Heidi
>>> | Dane tekstu||
Autor | ||
Tytuł | Heidi | |
Wydawca | Wydawnictwo Polskie | |
Data wyd. | 1934 | |
Miejsce wyd. | Poznań | |
Tłumacz | Franciszek Mirandola | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Cały tekst | |
| ||
Indeks stron | ||
Artykuł w Wikipedii | ||
Galeria grafik w Wikimedia Commons |
JOANNA SPYRI
HEIDI
PRZEKŁAD AUTORYZOWANY
F. MIRANDOLI
NAKŁADEM WYDAWNICTWA
POLSKIEGO W POZNANIU
Rozdz. | Str. |
1. W drodze do Halnego Dziadka | 1 |
2. U dziadka | 14 |
3. Na pastwisku | 20 |
4. U babki | 32 |
5. Wizyta, potem zaś druga, większe mająca następstwa | 44 |
6. Nowy rozdział i same nowe rzeczy | 54 |
7. Panna Rottenmeier przeżywa niespokojny dzień | 62 |
8. W domu pana Sesemanna panuje ciągły niepokój | 76 |
9. Pan domu dowiaduje się różnych, dotąd nieznanych rzeczy | 86 |
10. Babunia | 92 |
11. Heidi ma się z jednej strony lepiej, z drugiej gorzej | 101 |
12. W domu pana Sesemanna straszy | 106 |
13. Powrót na halę w wieczór letni | 116 |
14. Dzwony niedzielne | 131 |
15. Przygotowania do podróży | 144 |
16. Gość na hali | 151 |
17. Odpłata | 159 |
18. Zima w osiedlu | 167 |
19. Zima trwa dalej | 176 |
20. Wieści od dalekich przyjaciół | 182 |
21. Dalszy bieg spraw na hali | 196 |
22. Dzieje się coś, czego nikt nie oczekiwał | 204 |
23. Rozstanie z nadzieją powrotu | 216 |
Str. | |
Chcę zobaczyć, co tam jest w środku, w chacie |
13 |
Weź to sobie, ja mam już dość |
25 |
Jestem Heidi i na tem koniec |
58 |
Siedziała tedy samotnie i dumała, jak też może teraz wyglądać hala, jak lśnią w słońcu żółte kwiatki i wszystko wokół, śnieg, góry i doliny |
81 |
Blask księżyca padał do sieni jasną smugą, a w świetle tem ujrzeli białą, nieruchomą, postać stojącą na progu |
112 |
Korzystając z tego, przedstawiła przyjaciółce wszystkie po kolei |
194 |
Stąpnij mocno — poradziła Heidi | 210 |
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Johanna Spyri.