Zbuntowane i zwyciężone
>>> | Dane tekstu||
Autor | ||
Tytuł | Zbuntowane i zwyciężone | |
Podtytuł | Powieść fantastyczna | |
Wydawca | Instytut Wydawniczy Inwalidów Wojennych i Byłych Wojskowych | |
Data wyd. | 1925 | |
Druk | Tłocznia Tow. „Straży Kresowej“ | |
Miejsce wyd. | Warszawa | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Cały tekst | |
| ||
Indeks stron |

Pierwotni ludzie uważali kobietę za istotę tajemniczą, magiczną, świętą, niebezpieczną dla mężczyzny. Była dla nich królową-matką, wyrocznią, sędzią. Z biegiem czasu kobieta stała się, jak to zawsze bywa „o zmierzchu bóstwa”, — istotą niższą i pogardzaną.
Ludzie współcześni poniżyli kobietę jeszcze bardziej, pożądając jej i nie zaglądając do jej duszy.
Nic więc dziwnego, że kobieta, w której żyłach płynie krew bóstwa, władczyni i niewolnicy, umie obdarzać jak królowa, miłować, jak bogini, nienawidzieć i zemsty dokonywać — jak zbuntowana niewolnica z rodu możnych władców.
F. A. Ossendowski. „The last struggle”
