Biblia Gdańska/Proroctwo Aggieuszowe (całość)
I. Przymówka ludowi ludskiemu o niewystawienie kościoła 1 — 4. II. i przypomnienie karania, które dla tego następowały 5 — 11. III. Napomnienie Zorobabela i Iesuego do budynku kościoła 12 — 14.
Roku wtórego Daryusza Króla, miesiąca szóstego, dnia pierwszego tegoż miesiąca, stało się słowo Pańskie przez Aggieusza Proroka do[1] Zorobabela, syna Salatyelowego, Książęcia Iudskiego, i do Iesuego, syna Iozedekowego, Kapłana naywyższego, mówiąc:
2. Tak powiada Pan zastępów, mówiąc: Ten lud mówi: Ieszcze nie przyszedł czas, czas budowania domu Pańskiego.
3. Przetoż sie stało słowo Pańskie przez Aggieusza Proroka, mówiąc:
4. Izali wam iest czas, abyście mieszkali w domach waszych listwowanych, a dom ten aby pusty stał?
II. 5. Teraz tedy tak mówi Pan zastępów: Uważaycież, iako się wam powodzi;
6. Sieiecie wiele, a mało zbieracie: iecie, ale się nie nasycacie; piiecie ale nie ugaszacie pragnienia; obłoczycie się, ale się nikt nie może zagrzać, a ten, co sobie zapłatę zgromadza, zgromadza ią do worka dziurawego.[2]
7. Tak mówi Pan zastępów: Uważaycie, iako się wam powodzi;
8. Wstąpcie na tę górę, i zwoźcie drzewo; buduycie ten dom, a zakocham się w nim, i będę uwielbiony, mówi Pan.
9. Poglądacie na wiele, a oto, mało dostawacie, a co wnosicie do domu, to Ia rozdmuchywam; dla czego? mówi Pan zastępów; dla tego, że dom móy iest pusty, a między tém się każdy z was stara o dom swóy.
10. Przetoż się nad wami niebo zawarło,[3] aby rosy nie dawało; ziemia także zawarła sie, aby nie wydawała urodzaiu swego.
11. A tak przyzwałem suszę na tę ziemię, i na te góry, i na pszenicę, i na moszcz, i na oliwę i na to, coby miała wydać ziemia, i na ludzie, i na bydło i na wszystkę prace ręczną.
III. 12. Tedy usłuchał Zorobabel, syn Salatyelów, i Iesua, syn Iozedeków, Kapłan naywyższy, i wszystkie ostatki ludu, głosu Pana Boga swego, i słów Aggieusza Proroka, ponieważ go posłał Pan, Bóg ich; bo się lud bał oblicza Pańskiego.
13. Tedy Aggieusz poseł Pański, rzekł do ludu, będąc w poselstwie Pańskiém, mówiąc: Iam[4] z wami, mówi Pan.
14. W tym wzbudził Pan ducha Zorobabela, syna Salatyelowego, Książęcia Iudskiego, i ducha Iesuego, syna Iozedekowego, Kapłana naywyższego, i ducha ostatków wszystkiego ludu, że przyszedłszy robili około domu Pana zastępów, Boga swego.
I. Pobudza Żydy do budowania kościoła 1 — 10. II. Opowiada przyczyny kaźni na nich włożonych 11 — 20. III. Proroctwo o wygładzeniu nieprzyiaciół ludu Bożego, i o wywyższeniu Pana Chrystusa 21 — 24.
Dnia dwudziestego i czwartego miesiąca szóstego, roku wtórego Daryusza Króla;
2. Siódmego miesiąca, dwudziestego i pierwszego dnia tegoż miesiąca stało się słowo Pańskie przez Aggieusza Proroka, mówiąc:
3. Mów teraz do Zorobabela, syna Salatyelowego, Książęcia Iudskiego, i do Iesuego, syna Iozedekowego, Kapłana naywyższego, i do ostatku ludu, mówiąc:
4. Któż między wami pozostał, co widział ten dom w sławie pierwszéy iego? I iaki wy teraz widzicie? Izali nie iest przeciwko onemu iako nic w oczach waszych?
5. Iednak teraz zmocni się, Zorobabelu! mówi Pan; zmocni się Iesue, synu Iozedeków, Kapłanie naywyższy! zmocni się téż wszystek ludu téy ziemi, mówi Pan, a róbcie; bom Ia[5] z wami, mówi Pan zastępów,
6. Według słowa, którémem[6] przymierze uczynił z wami, gdyście wychodzili z Egiptu; duch także móy stanie w pośrzodku was, nie bóycież się.
7. Bo tak mówi Pan zastępów: Oto, Ia[7] ieszcze raz, a to po małym czasie, poruszę niebem i ziemią, i morzem i suchą;
8. Poruszę, mówię, wszystkie narody, i przyidą do Pożądanego od wszystkich narodów; i napełnię ten dom chwałą, mówi Pan zastępów.
9. Moieć iest śrebro, i moie złoto, mówi Pan zastępów.
10. Większa będzie sława domu tego pośledniego, niż onego pierwszego, mówi Pan zastępów; bo na tém mieyscu dam pokóy, mówi Pan zastępów.
II. 11. Dwudziestego i czwartego dnia dziewiątego miesiąca, roku wtórego Daryusza stało się słowo Pańskie przez Aggieusza Proroka, mówiąc:
12. Tak mówi Pan zastępów: Pytay się teraz Kapłanów o zakon, mówiąc:
13. Gdyby kto niosł mięso poświęcone w podołku sukni swéy, alboby się dotknął podołkiem swoim chleba, albo potrawy, albo wina, albo oliwy, albo wszelkiego pokarmu, izali się poświeci? I odpowiedzieli Kapłani a rzekli: Nie.
14. Tedy rzekł Aggieusz: Ieźli kto będąc nieczysty od trupa dotknąłby się czego z tych rzeczy, będzieli nieczyste? I odpowiedzieli Kapłani i rzekli: Będzie nieczyste.
15. Tedy odpowiadaiąc Aggieusz rzekł: Takci lud ten, tak i naród ten przed obliczem moiém, mówi Pan, tak i wszystka sprawa rąk ich, i cokolwiek iam ofiarowali, nieczyste było.
16. A tak uważaycież proszę, iako się wam powodziło od tego dnia aż do onego, kiedy przestano kłaść kamienia na kamieniu w kościele Pańskim;
17. Od tego czasu, gdy kto przyszedł do gromady zboża, od dwudziestu korcy znalazł dziesięć; gdy przyszedł do prasy, aby naczerpał pięcdziesiąt wiader wina, znalazł tylko dwadzieścia;
18. Karałem was zarazą[8] zbóż i rdzą, i gradem wszystkie prace rąk waszych; wszakże żaden z was nie wrócił się do mnie, mówi Pan.
19. Uważaycież teraz ode dnia tego aż do onego, ode dnia dwudziestego i czwartego miesiąca dziewiątego aż do dnia, którego był założony kościół Pański, uważaycie, mówię;
20. Izali ieszcze iest nasienie w szpichlerzu? I owszem ani macica winna, ani figowe ani granatowe ani oliwne drzewo nie wydały owocu; lecz ode dnia tego będę błogosławił.
III. 21. Potym stało się słowo Pańskie powtóre do Aggieusza dnia dwudziestego i czwartego tegoż miesiąca, mówiąc:
22. Mów do Zorobabela, Książęcia Iudskiego, a rzecz: Ia poruszę niebiosa i ziemię;
23. I podwrócę stolicę królestw, i zepsuię moc królestw pogańskich; podwrócę, mówię, wóz, i te, którzy na nim ieżdżą, i upadną konie i ieżdżący na nich,[9] każdy od miecza brata swego.
24. W on dzień, mówi Pan zastępów, wezmę cię Zorobabelu, synu Salatyelów, sługo móy! mówi Pan, i uczynię cię iako sygnet; albowiem wybrałem cię, mówi Pan zastępów.
 Proroctwo Sofoniaszowe (całość) |
Proroctwo Aggieuszowe (całość) | Proroctwo Zacharyaszowe (całość)  |
|