Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 24

Biblia Królowéj Zofii

Genesis

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26
27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50

Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego

* – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, $||$ – koniec strony w kodeksie

¹  I bil gest Abraham stari kmyecz wele lat, a pan bog we wszem gemu pozegnal.

²  Y rzekl kaznyeny (?) bó̗dzczye (?) w domu^[2] swego starsego, genze bil wlodarzem nad gego wszym sbozym: Polosz ró̗kó̗ swó̗ pod me lyó̗dzwye,

³  abich czyó̗ zaprzysszó̗gl, gospodzynem mogym bogem nyeba y zemye, abi memu synu nye poymowal zoni dzewky Chananeyskich, myedzy gymyzto bidlimi.

⁴  ale gydzi ku rodzynye mey, a tamo ottó̗d poymy memu synu Ysaakowy zonó̗.

⁵  Y rzekl gest sluga, yze nye bó̗dze zona sam gydz chczecz do teyto zemye se mnó̗. Y rzekl sluga: Ay nye poyó̗cz (?) syna tam do teyto zemye, s ktoreyze* to wiszedl.

⁶  Otpowyedzal Abraham: Choway syó̗ tego, abi nye wodzil syna tamo s sobó̗.

⁷  Pan bog nyeba y zemye, genze myó̗ wszó̗l s domu oczcza mego a z zemye, w nyeyzem szyó̗ to narodzyl, genze ku mnye mowyl a y przysyó̗gl rzekó̗cz: Twemu syemyenyu dam tuto zemyó̗, tenczy posle swego angyola przed tobó̗, a ottó̗d poymyesz sonó̗ synu memu.

⁸  A paklybi zona nye chczyala sam przycz, nye bó̗dzesz przysyó̗gy wynyen. Ale syna mego nye wodzy tam zassyó̗.

⁹  Tegdi sluga polozy w ró̗kó̗ pod byodra Abrahamowi swego pana, y przyssyó̗gl gemu na ta slowa.

¹⁰  A poyó̗l dzessyó̗cz wyelbló̗dow s stada pana swego, y gydzy* nabraw sbosza s sobó̗, y yachal gest. Y przygedze do Mezopotamya, myasta Nachorowa.

¹¹  A gdisz bil wyelblodi ostawyl przed myastem u studnycey wyeczor tegoto czassu, gegoszto czasu myali zoni po wodó̗ chodzycz:

¹²  pocznye syó̗ modlycz panu bogu arzkó̗cz: Panye boże Abrahamow, racz my syó̗ wzyawycz dzysz, a ukasz swe myloserdze panu memu Abramowy.

¹³  Otocz ya stoyó̗ u studnycey, a dzewky tich mye$||$^[a] szczan winydó̗ wodi czyrzpacz.

¹⁴  Przetosz dzewka, ktorey ya rzekó̗: Nachil twego wyadra, acz syó̗ napyyó̗, a ona rzekla: Pyy, a y twymczy wyelbló̗dom dam pycz,ba bila^[3], ktoró̗sz przyprawyl Isaakowy swemu sludze. Acz ya potem urozumyem, yze bog uczynyl myloszerdze swemu sludze panu memu.

¹⁵  W ten czasz poydze dzewka Rebeca Batuelowa, syna Melche, zoni Nachorowi, brata Abramowa, nyosó̗cz wyadro na pleczoma,

¹⁶  dzewka wyelmy sliczna, panna przekrasna, mó̗za nye znala. A ta przysla ku studnyczi, y napelnyla swe wyadro. A gdisz syó̗ zassyó̗ wroczyla,

¹⁷  podkayó̗ onto sluga, y rzecze: Day my syó̗ malo wodi napycz s swego wyadra.

¹⁸  A ona otpowye: Pyy moy panye. A richlo seymye wyadro s pleczu, y dala gemu pycz,

¹⁹  a on syó̗ napyl. Y rzecze gemu: Takyesz y twogim wyelbló̗dom naczyrpnó̗.

²⁰  A wdawszy wodó̗ w slub (żłób), y byeszala zasszyó̗ ku studnyczi, y naczyrpnó̗la wodi y dala wszem wyelbló̗dom pycz.

²¹  A on wzgló̗dal na nyó̗ tagemnye. chczal wzwyedzecz, uczynyly bog prze proszbó̗ gego, czyly nyczs.

²²  A gdisz syó̗ napyly wyelbló̗dowy^[4],

²³  tedi on rzeki k nyey: Czyyasz ty dzewko? powyedz my, gestly ktora schrona w domu oczcza twego? mozely bicz przebitek u nyego ktori?

²⁴  A ona otpowye: Yacz yesm dzewka Batuelowa, syna Nachorowa, gegosz Melcha urodzyla.

²⁵  Y rzekla gest opyó̗cz: Plew a szana gest dosycz u nas, a chroni dosycz ku przebitku.

²⁶  Tedi ten czlowyek pokló̗kl, y pokłony syó̗ bogu

²⁷  rzekó̗cz: Blogoslawyon bó̗dz, panye boze wyelyky pana mego Abrahama, genze nye odyó̗l swey sprawyedlywey myloszczy ot mego pana, a przyprowadzil myó̗ w dom brata mego pana prawdó̗* czystó̗^[5].

²⁸  Potem dzewka byeszawszy, y powyedzala doma swey maczyerzy wszitko, czsosz sliszala.

²⁹  Y myala gest Rebeka brata, gemusz gymyó̗ bilo Laban, genze richlo winydze przeczyw gemu.

³⁰  A gdisz uszrzy nausznyce a zaponyce u swey syostri na ró̗ku, a wszitkó̗ rzecz slyszal od nyey, czso onto sluga uczynyl u wodi, bo gey tam bil zawyessyl onito zausznyce a zaponyce^[6]. To powyadala bratu tako: Tocz my gest mowyl czlowyek. Y przyszedl oney dzewky brat do onegoto slugi, a on stogi u wyelbló̗dow bliszko studnycey.

³¹  y rzekl gest k nyemu: Poydzy a wnydz, blogoslawyoni panye. Przecz tu pyrwey (?)^[7] stogysz? Przyprawyl gesm dom, y stanye wyelbló̗dom.

³²  A wwyodl gy do gospodi y rosyodlal wyelbló̗di, plew a syana gym dal, a wodi wyelbló̗dom nogi zmicz* y tym mó̗zom, czso s nym bily przigely.

³³  A chleb przed nye polozyl. Genze powyedal rzekó̗cz: Nye bó̗dó̗ geszcz drzewyey, alysz poselstwo sgednam. Otpowye gemu gospodarz rzekó̗cz: Czso ckczesz?

³⁴  Tedi on rzeczye:$||$ Yaczem sluga Abramow,

³⁵  a pan bog gest mego pana poszegnal y uczynyl gy panem przez liczbi. A dal gest gemu owyecz, wolow, zlota, srebra, slug a sluzebnycz, y wyelbló̗dow a oslow przewyele.

³⁶  Y porodzylacz Sara, zonapana mego, syna na staroszcz, y poleczyl gest gemu wszitko zboze.

³⁷  Y rzekl gest mnye pan wyelky arzkó̗cz: Nye byerz synu memu zoni z dzewek Chananeyskich, w gichszeto zemy przebywami,

³⁸  ale poydzesz do wloszczy mego oczcza, a z mego rodu wezmyesz zonó̗ synu memu.

³⁹  A yacz yesm otpowyedzal panu memu: Czsosz, acz nye bó̗dze chczyecz se mnó̗ zona gydz?

⁴⁰  Gospodzyn czy, rzecze, przed gegosz oczyma chodzy*, poszle angyola swego s tobó̗, a twó̗ czyeszcz^[8] sposoby, y przynyeszesz memu synu zonó̗ z mego rodu a z domu oczcza mego.

⁴¹  brak wersetu w tłumaczeniu

⁴²  Tedism przyszedl ku studnyczi y rzekl gesm: Panye boze pana mego Abrama, gdiszesm zezrzal(?) gey czeszcz(?)^[9] yam tesz w nyey nynye.

⁴³  Otocz stoyó̗ u studnycey, a panna, ktoraz wynydze wodi czyrzpacz, ktorey rzekó̗: Day my syó̗ wodi napycz malo s twego wyadra,

⁴⁴  a rzekla my: A ty pyy, acz y twim wyelbló̗dom dam: tocz bó̗dze zona, gestocz gesth przyprawyl synu pana mego.

⁴⁵  To tak gdisz gesm na swem serczu myszlil, poydze Rebeka s wyadrem, nyosó̗cz ge na pleczu. Y gydze ku studnyczi y nabrala wodi. A yacz k nyey rzekó̗: Day my malo sze napycz.

⁴⁶  A ona richlo snyoswszy wyadro s pleczu swoyu, y rzekła my: A ty só̗ napy, acz i twe wyelbló̗di napoyó̗. A napogylesm wyelbló̗di

⁴⁷  a opital gesm gey rzekó̗cz: Czyge gesz dzeczyó̗? A ona my otpowyedzala: Gesm dzeczyó̗ Batuelowo, syna Nachorowa, gegosz Melcha porodzyla. A ya gesm gey zawyeszyl nausznycze na okrassenye gey twarzi, a dal gesm gey zaponyce na ró̗ce.

⁴⁸  A padlesm y pomolylesm* só̗ bogu pana mego Abrama, genze myó̗ gest wwyodl prawdó̗ czystó̗^[10], abich przynyosl dzewkó̗ brata pana mego synu gego.

⁴⁹  Przeto gdisz raczysz myloszcz a prawdó̗ panu memu uczynycz, day my to wryedzecz. paklycz czso gynego lubo, powyecz my to, acz poydó̗ gynó̗di na prawo albo na lewo.

⁵⁰  Otpowyedzal Laban, syn Amatuelow*: Od pana bogacz ta rzecz possla y nye mozemicz nyczs bez gego wroley uczynycz gynego any s tobó̗ czso mowycz.

⁵¹  tocz Rebeka przed tobó̗, poymy yó̗, gydzysz (idziż), acz bó̗dze zona pana twego syna, yakosz czy gest pan bog mowyl.

⁵²  To gdisz sluga Abramow usliszal, pokló̗kl y pomodly syó̗ panu bogu

⁵³  A nanyem* srebrne klenoti a zlote rucho, y poda Rebece tich darow, bratu takyesz, a maczyerzy tesz dari da.

⁵⁴  A tako uczyniwszy godi, gedly...$||$

⁵⁵  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁵⁶  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁵⁷  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁵⁸  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁵⁹  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶⁰  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶¹  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶²  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶³  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶⁴  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶⁵  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶⁶  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

1.  Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
2. Tu jakies zepsucie textu. Miało być: rzekł do sługi domu swego starszego:
3. Tu przekład jest pomylony, w całym okresie.
4. Tu opuszczono kilka wyrazów z textu oryginału.
5. „Recto itinere“. Wulg.
6. Tych słów nie ma tutaj w oryginale.
7. Foris, W.
8. Viam, Wulg.
9. „Si direxisti viam meam“, W.
10. recto itinere, W.

1. Karta kodeksu nr 15