. A gdisz osyodlaly, wsyadl y gechal za mó̗szem boszim, y nalyazl gy pod terebyntem, y rzekl: Tylysz mó̗sz boszi, genszesz prziszedl s Iuda? On otpowye: Iacyem. W tó̗ dobó̗ rzecze k nyemu: Podz se mnó̗ do domu, abi iadl chleb. On rzekl: Nye mogó̗ syó̗ wrocycz, any s tobó̗ gydz, any bó̗dó̗ gescz chleba, any bó̗dó̗ pycz wodi w tem myescye. bo mowyl pan ku mnye slowem boszim, rzekó̗cz: Nye bó̗dzesz gescz chleba, any pycz wodi tam, any syó̗ wrocysz drogó̗, ió̗sz tam przidzesz. On k nyemu rzekl: A iacyem prorok, iako y ti, a angyol mowyl ku mnye slowem boszim, rzekó̗cz : Poymy gy zasyó̗ s sobó̗ do twego domu, abi iadl chleb a pyl wodó̗. Selgal gym*, a poió̗l gy s sobó̗. y iadl chleb w domu gego, a pyl wodó̗. A gdisz syadl ku stolu, przemowyl pan ku prorokowy, gysz gy bil zasyó̗ prziwyodl. Y wzwolal ku mó̗szowy boszemu, gensze bil prziszedl s Iudi, rzekó̗cz: To mowy pan: Yszesz nye bil posluszen ust boszich, a nye chowalesz przikazanya boszego, gesz bil tobye przikazal pan bog twoy, a wrocylesz syó̗, a iadlesz chleb, a pylesz wodó̗ w tem myescye, gen przikazal tobye, abi nye iadl chleba any pyl wodi: nye bó̗dzesz pochowan w grobye oczczow twich. A gdisz iadl chleb, a pyl: osyod$||$lal osia swego prorok, gegosz bil zasyó̗ prziwyodl. A gdisz poydze precz: nalyazl gy lew na drodze y zabyl gy. Y bilo cyalo gego porzuczono na drodze, a ossyel stal podle gego, a lew stal podle cyala martwego. A mó̗szowye gydó̗cz, uzrzely cyalo porzuczone na drodze, a lwa stoió̗cego podle cyala. A prziszedszy do myasta, y roznyeszly, w nyemsze ten stari prorok bil. To usliszaw prorok ten, gen gy bil prziwyodl z drogy, rzekl: Mó̗sz boszi gest, gensze nye bil posluszen rzeczi ust boszich, y dal gy pan lwowy, y rostargal gy, y zabyl podle slowa boszego, gesz mowyl k nyemu. Y rzekl ku swim sinom: Osyodlaycye my osla. A gdisz osyodlaly, tedi on wsyadw na osla, y szedl a nalyazl cyalo gego porzuczone na drodze, y osla a lwa stoió̗ce podle cyala, y nye iadl lew cyala, any oslowy czso uczmyl. Tedi prorok wszó̗w mó̗sza boszego cyalo, y wloszil ge na osia, a wrocyw syó̗ y nyosl ge do myasta prorok stari, abi gego plakaly. Y poloszil gy w swem grobye, a plakaly gego rzekó̗cz: Byada, byada, bracye moy! A gdisz gy oplakaly, rzekl ku sinom swim: Gdi ia umró̗, pochowaycye myó̗ w grobye, w nyemszeto mó̗sz boszi pochowan, podle koscy gego poloscye koscy me. Bo richlo napelny syó̗ rzecz, ió̗sz mowyl a przepowyedzal slowem boszim przecyw oltarzu, gen gest w Betel, a przecyw wszitkim koscyolom modlebnim na gorach, gesz só̗ w myescyech Samarskich. Po tich slowyech nye odwrocyl syó̗ Geroboam z drogy swey nagorszey, ale zasyó̗ uczinyl z naposzlednyeyszego lyuda kaplani modl [244]gornich. ktokoly chcyal, napelnyl ró̗kó̗ gego, y bil kaplanem modl gornich. A prze tó̗ prziczinó̗ zgrzeszil dom Geroboamow, a wiwroczon y zagladzon z wyrzcha zemye.

XIIII.

Tego czasu roznyemogl syó̗ Abya, sin Geroboamow. Tedi rzekl Geroboam ku swey szenye: Wstanó̗c, przemyen odzenye na sobye, abi cyebye nye poznal, bi bila szona Ieroboamowa, a gydzi do Sylo, tu gdzesz gest Achias prorok ten, gen mowyl mnye, isze bich myal krolyowacz nad tymto lyudem. A wreszmy na swó̗ ró̗kó̗ dzesyó̗cz chlebow, a pokró̗tó̗, a ssó̗d myodu, gydzi k nyemu, bo on tobye powye, cso syó̗ ma przigodzicz temu dzecyó̗cyu. Y uczinyla szona, iako gey bil rzekl Geroboam. wstawszi, y szla do myasta Sylo, y nalyazla dom Achiaszow, a on nye mosze wydzecz, bosta syó̗ bile zamroczile oczi gego staroscyó̗. W tó̗ dobó̗ pan ku Achiaszowy rzekl: Owa, tocz szona Geroboamowa przidze$||$^[b] k tobye, abi ot cyebye radó̗ wszó̗la o swem sinu, gen nyemosze. To a to gey mow. A gdisz weszla, porzekla syó̗, bi nye bila ta, ktorasz bila. Ió̗sz gdisz usliszal Achias gydó̗c, a (o)na gydze we dzwyrzi, y rzecze: Wnydz , szono Geroboamowa. przecz syó̗ ginó̗ czinysz? a iam k tobye poslan twardi posel. Gydzy, a powyecz Geroboamowy: Tocz mowy pan bog israhelski: Przeto, yszem cyebye powiszil s poszrotkta* lyuda, a dalem cyó̗ nad moy lyud israhelski, wodzem ucziny w cyó̗, a rozdzelylem krolewstwo domu Dauidowa, a dalem ge tobye, y nye bilesz, iako sluga moy Dauid, gensze ostrzegal przikazan mich a naszlyadowal myó̗ ze wszego syercza swego, czinyó̗c czso bilo lyubo przed mim oblyczim, ale czinylesz szle nade wszitki, gysz bily przed tobó̗, a uczinyl gesz sobye bogy czudze a dó̗te, abi myó̗ ku gnyewu wsbudzil, a mnyesz zarzucyl za syó̗: przetosz ia przywyodó̗ wszitko zle na dom Geroboamow, a zagubyó̗ z Geroboamowa domu y psa y mdlego, a zarzuczonego y nanyszszego w israhelskem lyudu, a ocziscyó̗ ostatki domu Geroboamowa, iako wicziscyaió̗ gnoy asz do czistoti. Ktorzikoly zemró̗ z lyuda Geroboamowa w myescye, snyedzó̗ ge psy, a ktorzi zemró̗ na polyu, snye ge ptastwo nyebyeske. bo to mowyl pan. Przeto ti wstanó̗c, gydz do swego domu. a gdisz podzesz do myasta, w tó̗ dobó̗ umrze pacholyk, y bó̗dó̗ gego plakacz wszitci lyudze israhelsci, a pochowaió̗ gy. bo on sam bó̗dze wnyesyon do grobu z lyuda Geroboamowa. bo naleszono gest do nyego wszitko dobre ku panu bogu israhelskemu w domu Geroboamowye. A pan sobye ucziny krolya nad israhelskim lyudem, gen pobyge dom Geroboamow tego dnya a tego czassu. A pobyge pan bog dom israhelski, iako syó̗ rusza trescz w wodze, a wiplewye Israhel s zemye teyto dobrey, ió̗sz dal oczczom gych, a rozwyege ge za potok, bo czinyly [245]sobye lugy^[1], abi gnyewaly pana. A poda ge pan bog israhelsky prze grzechy Geroboamowi, gymysz zgrzeszil, a ku grzechu prziprawyl lyud israhelski. Tedi wstawszi szona Geroboamowa, y szla a prziszla do Tersa, a gdisz przestó̗pyla przes prog domowi, nalyazla, ano dzeczó̗ umarlo, a pochowaly ge. Y plakal gego wszitek dom israhelski podle slowa boszego, gesz mowyl przes slugó̗ swego Achiasza proroka. Ale gyny uczinkowye Geroboamowy, kako boiowal a krolyowal, popysani só̗ w ksyó̗gach uczinkow dny krolyow israhelskich. A dny, w nychsze krolyowal Geroboam, bilo lyat dwadzesszcya y dwye. Y skonczal Geroboam$||$ s swimy oczci, a Nadab, sin gego, krolyowal w myasto gego. Ale Roboam, sin Salomonow, krolyowal w Iuda. W genem a we trzidzesszcy lecyech bil Roboam, gdisz poczó̗l krolyowacz. a syedmnaczcye lyat krolyowal w Ierusalem myescye, gesz zwolyl pan, abi tu poloszil gymó̗ swe, ze wszech pokolen israhelskich. A bilo gymyó̗ macyerze gego Naama Naamanycska*^[2]. Y czinyl dom Iudow nyeprawye przed bogem, a gnyewaly gy na wszitkem, gesz czinyly oczczowye gych swimy grzechi. Bo takesz ony wzdzalaly tu oltarze a slupi a lugy na wszelkem przigorzu wisokem, a pod wszelkim drzewym rozdzanim. A bily tedi w zemy kaplany modlebny, a czinyly wszelke rzeczi ganyebne poganske, gesz pan pogubyl przed oblyczim israhelskim. A pyó̗tego lyata krolyowanya Geroboamowa* przyial Sechach*, krol Egypski, do Ierusalema, y pobral skarbi domu boszego a skarbi krolyowi, a wszitko podrapyeszil, a scziti zlote, gichsze bil nadzalal Salomon. W myasto gich Roboam naczinyl sczitow myedzanich, y dal ge wodzom sczitownim a tim, gisz ponoczowaly przede dzwyrzmy domu krolyowa. A gdisz chodzil krol do domu boszego, noszily ge cy, gysz myely urzó̗d naprzod chodzicz, a potem ge zasyó̗ przinosyly do chowatedlnyce odzenya sczitowego. A gyny uczinkowye Roboamowy a wszitko, czsosz czinyl, popysano gest w ksyó̗gach uczinkow krolewskich Iuda. Y bila walka myedzi Roboam a myedzi Geroboam po wszitki dny. Y skonal Roboam s swimy oczci, a pochowali s nymy w myescye Dauid. a gymyó̗ macyerzi gego Naama Naamanyczska*. Y krolyowal Abya, sin gego, w myasto gego.

XV.

A osmego naczcye lyata krolyowanya Geroboama, sina Nabatowa, krolyowal Abyas nad Iudó̗. Trsy lyata krolyowal w Ierusalemye. gymyó̗ macyerzi gego Macha, dzewka Absolonowa. A chodzil po wszech grzechoch oczcza swego, gesz przed nym czinyl, a nye bilo syerce gego swyrzchowane s panem bogem gego, iako syerce Dauida, oczcza gego. Ale prze Dauida dal gemu pan bog gego swyatloscz w Ierusalem, abi wskrzesyl sina gego po [246]nyem, abi stalo Ierusalem. przeto isze Dauid prawye czinyl przed bogem, a nye sstó̗powal ze wszego, czsosz gemu przikazowal pan bog gego, wszech dny sziwota gego, kromye uczinka Uriaszowa Eteyskego. Ale wszako bila walka myedzi Roboam a Geroboam wszego czasu sziwota gego. A gyny uczinkowye Abyaszowi, a wszitko, czsosz$||$^[c] czinyl, popysany w ksyó̗gach skutkow duyow krolyow Iuda. A bila walka myedzi Abyaszem a Geroboam. Y skonal Abyasz s swimy oczci, a pochowaly gy w myescye Dauid. A krolyowal Aza, sin gego, w myasto gego. A we dwudzestu lyat Geroboama, krolya israhelskego, poczó̗l krolyowacz Aza, krol Iudzski, y krolyowal geno a czterdzesszcy lyat w Ierusalemye. a gymyó̗ gego macyerzi Macha, dzewka Absolonowa. Y uczinyl Aza prawye^[3] przed oblyczim boszim, iako Dauid, ocyecz gego, a wignal kaplani modl s zemye, a ocziscyl wszelke szaradnoscy* modlebne, gesz bily uczinyly oczczowye gego. A nadto y Machó̗ macyerz swó̗ odwyodl, abi nye bila ksyó̗sznó̗ó̗ w szwyó̗cy tey modli Priapy^[4], na gey lugu, gysz bila poswyó̗cyla. A skazil iaskinyó̗ gey, a zlamal modló̗ ganyebnó̗, y spal(il) u potoka Cedron, ale koscyolow modlebnich na górach nye zatracyl. Ale wzdi syerce Aza swryrzchowano bilo s panem bogem gego wszech dny gego, a wnyosl ti rzeczi, gesz bil poswyó̗cyl ocyecz gego a slyubyl, w dom boszi, szrebron a zloto a ssó̗di. A bila walka myedzi Aza a Baza, krolem israhelskim, wszitkich dny sziwota gich. Zatim Baza, krol israhelski, wziaw (wzjaw) do zemye Iudowi, y udzalal wisokoscz^[5], abi nye mogl nygeden any wchodzicz any wichó̗dzicz* s stroni Azowi, krolya Iudzskego. Tedi Aza pobraw wszelke szrzebro a zloto, gesz bilo ostalo w skarbye domu boszego a w skarbye domu krolyowa, y dal ge w ró̗ce swim slugam. a poslal ge ku Benadowy, sinu Tabremonowu, sina Ezionowa, ku krolyowy Syrskemu, gysz bidlyl w Damasku, rzekó̗c: Uczwyrdzoni szlyub myedzi mnó̗ a myedzi tobó̗, myedzi oczcem twim a myedzi oczcem mim. Przetom poslal tobye dari, zloto a szrebro, a proszó̗, abi przidó̗cz wzruszil slyub, gysz masz s Bazó̗, królem israhelskim, acz ode mnye odidze. Tedi pozwolyl Benadab krolyowy Aza, poslal ksyó̗szó̗ta woyski swey po myescyech israkelskich, y pobyly Ation a Dan a Abeldom Macha, wszitkó̗ Cenerot, to gest wszitkó̗ zemyó̗ Neptalym. To usliszaw Baza, krol israhelski, przestaw wisokoscy dzalacz, wrocyl syó̗t do myasta Tersa. A zatym krol Aza poslal posli do wszitkey zemye Iudzskey, rzekó̗cz: Nyszadni nye bó̗dz wiyó̗t. Y odnoszily kamyenye wisokoscy y drzewye, gymysz bil dzalal Baza, y udzalal tym krol Aza myasto Gabaa-Benyamynske a Masfa. Ale gyny uczinkowye krolya Aza, a wszitka gego drustwa, a wszitko, csosz$||$ czinyl, a [247]myasta, iasz udzalal, to wszitko popysano w ksyó̗gach skutkow dnyow krolyow Iuda. Ale w gego staroscy bolyali gy nogy, y skonczal s swimy oczczi, a pochowan s nymy w myescye Dauid, oczcza swego. Y krolyowal Iozaphat, sin gego, w myasto gego. Ale Nadab, sin Geroboamow, krolyowal nad Israhelem drugego lyata Aza, krolya Iuda. a krolyowal nad israhelskim lyudem dwye lecye. Y uczinyl to, csosz gest zlego przed oblyczim boszim, a chodzil po scyeszkach oczcza swego a po grzeszech gego, k nymsze on prziprawyl israhelski lyud. Y przecywyl syó̗ gemu Baza, sin Achia, s rodu Yzacharowa, y zaby(l) gy w Gebeton, gesz gest myasto ffylystinske. bo Nadab a wszitek lyud israhelski bily obiegly Gebeton. Przeto zabyl gy Baza trzecyego lyata Aza, krolya Iuda, y krolyowal w myasto gego. A gdisz krolyowal, zbyl wszitek narod Geroboamow, a nye ostawyl nygenego sziwo z gego plemyenya, doió̗d gego nye zagladzil, podle slowa boszego, gesz mowyl przes slugó̗ swego Achiasza Sylonytskego, prze grzechi Geroboamowi, gymyszto zgrzeszil, a ku grzechu prziprawyl lyud israhelsky. a prze tó̗ wynó̗, ysze gnyewal pana boga israhelskego. Ale gyny skutkowye Nadabowy, wszitko czsosz czinyl, só̗ popysany w ksyó̗gach skutkow dny krolyow israhelskich. Y bila walka myedzi Aza, krolem Iudzskim, a myedzi Baza, królem israhelskim, wszitki dny sziwota gych. A trzecyego lyata Aza, krolya Iuda, krolyowal Baza, sin Achia, nad wszitkim israhelskim lyudem w Tersa, cztirzi a dwadzesszcya lyat. A czinyl zloscz przed panem, a naslyadowal Geroboama a grzechow gego, k nym przyprawyl isralski* lyud.

XVI.

W tó̗ dobó̗ tan przemowyl ku Hyeu^[6], sinu Anany, przecyw Bazowy, rzekó̗cz: Przeto iszem cyó̗ powiszil s nyskoscy prochu, a posadzilem cyó̗ wodzem nad lyudem mim israhelskim, a tisz takesz chodzil po drodze Geroboamowe, a prziprawyalesz lyud moy ku grzechu israhelski, abi myó̗ gnyewal przes gich grzechi: Owa, tocz ia posznó̗ poslyatki Bazowi, a poslyatki domu gego. a uczinyó̗ dom twoy iako dom Geroboamow, sina Nabatowa. Gen umrze od Baza w myescye, snyedzó̗ gy psy, a kto z gego rodu umrze na zemy, sznye gy ptastwo nyebyeske. O gynich skutcech Bazowich y to wszitko, csosz czinyl, y walki gego, zaly to nye gest popysano w ksyó̗gach dny krolyow israhelskich? Y skonal Baza s oczci swimy, a pochowan w Ter$||$^[d] sa, y krolyowal Ela, sin gego, w myasto gego. A gdisz bila prziszla rzecz bosza ku Hyeu prorokowy, sinu Anany, przecyw Baza y przecyw domu gego y przecyw wszemu zlemu, gesz bil uczinyl przed bogem, abi gy gnyewal swimy czini, abi bil iako dom Geroboamow: prze tó̗ prziczinó̗ gy zabyl, to gest Hyeua, sina Anany, proroka. Szostego [248]lyata a we dwudzestu Aza, krolya Iuda, krolyowal Hela, sin Baza, nad Israhelem w Tersa dwye lyecye. Y przecywyl syó̗ przecyw gemu sluga gego Zamri, wodz nad polowyczó̗ geszczczow. A gdisz genego czasu Hela potpyl sobye w Tersa, w domu Arsa, wlodarza Tersa: padl nayn Zamri, dwadzesszcya a ssyodmego lyata Aza, krolya Iuda. y krolyowal w myasto gego. A gdisz krolyowal, syedzó̗cz na stolczu gego, zbyl wszitek dom Bazow. a nye ostawyl s nyego any psa, ny blysznyego, ny przyiacyelya gego. A tak zagladził Zamri wszitek dom Baazow podle slowa boszego, gesz mowyl ku Bazowy przes Hyeu proroka, prze wszelke grzechi Bazowi, a grzechy Hela, sina gego, gymysz zgrzeszily a ku grzech(u) przywyedly lyud israhelski, gnyewaió̗cz pana boga israhelskego swimy marnoscyamy. ile gyny uczinkowye Hela, a wszitko, czso czinyl, popysany só̗ w ksyó̗gach uczinkow dny krolyow israhelskich. Syodmego a dwadzesszcya lyata Aza, krolya Iuda, krolyowal Zamri syedm dny w Tersa. A w ti czasy woyska obiegła bila Gebeton, myasto Fylystinske. A gdisz uszliszano, isze Zamri syó̗ sprzecywyl y zabyl krolya: y uczinyl tam krolya wszitek lyud israhelski Amri, gen bil glowa nad ricerstwem israhelskim tego dnya w stanyech. Tedi wstaw Amri, a wszitek Israhel s nym s Gebeton, y oblegly Tersa. A wydzó̗c Zamri ysze myasto bó̗dze dobito: szedw na syen^[7] y zaszegl syó̗ z domem krolyowim. Y umarl w swich grzeszech, gym(i) zgrzeszil, czinyó̗cz szle przed bogem, a chodzó̗cz po drodze Geroboamowye a po grzeszech gego, ysze ku grzechu prziwyodl israhelski lyud. Ale gyny uczinkowye Zamri, sprzecywyenstwa a nyemyloscy gego, ktore czinyl, popysany só̗ w ksyó̗gach skutkow dny krolyow israhelskich. Tego czasu rozdzelyl syó̗ lyud israhelski na dwye czó̗scy, gena czó̗scz przyió̗la Tebny, sina Ginetowa, chczó̗cz gy krolem uczinycz. a polowycza druga Amri. Y ostal syó̗^[8] ten lyud, gysz bil z Amri, przecyw lyudu, gysz syó̗ przidzerszal Tebny, sina Ginetowa. y umarl Tebny, a Amri krolyowal. Gednego a trsydzeszcy lyata Aza, krolya Iuda, krolyowal Amri nad Israhelem dwanaccye lyat. a w Tersa krolyow$||$al szescz lyat. Y kupyl goró̗ Samarskó̗ w Somer za dwye lybrze szrzebra, a zbudowal ió̗, a zdzal gymyó̗ myastu, gesz bil uczinyl, gymyenyem Semey* gesz gest gora bosza, albo gora Samarska. Y uczinyl Amri nyeprawye przed bogem , a czinyl zloscywye nade wszitki ti, gysz przed nym bily. A przidzerszal syó̗ wszitkimy obiczaymy skutkow Geroboamowich, sina Nabatowa, a grzechow, k nymsze przywyodl lyud israhelski, abi gnyewal pana boga israhelskego swimy marnoscyamy. Ale gyny uczinkowye Amri a boiowye gego, gesz myewal, to popysano w ksyó̗gach skutkow dny krolyow israhelskich. Y otpoczinó̗l Amri s swimy oczci, a po[249]chowan w Samary, y krolyowal Achab, sin gego, w myasto gego. Achab, sin Amri, krolyowal nad Israhelem ossmego a trzidzesszcy lyata Aza, krolya Iudzskego. A krolyowal Achab, sin Amri, nad Israhelem w Samary dwadzesszcya y dwye lecye. Y uczinyl Achab, sin Amri, nyeprawye przed bogem nade wszitki, gysz przed nym bily. a nye statczilo* gemu, abi syó̗ przidzerszal grzechow Geroboamowach, sina Nabatowa, ale nadto poió̗l sobye szonó̗ Gezabel, dzewkó̗ Mechabel^[9], krolya Sydonskego, y szedl a sluszil Baal, a modlyl syó̗ gemu. Y postawyl oltarz Baalowy w koscyle* Baal, gen bil udzalal w Samary, a udzalal lug, y przidzerszal syó̗ Achab swim skutkem, pobudzaió̗ pana boga israhelskego^[10], gysz bily przed nym. A za gego dny Achiel* s Betel udzalal Iericho. Gdisz bil Abyram, sin gego pyrwi, umarl, zaloszil ge. a w Segub, poslednym swim, postawil broni gego, podle slowa boszego, gesz bil mowyl przes Iosue, sina Nunowa.

XVII.

W tó̗ dobó̗ Elyas Tesbycsky, geden s tich, gysz bidlyly w Galaad, rzekl ku Achabowy: Zyw pan bog gest israhelski, przed gegosz oblyczim stoió̗, acz bó̗dze rosa albo deszcz tich lyat, lecz podle slow ust mich. A prziszlo slowo bosze k nyemu, rzekó̗c: Gydzi precz, a odicz przecyw wschodu sluncza, a skrig (skryj) syó̗ u potoka Karit, gen gest przecyw Iordanu, a tu s potoka pyg, a gawronom gesm przikazal, abi cyó̗ karmyly tam. Y odszedl a uczinyl podle slowa boszego. A gdisz odszedl, y syadl nad potokem Karit, gen gest przecyw Iordanu: przinosyly gemu gawrony chleb a myó̗so rano, takesz chleb a myó̗so wyeczor, a pyl s potoka. Tedi po nyektorich dnyoch wisechl potok, bo nye padal descz na zemyó̗. Y prziszedl glos boszi k nyemu, rzekó̗cz: Wstan, a gydzy$||$^[e] do Serepti* Sydonskey, bidlsze tu, bocyem przikazal geney wdowye, abi cyó̗ karmyla. Tedi on wstaw, y szedl do Sarepti Sydonskey. A gdisz prziszedl ku bronye myeszczskey: ziawyla syó̗ gemu nyewyasta wdowa, zbyraió̗c drwa. a wezwaw ió̗, rzeki k nyey: Day my malyutko wodi w ssó̗dze, acz syó̗ napyió̗. A gdisz ona poydze, chczó̗cz przinyescz: wzwola za nyó̗ rzekó̗c: Przinyesz my, proszó̗, y skibó̗ chleba w twey ró̗ce. Ona otpowye: Zyw gest pan bog twoy, ysze nye mam chleba, geno z garstkó̗ mó̗ki we ssó̗dze, a malyutko oleya w oleynyku. a przeto zbyram dwye drewnye, abich wszedszi, y uczinyla to sinu memu a mnye, abichowa to sznyadszi y umarla. Helyas rzeki k nyey: Nye boy syó̗, ale szedszi, uczin iakosz rzekla. Ale mnye s tey mó̗ki uczin napyrwey oprzasnek malyutki podpopyelni, przinyesysz my, a tobye y sinu twemu uczin potem. Bo to mowy pan bog israhelski: W só̗[250]dze nye bó̗dze ubiwacz mó̗ki, a w oleynyku oleya syó̗ nye umnyeyszi, asz do tego dnya, w ktori pan seszle deszcz na zemyó̗. Tedi ona szedszi, ucziny podle słowa Helyaszowa. y iadl on a ona a dom gey, a od tego dnya wyó̗cey w só̗dze mó̗ki nye ubiwalo, any w oleynyku oleya nye umnyeyszalo, podle slowa boszego, gesz mowyl przes Helyasza. Tedi syó̗ potem stalo, ysze syó̗ roznyemogl sin macyerze czelyadney, a bila na nyem przesylna nyemocz, tak isze nye mogl dichacz. Tedi rzecze Helyaszowy: Cso mnye a tobye mó̗szu boszi? wszedlesz ku mnye, abi wspomyenyoni bili zloscy me, abi zabyl sina mego? Helyas rzecze: Day my sina twego. A wszó̗w sina gey z gey lona, y nyosl gy do pokoia, tu gdzesz on bidlyl, y poloszil gy na swem loszu, y wolal ku panu, rzekó̗c: Panye bosze moy, takosz tó̗ wdowó̗, u nyeysze iakosz takosz sziwyó̗ syó̗, ti gesz zamó̗cyl, yszesz zabyl sina gey? A roszirzyw* syó̗, y poloszil syó̗ na dzecyó̗czu trsykrocz, a wolal ku panu, rzekó̗cz: Panye bosze moy, proszó̗, abi syó̗ nawrocyla dusza tego dzecyó̗cya w gego wnó̗trza. Y usliszal pan glos Helyaszow, y nawrocyla syó̗ dusza dzecyó̗cya weyn, y oszilo. Tedi Helias wszó̗w dzecyó̗, y poloszil gy w nysszem pokoiu domu, y dal macyerzi gego, rzekó̗c: Otocz sin twoy sziw gest. Y rzecze nyewyasta ku Helyaszowy: Iusz na tem gesm poznała, ysze gesz ti mó̗sz boszi, a słowo bosze prawe gest w uscyech twich.

XVIII.

Tedi po nyemalo dnyoch slowo bosze sstalo syó̗ ku Helyaszowy, w trzecyem lecye, rzekó̗cz: Gydzi, a ukasz syó̗ Achabowy,$||$ acz seszlyó̗ descz na zemyó̗. Y szedl Helyasz, abi syó̗ ukazal Achabowy, a bil glod wyelyki w Samary. Zatim Achab wezwal Abdiasza k sobye, starostó̗ domu swego, a Abdias bal syó̗ boga barzo. Bo gdi gubyla Gezabel proroki bosze, tedi on wszó̗w ssto prorokow, y schowal gych po pyó̗cy dzesyó̗t w iaskinyach, a karmyl ge chlebem a wodó̗. Y rzecze Achab ku Abdiaszowy: Gydzi do zemye ku rozmaytim studnyam wodnim, a na wszitki padoli, zaly snadz bó̗dzem moc nalescz korzen^[11], a odchowacz konye a muli, abi owszem nye zmarly dobitkowye. Y rozdzelylasta sobye wloscy, abi ge schodzily. Achab szedl na genó̗ drogó̗, a Abdias drugó̗ drogó̗ osobno. A gdisz bil Abdias na drodze: potka gy Helyas. A gdisz gy pozna, padl na swó̗ twarz, rzekó̗c: Tylysz, panye moy, Helyasz? On otpowye: Iacyem. Y rzekl: Szedw powvedz panu twemu: Helyas prziszedl. K temu on rzekl: Csom zgrzeszil, ysze myó̗ podasz, slugó̗ swego, w ró̗ce Achabowye, abi myó̗ zabyl? Zyw gest pan bog twoy, y sze nye lyuda any krolewstwa, dokó̗dbi myó̗ bil nye poslal pan moy, szukaió̗cz cyebye. A wszitci lyudze otpowyedzely: Nye go tu. Zaprzisyó̗gl wszelka krolewstwa a lyudzi, przeto [251]iszesz nye bil naleszon ti. A to my nynye mowysz: Gydzi, powyedz panu twemu: Helyas gydze. A gdisz ia odidó̗ ot cyebye: duch boszi odnyesye cyó̗ na myasto, gegosz ia nye wyem. A przidó̗c, powyem Achabowy, a on nye naydze cyebye, zabyge myó̗. a ia, sluga twoy, boió̗ syó̗ boga z mey mlodoscy. Zaly nye powyadano tobye, panu memu, cso bich uczinyl, gdi zabyiala Gezabel proroki bosze, iszem zatayl prorokow boszich, ssto mó̗szow, pyó̗czdzesyó̗t a pyó̗czdzesyó̗t w iaskinyach, a karmyl ge chlebem a wodó̗? A ti nynye mowysz: Powyedz panu twemu: Helyas gydze, abi myó̗ zabyl? Helyas rzekl: Zyw gest pan wszech zastó̗pow, przed gegosz oblyczim stoió̗, iszecz syó̗ dzisz gemu ukaszó̗. Tedi Abdias szedl przecyw Achabowy y powyedzal gemu. Y wiszedl Achab naprzecywo Helyaszowy, a uzrzaw gy, rzekl: Ty gesz ten, gensze zamó̗czasz lyud israhelski ? On rzekl: Nye smó̗cylem ia Israhela, ale ti a dom oczcza twego, geszeseye nye chowaly przikazanya boszego y naszlyadowaly Baalym. Ale tak poszly nynye, a zgromadz zbor ku mnye wszego israhelskego lyuda na goró̗ karmelskó̗, a prorokow Baal cztirzi ssta a pyó̗czdzesyó̗t, a prorokow lugowich, gysz gedzó̗ u stola Gezabel, cztirzissta. Tedi Achab poslal...$||$

Tu dwie karty wydarte.

(XX, 15)^[f]

...a trsydzesszcy. Y zlyczil po nych lyud wszitek sinow Israhelskich, syedm tysyó̗czow. Y wiszly o poludnyu, a Benadab pyl y opyl syó̗ w stanye swem, a krolyow dwa a trsydzesszcy s nym, gysz gemu prziszly na pomocz. Y wiszly slugy ksyó̗szó̗t wszitkich wloscy w pyrwem czele. Y poslal Benadab. Gyszto mu wskazaly, rzekó̗c: Mó̗szowye wiszly s Samariey. K nym on rzecze: Lyubo prze pokoy gydó̗, zgymaycye ge ziwo, lyubo przeto, abi boiowaly, ziwo ge wezmycye! A to tak wiszly slugy ksyó̗szó̗t wloscy, y ostatnya woyska szla za nymy. Y pobyl kaszdi mó̗sza tego, gen przecyw gemu szedl, y pobyegly Syrsci, a scygal ge israhelski lyud. y ucyekl takesz Benadab, kroi Syrsky, na konyu s geszczci swimy. A tak krol israhelski wiszedl, pobyl konye y wozi, a pobyl Syrskó̗ zemyó̗ ranó̗ wyelykó̗ barzo. Tedi przistó̗pyw prorok ku krolyow(i) israhelskemu, rzekl k nyemu: Gydzi, a posyl syó̗, a wydz, cso uczinysz. bo drugego lyata krol Syrski winydze przecyw tobye. A slugy krolya Syrskego rzekly k nyemu: Bogowye gor só̗ bogowye gych, przeto nas przemogly. Ale lepyey, abichom przecyw gym boiowaly na polyu, a przemoszemi ge. Przetosz ti tak uczin: Oddal wszelkego krolya od gego zastó̗pu, postaw w myasto gych ksyó̗szó̗ta, a uczin znowu, lyczbó̗ ricerstwa w myasto onich, gisz só̗ zbycy s twich, a konye w myasto kony drzewyeyszich, a wozi w myasto wozow, gyszesz drzewyey myal. Y bó̗dzem boiowacz przecyw gym na polyoch, a uzrzisz, ysze ge przemoszemi. [252]Y uwyerzil radze gich, a uczinyl tak. Przeto gdisz rok mynó̗l, zlyczil Benadab Syrske, y wzial na Affet, abi boiowal przecyw israhelskemu lyudu. A zatym takesz sinowye israhelsci zlyczeny só̗, a nabrawszi pokarma, y wigely przecyw gym, iako dwye male stadze koz. Ale Syrsci napelnyly só̗ wszitkó̗ zemyó̗. W tó̗ dobó̗ geden mó̗sz boszi przistó̗py ku krolyu israhelskemu, rzekl: Tocz mowy pan bog: Przeto isze rzekly Syrsci: bog gorni gest gich, a nye bog dolow: dam wszitko sebranye to wyelyke w ró̗kó̗ two, a wzwyecye, yszem ia pan. Y zrzó̗dzaly syedm dny przecyw sobye y Syrsci y ony czola, a syodmego dnya sstal syó̗ boy. y pobyly Syrskich sinowye israhelsci ssto tysyó̗czow pyeszich genego dnya. Y ucyekly cy, gysz bily ostaly, do Affet myasta, a padl mur na dwadzeszcya a na syedm tysyó̗czow lyudzi, gisz bily ostaly. A zatym Benadab ucyekaió̗, wszedl w myasto do przebitka, gen bil$||$ wnó̗trz przebitka, y rzekly gemu slugy gego: Sliszelysmi, ysze krolyowye domu israhelskego myloscywy só̗. przetosz opaszmi syó̗ wormy (wormi) po naszich byodrach, a powrozi wloszimi na nasze glowi, winydzmi przecyw krolyu israhelskemu. zalycz snad* nas zywy. Y opasaly byodri swe wormy, a wloszily powrozi na swe glowi, y prziszly ku krolyowy israhelskemu, rzekó̗c: Sluga twoy Benadab mowy: Proszó̗, abi myó̗ szywyl. On rzecze: Gestly gescze zyw, brat moy gest. To przyió̗ly mó̗szowye za sczó̗scye, a ró̗cze pochicyly slowo ust gego, y rzekly: Brat twoy Benadab zyw gest. On rzekl: Gydzcye, a przywyedzcye gy ku mnye. Y wiszedl k nyemu Benadab, y wszó̗l gy na swoy woz, rzekó̗c: Myasta, iasz wszó̗l ocyecz moy oczczu twemu, nawroczó̗ tobye. a ulycz nadzalay w Damaszku sobye, iako naczinyl ocyecz moy w Samary, a ia smyrzyw syó̗ s stobó̗, odidó̗ó̗ od cyebye. A smyrzil syó̗ s nym y puscyl gy precz. Tedi geden mó̗sz s sinow prorokowich rzecze ku swemu towarziszowy slowem boszim: Zbyg (zbij) myó̗! A on nye chcyal gego zbycz. Gemu on rzekl: Przeto iszesz nye chcyal sliszecz glosu boszego: owa, odidzesz ode mnye, a zabyge cyó̗ lew. A gdisz malyutko odidze od nyego, nalyazw gy lew y zabyl gy. Ale on nalyazl mó̗sza drugego, rzeki k nyemu: Byg myó̗! Gensze byl gy a ranyl. Tedi szedl prorol* y nalyazl krolya na drodze, przemyenyw posucym (posuciem) prochu usta a oczi swoy. A gdisz krol poydze, wzwola k nyemu, rzekó̗c: Sluga twoy wiszedl boiowacz blysko, a gdisz pobyegl mó̗sz geden, prziwyodl gy ktosz ku mnye, rzekó̗c: Strzesz mó̗sza tego! a ucyeczelycz, bó̗dze dusza twa za gego duszó̗, albo lybró̗ szrzebra za to dasz. A gdisz ia, smó̗cyw syó̗, y tam y sam syó̗ obraczal, natichmyast kamosz syó̗ podzal. K nyemu krol israhelski rzekl: To gest só̗ó̗d twoy, genszesz sam zgodl(!) Tedi on natichmyast sstarl proch s swey twarzi, y poznal gy kroi, isze bil geden s pro[253]rokow. On k nyemu rzekl: To mowy pan: Przeto iszesz puscyl mó̗sza dostoynego szmyercy z ró̗ki twey: bó̗dze dusza twa za gego duszó̗, a lyud twoy za lyud gego. Y wrocyl syó̗ krol do domu swego, potó̗pyw to sliszó̗cz, a gnyewaió̗cz syó̗ prziszedl do Samariey.

XXI.

A po tich slowyech, bila tego czasu wynnycza Nabotowa Gezrahelskego, iasz bila w Gezrahel podle syeny Achabowi, krolya Samarskego. Y mowyl Achab ku Nabotowy, rzekó̗c: Day my wynnyczó̗ swó̗, acz uczinyó̗ sobye zagrodó̗ szelnó̗, bo my gest w só̗sydzstwye a blyssku mego domu. a dam tobye za$||$^[g] nyó̗ wynnyczó̗ lepszó̗, a gestlycz syó̗ podobnycy zda, dam cy szrzebra zacz stoy (stoi). K temu otpowye Nabot: Smyluy syó̗ nade mnó̗ pan, abich nye dal dzedzicstwa oczczow mich tobye. Tedi prziszedl Achab do domu, gnyewaió̗cz syó̗ a gorlyó̗c syó̗ s tego slowa, gesz mowyl k nyemu Nabot Gezrahelytski, rzekó̗c: Nye dam tobye dzedziczstwa oczczow mich. A porzucyl syó̗ na losze swe, obrocyw twarz swó̗ k scyenye, y nye iadl chleba. Tedi wszedszi k nyemu Gezabel, szona gego, y rzecze k nyemu: Cso gest tego, z nyegosz syó̗ zasmó̗cyla dusza twa, a przecz nye gesz chleba? On gey otpowye: Mowylem ku Nabotowy Gezrahelskemu, rzekó̗c gemu: Day my swó̗ wynnyczó̗, a weszmy za nyó̗ pyenyodze, a gestly syó̗ lyuby tobye, dam za nyó̗ lepszó̗ wynnyczó̗. A on rzekl: Nye dam tobye wynnyce mey. Y rzecze Gezabel, szona gego, k nyemu: Wyelykey slawó̗tnoscy gesz, a dobrze sprawyasz krolewstwo israhelske! Wstan, a gedz chleb, a bó̗dz dobrzey* miszly. Ia tobye dam wynnoczó̗* Nabotowó̗ Gezrahelskego. Tedi napysawszi lysti gynyenyem Achabowim, a znamyonawszi gy pyrscyenyem gego, posala ku urodzenszym, gysz bily w myescye gego a bidlyly s Nabotem. A to bilo pysano na lycyech: Przikazcye post, a kaszcye syedzecz Nabotowy myedzi urodzenszimy lyuda, widaycye dwa mó̗sza sini Belyal, acz krzywe swyadeczstwo powyeta: Zlorzeczil Nabot boga a krolya. wiwyedzcye gy a ukamyonuycye, a tak umrze. Y uczinyly myesczanye gego y urodzenszi a lepszi, gysz bidlyly s nym w myescye, iako gym przikazala Gezabel a iako bilo napysano na lyscyech, gesz bila k nym poslala. Y przikazaly post, a syedzecz kazaly Nabotowy myedzi pyrwimy z lyuda. A przy wyodsz(i) dwa mó̗sza, sini dyablowa, kazaly gyma syedzecz przecyw gemu. Tedi ona, to czusz^[12] mó̗szowye Belyal, rzeklasta przecyw gemu swyadeczstwo przed wszitkim lyudem: Przeklynal Nabod boga a krolya. Przetosz wiwyodszy gy z myasta, ukamyonowaly y poslaly ku Gezabel, rzekó̗cz: Ukamyonowan Nabod y umarl. Tedi syó̗ sstalo, gdisz usliszala Gezabel Nabota, ysze ukamyonowan a umarl, rzekła ku Achabowy: Wstan, wwyó̗sz syó̗ [254]w wynnyczó̗ Nabotowó̗ Gezrahelycskego, gen nye chcyal pozwolycz tobye a dacz gey a wszó̗cz pyenyó̗dze za nyó̗. bo nye szyw Nabot, ale umarl. Tedi uszliszaw Achab, ysze umarl Nabot, wstal y ial do vynnyce Nabotowi, abi syó̗ w nyó̗ wwyó̗zal. W tó̗ dobó̗ przemowyl pan ku Elyaszowy Tezbyczskemu, rzekó̗cz: Wstan, gydz naprzecywo Achabowy krolyowy, gen gest w Samary, owa,$||$ tocz gydze do wynnyce Nabotowye, abi syó̗ w nyó̗ wwyó̗zal. mowyó̗cz k nyemu: Tocz mowy pan bog: Zabylesz, a nad to wszó̗lesz, a potem prziczinysz. Tocz mowy pan: Na temto myescye, na nyemsze lyzaly krew psy Nabotowó̗, bó̗dó̗ lyzacz y twó̗ krew. Y rzekl Achab ku Helyaszowy: Azalysz nalyazl na mnye sobye nyeprzyiacyelya? On rzekl: Nalyazl. przeto yszesz syó̗ oddal na to, abi czinyl zloscz przed oblyczim boszim. Przeto tocz mowy pan: Owa, tocz ia prziwyodó̗ na cyó̗ zle, a podetnó̗ poszlyatky twe, a zbyió̗ s Achab asz do psa y mdlego y poszlednyego s Israhela, a uczinyó̗ dom twoy, iako dom Geroboamow, sina Nabotowa, a iako dom Baza, sina Achia, przeto iszesz to uczinyl, abi myó̗ roznyewal a ku grzechusz przywyodl Israhel. K temu takesz o Gezabel mowyl pan, rzekó̗c: Psy sznyedzó̗ Gezabel na polyu Gezrahelskem. A umrzely Achab w myescye, sznyedzó̗ gy psy. gestly umrze na polyu, sznyedzó̗ gy ptaci nyebyesci. Przeto nye bil drugy taki, iako Achab, gen syó̗ na to dal, abi czinyl zle przed oblyczim boszim, y pobudzala gy szona gego Gezabel, tak ganyebni uczinyl syó̗, ysze naszlyadowal modl, gesz bily uczinyly Amorey, gesz skaszil pan od twarzi sinow israhelskich. A tak gdisz usliszi Achab ti iste rzeczi: rozdarl na sobye odzenye swe, a odzal cylycyum cyalo swe, y poscyl syó̗, a spal w worze, a chodzil, zwyesyw glowó̗. Tedi potem przemowyl pan ku Helyaszowy, rzekó̗cz k nyemu: Wydzalesz, ysze syó̗ pokorzil Achab przede mnó̗? a przeto, isze syó̗ pokorzil prze myó̗, nye przepusczó̗ zlego za gego dny, ale we dnyoch sina gego uczinyó̗ wyele złego nad gego domem.

XXII.

Zatym mynó̗la trsy lyata przes boia myedzi Syrskó̗ zemyó̗ a israhelskó̗. A w trzecyem lyecye przyial Iozaphat, krol Iuda, ku krolyowy Israhel. Y rzekl krol Israhel ku slugam swim: Nye wyecye, ysze nasze gest Ramot Galaad, a myeszkami ge wszó̗cz z ró̗ku krolya Syrskego? Y rzecze ku Iozaphat, krolyowy Iuda: Podzeszly se mnó̗ ku boiowanyu do Ramot Galaat? Tedi Iozaphat ku krolyowy israhelskemu rzecze: Iakom ia, tako i ti. lyud moy a lyud twoy gena rzecz só̗ó̗. geszczci moy a geszczci twoy. Y rzecze Iozaphat ku krolyowy israhelskemu: Patrzi, proszó̗ cyebye, ziawyenya boszego dzisz. Tedi kroi israhelski sebraw prorokow blyz ku cztirzem sstom mó̗szow, y rzecze k nym: Mamly gydz do [255]Ramot Galaad boiowacz, czily nycs? Gemu ony otpowyedzely: Gydz, a dacz ge pan w ró̗kó̗ krolyowó̗. Y rzekl Iozaphat: Azaly nye proroka boszego tu, bichom gego pitaly? Y rzecze krol is$||$^[h]rahelski ku Iozaphatowy: Ostal geden mó̗sz, przes ktorego moszem opitacz pana. ale ia gego nye nawydzó̗, bo nye prorokuge my dobrego, ale zle, Mycheas, syn Gemlya. Iozaphat rzecze: Nye mow tak krolyu. Tedi krol israhelski powolaw genego urzó̗dnyka^[13], k nyemu rzekl: Richlo prziwyedz Mychea, sina Gemlya. A w tó̗ dobó̗ krol israhelski a Iozaphat, krol Iuda, syadlasta oba kaszdi na stolczu swem, odzan ruchem krolewskim, na myeszczczu podle broni Samarskey, a wszitci proroci prorokowaly przed nyma. Y uczinyl sobye Sedechias, sin Kanaan, rogy szelyazne y rzekl: Tocz mowy pan: Tymto rozdrzesz zemyó̗ Syrskó̗, asz ió̗ y zgladzisz. A wszitci proroci takesz prorokowaly, rzekó̗c: Wzidzi do Ramot Galaad, a gydzi sczó̗stnye, a poda pan w ró̗ce krolyowi nyeprzyiacyele twe. A zatim posel, gen bil szedl, abi wezwal Mycheasza, mowyl k nyemu rzekó̗cz: Owa, tocz wszitci proroci genimy usti dobre rzeczi krolyowy prorokuió̗. Przeto takesz y ti zrownay syó̗ s nymy, mow dobre. Mycheas rzecze: Zyw gest pan, ysze czsoszkoly powye my pan, to bó̗dó̗ mowycz. To rzekw, y prziszedl ku krolyowy. Y rzecze gemu krol: Mychea, mamly gechacz do Ramot Galaat boiowacz, czily nyechacz ? On otpowye: Wstaw, gydzi wyesyele, a poda ge pan w ró̗ce krolyowye. Tedi kroi rzeki k nyemu: Pyrwe wtore^[14] zaprzisyó̗gam cyó̗, abi my nye mowyl, gedno cso prawdzywego gest, w gymyó̗ bosze. On rzekl: Wydzalem wszitek Israhel rozbyegszi syó̗ po gorach, iako owce nye maió̗cz pastirza. y rzekl pan: Nye maió̗ pana cyto, wrocz syó̗ kaszdi do swego domu w pokoiu. W tó̗ dobó̗ krol israhelski ku krolyowy Iozaphatowi iudzskemu rzecze: Azalym tobye nye rzekl, ysze my nye prorokuge dobrego, ale zawszgy zle ? Ale on nad to rzecze: Przeto slisz slowo bosze: Wydzalem pana syedzó̗c na stolczu swem, a wszitek zastó̗p nyebyeski stoió̗cz podle gego na prawyci y na lewyci. Y rzekl pan: Kto oklama Achaba, krolya israhelskego, abi gechal y padl w Ramot Galaad? Y rzekl geden na lewyci slowa taka, a drugy gynaka. Zatym wistó̗pyw duch, y stal przed bogem, rzekó̗cz: Ia gy oklaman. Gemusz rzekl pan: Na czem? A on rzecze: Winydó̗ a bó̗dó̗ duch lsziwi (łżywy) w uszcyech wszitkich prorokow gego. Y rzekl pan: Oklamay, a przemosz! wiszedw, uczinysz tak! Przeto iusz dal pan duch lsziwi w usta wszech twich prorokow, gysz tu só̗, a pan mowyl przecyw tobye zle. Tedi przistó̗pyw Sedechias, sin Kanaan, y uderzil Mychea w lyce, rzekó̗c: Tedi nyechal$||$ myó̗ duch boszi, a mowyl tobye? Y rzecze Mychea: Uzrzisz tego dnya, gdisz wnydzesz do [256]pokoia wnó̗trzney komori, abi syó̗ skril. Y rzecze krol israhelski: Wezmycye Mychea, acz ostanye u Amona, ksyó̗szó̗cya myesczkego, a u Ioas, sina Amalechowa. Rzeczcyesz gyma: Tocz mowy krol: Wsadzcye tego mó̗sza w cyemnyczó̗, a chowaycye gy chlebem zamó̗tka a wodó̗ truchloscy, doió̗d syó̗ nye wroczó̗ w pokoiu. Tedi rzecze Mycheas: Wrocyszly syó̗ w pokoiu: nye mowyl pan przes myó̗! Y rzecze: Sliszcye wszitci lyudze to! Gechal krol israhelski a Iozaphat, krol Iuda, do Ramot Galaat. Tedi krol israhelski ku Iozaphat rzekl: Wezmy zbroió̗, wnydzisz w boy, a oblecz syó̗ w me^[15] odzenye. A zatym krol Israhel, przemyenyw swoy odzew, y wszedl w boy. Ale krol Syrski przikazal ksyó̗szó̗tom wozowim dwyema a trsyem dzesstom, rzekó̗c: Nye bó̗dzecye boiowacz przecyw wyó̗czszemu a mnyeyszemu any szadnemu, geno przecyw krolyowy israhelskemu samemu. A gdisz uzrzely ksyó̗szó̗ta wozowa Iozaphata, umyel]]y*^[16], bi on bil krol israhelski, a rzucywszi syó̗ nayn, y boiowaly przecyw gemu. Y wzwolal Iozaphat, y zrozumyely ksyó̗szó̗ta wozowa, ysze nye krol israhelski, y nyechaly gego. Zatym geden mó̗sz napyó̗l ló̗czisko, w nyeistnoscz^[17] strzelyl strzaló̗, a na {{roz|god]]ó̗ zastrzelyl krolya israhelskego myedzi plucem a myedzi szoló̗tkem. Tedi on rzekL wosznyci swemu: Obrocz ró̗kó̗ swó̗, wiwyezisz myó̗ z woyski, bocyem cyó̗szko ranyen*. Y sstal syó̗ boy tego dnya, a krol israhelski stal na swem wosze przecyw Syrskemu, y umarl k wyeczoru. y cyekla krew z rani w woz. A zatim sluszebnyk wzwola po wszitkey woyscze, pyrwey nysz slunce zaszlo, rzekó̗cz: Wrocz syó̗ kaszdi do swego myasta a do zemye swey. A tak umarl krol, y donyesyon do Samariey, y pochowaly krolya w Samary, a umily woz w Samarskem stawku, y lyzaly psy krew gego, a wó̗dzidla umily podle slowa boszego, gesz bil mowyl. Ale gyny skutci Achab y wszitko, czsosz czinyl, a dom s wslunowich* koscy, gysz bil udzalal, a wszech myast, ktore udzalal, to wszitko popysano w ksyó̗gach uczinkow dny krolyow israhelskich. A tak skonal Achab s swimi oczci, a krolyowal Otozias*, sin gego, w myasto gego. Ale Iozaphat, sin Aza, poczó̗l krolyowacz nad Iudó̗ czwartego lyata Achaba, krolya israhelskego. W pyó̗cy a we trsyech dzesstoch lecyech bil, gdisz poczó̗l krolyowacz. a dwadzesszcya y pyó̗cz$||$^[i] lyat krolyowal w Ierusalemye. A gymyó̗ macyerze gego Azuba, dzewka Salay. A przidzerszawal syó̗ wszitkimy czini drog Aza, oczcza swego, a nye oddalyal syó̗ od nych a czinyl to, czsosz prawego przed bogem. Ale wszdi gornich modl nye zatracyl, bo gescze lyud obyatowal a palyl obyati na wisokoscyach. Y myal pokoy Iozaphat s krolem israhelskim. A skutkowye gego, gesz czinyl, a boiowye, popysany só̗ w ksyó̗gach skutkow dny krolyow [257]Iuda. A takesz ostatek kaplanow modlebnich, gysz bily ostaly za dny Aza, oczcza gego, zatracyl s zemye. Any bil tego czasu krol ustawyon w Edom. A naczinyl bil Iozaphat korabyow na morze, abi na nych plinó̗l do Offyr po zloto, a nye mogly na nych gydz, isz syó̗ zlamali w Assyongaber. Tedi rzekl Otosyas, sin Achabowr, ku Iozaphatowy: Nyechay gydó̗ slugy me s twimy slugamy na korabyoch. y nye chcyal Iozaphat. Y skonczal s swimy oczci Iozaphat, a pochowan s nymy w myescye Dauid, oczcza swego. Y krolyowal Ioram, sin gego, w myasto gego. Ale Otosyas, sin Achabow, bil poczó̗l krolyowacz nad israhelskim lyudem w Samary syodmego naczcye lyata Iozaphata, krolya Iuda. A krolyowal nad Israhelem dwye lecye, a czinyl nyeprawye przed bogem, a przidzerszawal syó̗ drogy oczcza swego a macyerze swey, a drogy Geroboamowi, sina Nabatowa, gen przywyodl lyud israhelski ku grzechu. A sluszil Baal a modlyl syó̗ gemu, a roznyewal pana boga israhelskego podle wszego, cso czinyl ocyec gego.

Karty kodeksu szaroszpatackiego

1. Karta kodeksu nr 107
2. Karta kodeksu nr 108
3. Karta kodeksu nr 109
4. Karta kodeksu nr 110
5. Karta kodeksu nr 111
6. Karta kodeksu nr 112
7. Karta kodeksu nr 113
8. Karta kodeksu nr 114
9. Karta kodeksu nr 115

1. „Lucos“ (Wulg.), gaje.
2. „Ammanitis“ (Wulg.).
3. „Rectum“
4. „Ne esset princeps in sacris Priapi“.
5. „Rama“ (Wulg.).
6. Wulg. „Ichu“.
7. „Palatium“ (Wulg.), pałac.
8. „praevaluit".
9. „Ethbaal“ (Wulg.).
10. Wypuścił w tém miejscu: „super omnes reges Israel".
11. „herbam“ (Wulg.).
12. scilicet ut.
13. „Eunuchum quendam“ w Wulg.
14. Iterum atque iterum.
15. W Wulg.: „vestibus tuis“.
16. suspicati sunt.
17. in incertum (Wulg.).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: zbiorowy i tłumacza: zbiorowy.