Biblia Gdańska/Proroctwo Sofoniaszowe (całość)

Poniżej znajduje się Proroctwo Sofoniaszowe w całości. Jeżeli chcesz skorzystać z tekstu podzielonego na rozdziały przejdź tutaj.


Biblia Gdańska - Stary Testament

Rdz - Wj - Kpł - Lb - Pwt - Ioz - Sdz - Rt - 1 Sm - 2 Sm - 1 Krl - 2 Krl - 1 Krn - 2 Krn - Ezd - Ne - Est - Hi -
Ps - Prz - Koh - Pnp - Iz - Jr - Lm - Ez - Dn - Oz - Jl - Am - Ab - Jon - Mi - Na - Ha - So - Ag - Za - Ml


Proroctwo Sofoniaszowe.



ROZDZIAŁ I.


Opowiada Prorok Sofoniasz utrapienie ziemi Iudskiéy i obywatelom iéy.
Słowo Pańskie, które się stało do Sofoniasza, syna Chusego, syna Godoliaszowego, syna Amaryaszowego, syna Ezechyaszowego, za dni Iozyasza, syna Amonowego, Króla Iudskiego.
2. Wszystko zapawne zniosę z oblicza téy ziemi, mówi Pan.
3. Zniosę ludzie i bydło, zniosę ptastwo niebieskie i ryby morskie, i[1] zgorszenia z niepobożnymi; wykorzenię człowieka z oblicza téy ziemi, mówi Pan.
4. Bo wyciągnę rękę moię na Iudę, i na wszystkie obywatele Ieruzalemskie; wykorzenię z mieysca tego ostatki Baalowe i Popy iego z Kapłany;
5. I te, którzy się kłaniaią na dachach woysku niebieskiemu, i te, którzy kłaniaiąc się[2] przysięgaią przez Pana, także i te, którzy przysięgaią przez Molocha swego;
6. I te,[3] którzy się odwracaią od naśladowania Pana, i którzy nie szukaią Pana, ani się pytaią o nim.
7.[4] Umilkni przed obliczem panuiącego Pana, gdyż bliski iest dzień Pański; bo Pan zgotował ofiarę, i poświęcił wezwane swoie.
8. A w dzień[5] ofiary Pańskiéy, nawiedzę Książęta i syny królewskie, i wszystkie, którzy się obłoczą w szaty cudzoziemskie.
9. Nawiedzę téż dnia onego każdego, który próg przeskakuie, którzy napełniaią domy panów swych łupiestwem i bezprawiem.
10. A dnia onego, mówi Pan, będzie głos wołania od bramy rybnéy, i narzekanie od drugiéy strony (miasta), i skruszenie wielkie od pagórków.
11. Narzekaycie wy, którzy mieszkacie wewnątrz: bo wygładzony będzie wszystek lud kupiecki, wygładzeni będą wszyscy, którzy śrebro noszą.
12. I stanie się w on czas, że Ieruzalem szpiegować będę z pochodniami, i nawiedzę męże, którzy polgnęli w drożdżach swoich, mówiąc w sercu swoiém: Pan nie uczyni dobrze, ani źle uczyni.
13. Bo maiętność ich przyidzie na rozchwycenie, i domy ich na spustoszenie; pobuduią[6] domy, lecz w nich mieszkać nie będą; i będą sadzić winnice, ale z nich wina pić nie będą.
14. Bliski iest wielki dzień Pański, bliski iest i śpieszny bardzo głos dnia Pańskiego; tam i mocarz gorzko wołać będzie.
15. Dzień gniewu będzie ten dzień, dzień utrapienia i ucisku, dzień zamięszania i spustoszenia, dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i chmury;[7]
16. Dzień trąby i trąbienia przeciwko miastom obronnym i przeciwko basztom wysokim,
17. W który ludzie utrapieniem ścisnę, że iako ślepi chodzić będą, ponieważ przeciwko Panu zgrzeszyli, i wylana będzie krew ich iako proch, a ciała ich iako gnóy.
18. Ani śrebro ich, ani[8] złoto ich nie będzie ich mogło wyrwać w dzień gniewu Pańskiego; bo ogniem zapalczywości iego będzie[9] ta wszystka ziemia pożarta, przeto że zapewne koniec prędki uczyni wszystkim obywatelom ziemi.

ROZDZIAŁ II.


I. Napomnienie ludu Iudskiego do pokuty 1 — 3. II. z przedłożeniem przykładów niektórych srogiéy kaźni Bożéy 4 — 15.
Weyrzycie w się, weyrzycie w się, mówię, o narodowie przemierzli!
2. Pierwéy niżeli wynidzie dekret, i niż dzień iako[10] plewa przeminie; pierwéy niż przyidzie na was gniew zapalczywości Pańskiéy, pierwéy niż przyidzie na was dzień gniewu Pańskiego.
3. Szukaycie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd iego czynicie; szukaycie sprawiedliwości, szukaycie pokory, snadź się ukryiecie w dzień zapalczywości Pańskiéy;
II. 4. Bo Gaza opuszczona będzie, i Aszkalon spustoszony, Azot w południe wyrzucą, a Akkaron wykorzeniony będzie.
5. Biada mieszkaiącym w krainie pomorskiéy, narodowi Cereteyczyków! słowo Pańskie przeciwko wam iest, o ziemio Chananeyska Filistyńczyków! że cię tak wytracę, aby nie było obywatela.
6. I będzie kraina pomorska owczarniami i budami pasterskiemi, i oborą dla trzód.
7. Będzie téż i ostatkowi domu Iudskiego krainą dla pasienia; w domach Aszkalon na wieczór legać będą, gdyż ie nawiedzi Pan Bóg ich, i przywróci zaś więźnie ich.
8. Słyszałem urąganie Moabczyków i hańbienie synów Ammonowych, któremi urągali ludowi moiemu, i wynosili się na granicach ich.
9. Przetoż żywię Ia, mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski, że się Moab stanie iako Sodoma, a synowie Ammonowi iako Gomora, mieyscem pokrzyw i iamą solną i pustynią aż na wieki; ostatki ludu mego rozchwycą ie, i pozostali z ludu mego osiędą ie.[11]
10. To ie spotka za pychę ich, iż lżyli, i wynosili się nad lud Pana zastępów.
11. Straszny im będzie Pan, bo sprawi, że schudną wszyscy bogowie ziemi; i będzie mu się kłaniał każdy z mieysca swego, wszystkie wyspy narodów.
12. I wy téż, Murzynowie! mieczem moim pobici będziecie;
13. Bo wyciągnę rękę moię na północy, i wytracę Assura, i podam Niniwe w spustoszenie i w suszą, iako pustynią.
14. I będą trzody legały w pośrzodku[12] iego, i wszystek zwierz narodów, i pelikan i sowa na gałkach iego przebywać będą, głos ptastwa w oknach słyszany będzie, podwoie iego spustoszeią, gdy cedrowe listwowania iego odedrą.
15. Takieć będzie ono miasto weselące się, które siedzi bezpiecznie, mówiące w sercu swoiém: Iam miasto, a oprócz mnie[13] niemasz takiego. Iakoć się stało spustoszeniem! iaskinią zwierzowi! każdy przechodzący przez nie zaświśnie, i kiwać będzie ręką swoią.

ROZDZIAŁ III.


I. Ogłoszenie utrapienia Ieruzalemczyków, i grzechów ich 1 — 7. II. Obietnica o zgromadzeniu rozproszonych, i o powołaniu Poganów do kościoła Bożego 8 — 13. III. napomnienie kościoła Bożego do radości 14 — 20.
Biada temu miastu zmazanemu i splugawionemu, gwałty czyniącemu!
2. Nie słucha głosu, ani przyimuie karności, w Panu nie ufa, do Boga swego nie przybliża się.
3. Książęta iego w pośrzodku iego są lwi[14] ryczący, sędziowie iego są wilcy wieczorni, którzy nie gryzą kości aż do poranku.
4. Prorocy[15] iego skwapliwi, mężowie przewrotni; Kapłani iego splugawili rzeczy święte,[16] zakon gwałcą.
5. Pan sprawiedliwy iest w pośrzód niego, nie czyni nieprawości, każdego dnia sąd swóy wydawa na światłość bez przestania; wszakże złośnik wstydzić się nie umie.
6. Wykorzeniłem narody, spustoszone są zamki ich, obróciłem w pustynie ulice ich, tak że niemasz, ktoby przez nie chodził; spustoszone są miasta ich, tak że niemasz ani człowieka ani obywatela.
7. Rzekłem: Wżdyć się mnie bać będziesz, przyimiesz karność, aby nie był wytracony przybytek twóy, przez to czémem cię nawiedzić chciał; ale rano wstawszy psuią wszystkie przedsięwzięcia swoie.
II. 8. Przetoż oczekiwaycie na mię, mówi Pan, do dnia, którego powstanę do łupu; bo sąd móy iest, abym zebrał narody, i zgromadził królestwa, abym na nie wylał rozgniewanie moie i wszystkę popędliwość gniewu mego; ogniem zaiste gorliwości moiéy będzie pożarta ta wszystka ziemia.
9. Bo na ten czas przywrócę narodom wargi czyste, któremiby wzywali wszyscy imienia Pańskiego, a służyli mu jednomyślnie.
10. Ci, którzy są za rzekami ziemi[17] Murzyńskiéy, pokłon mi oddaią z córką rozproszonych moich, przyniosą mi dary.
11. Dnia onego, nie zawstydzisz się za żadne uczynki twoie, którymiś wystąpiło przeciwko mnie; bo na ten czas odeymę z pośrzodku ciebie te, którzy się weselą z sławy twoiéy, a nie będziesz się więcéy wywyższało na górze świętobliwości moiéy.
12. I zostawię w pośrzodku ciebie lud ubogi a nędzny, i ufać będą w imieniu Pańskiém.[18]
13. Ostatki Izraela nie będą czyniły nieprawości, ani będą mówiły kłamstwa, ani się[19] znaydzie w uściech ich ięzyk zdradliwy; ale się paść będą i odpoczywać, a nie będzie, ktoby ie przestraszył.
III. 14. Zaśpieway[20] córko Syońska! wykrzykaycie Izraelczycy, wesel się a raduy się ze wszystkiego serca, córko Ieruzalemska!
15. Że odiął Pan sądy twoie, uprzątnął nieprzyiaciela twego; Król Izraelski iest Panem w pośrzodku ciebie, nie oglądasz więcéy złego.
16. Dnia onego rzeką do Ieruzalemu: Nie bóy się! a do Syonu! Niech nie mdleią ręce twoje!
17. Pan, Bóg twóy, w pośrzodku ciebie mocny zachowa cię, rozweseli się wielce nad tobą, przestanie na miłości swéy przeciwko tobie, i rozweseli się nad tobą z śpiewaniem, mówiąc:
18. Tęskniące po Ieruzalem zasię zgromadzę, bo z ciebie są, i smętne dla brzemienia zelżywości włożonéy na cię.
19. Oto, Ia koniec uczynię wszystkim, którzy cię trapić będą na on czas, a zachowam chromą, i wygnaną[21] zgromadzę; owszem sposobię im chwałę i imię po wszystkiéy ziemi, w któréy zelżywość ponosili.
20. W ten czas przywiodę was, w ten czas, mówię, zgromadzę was; albowiem dam wam imię i chwałę między wszystkimi narody ziemi, gdy zaś przywiodę więźnie wasze przed oczyma waszemi, mówi Pan.




 Proroctwo Abakukowe (całość) Proroctwo Sofoniaszowe (całość) Proroctwo Aggieuszowe (całość)